Een Korte Introductie Over Tibet
Door Larry Romanoff, 26 december 2019
Nederlandse Vertaling: Martien
Westerlingen lijken een opzettelijke blindheid te koesteren ten aanzien van Tibet, met sterke meningen die vaak worden aangehangen door mensen die er niet zijn geweest en wier kennis afkomstig lijkt te zijn van misplaatste propaganda in de populaire pers. De westerse media hebben ons een beeld opgedrongen van een fabelachtige theocratie waar een gereïncarneerde god regeert over een vreedzaam volk dat gebedsmolens laat draaien in een pastorale idylle. De fascinatie van het Westen voor Tibet heeft het tot een mythische plaats gemaakt waarop wij onze dromen en onze eigen spirituele fantasieën projecteren. Het resultaat is wat ik het Shangri-La-syndroom noem (1), miljoenen westerlingen die ervoor kiezen te geloven in een aantrekkelijke maar volledig mythologische, romantische fantasie die nooit heeft bestaan.
Het eerste adjectief dat in je opkomt over Tibet is "desolaat". Wie in het hoge Noorden is geweest, voorbij de poolcirkel, of boven de boomgrens in de Noordamerikaanse Rocky Mountains of de Europese Alpen, zal enig idee hebben van het Tibetaanse landschap - dat zich 10.000 voet boven de boomgrens bevindt. Er is niets gastvrij aan de geïsoleerde omstandigheden of het klimaat in Tibet en weinigen van ons zouden er uit vrije wil gaan wonen. Tibet is een woestijn op grote hoogte met weinig zuurstof, bijna geen neerslag en strenge temperaturen. Slechts een klein aantal van de meest winterharde dieren kan er overleven en in een groot deel van het land kan door het strenge klimaat niets, of bijna niets, groeien. Niemand in Tibet heeft ooit een boom of zelfs maar een struik gezien.
De inheemse Tibetanen zijn niet verschillend van de Mongoolse etnische groepen in China, die gedeeltelijk nomadisch zijn, maar vatbaar voor onderwijs en maatschappelijke structuur met opgebouwde stabiele gemeenschappen. Het is opmerkelijk dat weinig Tibetanen van nature of spontaan handel drijven, terwijl vrijwel alle Chinezen dat doen, wat ertoe leidt dat Westerlingen de Han-Chinese winkels in Lhasa als "commerciële uitbuiting" of iets dergelijks beschouwen. Dit is misschien een terzijde, maar dit is een van de redenen waarom wij in China geen straatbedelaars zien (met uitzondering van een subgroep van Xinjiang Oeigoeren). Zelfs de meest verarmde Chinese oude vrouw koopt groene uien op een markt, legt ze te koop op een doek op de stoep en leeft zelfstandig.
De westerse pers verwijst eufemistisch naar de sociale structuur van Tibet van voor 1950 als een goedaardig "feodaal systeem", maar dat was het niet. Toen Mao er binnenviel om schoon schip te maken, was Tibet een slavenkolonie. Vrijwel alle mensen waren letterlijk eigendom van de Dalai en andere lama's, de mensen mochten geen land bezitten, en werkten hun hele leven zonder loon. De hoogste monniken bezaten elk 35.000 tot 40.000 slaven.
Het armoedeniveau in Tibet (buiten de kloosters) tot de jaren 1950 was voor westerlingen onvoorstelbaar; je moet het zien om het te geloven. Tibetanen konden zich geen stoffen kleding veroorloven en droegen nog steeds schapenvellen, zoals zij eeuwen eerder deden. Het leven was wreed, hard en corrupt. De levensverwachting was nauwelijks 30 jaar. De mooiste meisjes en jongens werden naar de kloosters gebracht voor seks. Onderwijs was verboden voor iedereen behalve de monniken, omdat onderwijs duur was en geschoolde boeren als gevaarlijk voor het systeem werden beschouwd. De Dalai Lama verbood elke ontwikkeling van de industrie omdat rijkdom van de bevolking onafhankelijkheid van de religie met zich meebracht. De Lama's stuurden hun kinderen echter naar Britse scholen in India en droegen de financiële bezittingen van de provincie vrijelijk over aan Britse banken.
De zogenaamde Tibetaanse godsdienst was zozeer met de regering verweven dat hij onlosmakelijk verbonden was, en was slechts een methode om de bevolking onder controle te houden - met meer dwingende methoden wanneer de godsdienst faalde. Om dit te bereiken werd er veel gemarteld. Wie wil kijken, kan op internet foto's vinden van martelkamers, vooral in het Potala Paleis en het Gandan klooster, met instrumenten om vingers af te knellen en pezen van benen door te snijden. Er zijn handboeien in vele maten, ook kleine voor kinderen, instrumenten om neuzen en oren af te snijden, andere om de handen af te breken. Een favoriet van de Dalai en andere Lama's was een ingenieuze methode om ogen uit te steken. Zij hadden een speciaal stenen kapje met twee gaten uitgehouwen dat over het hoofd werd gedrukt om de ogen door de gaten te dwingen uit te puilen; in die positie werden de ogen uitgestoken, waarna kokende olie in de oogkassen werd gegoten. (2)
Typische dagelijkse gebeurtenissen in Tibet waren het oppakken door de Lama's en hun misdadigers van boeren die niet genoeg gecharmeerd waren van het leven dat komen ging en die een beetje meer verlangden van het leven dat nu is, gewoonlijk geïllustreerd door het doorsnijden en verwijderen van enkel- en beenpezen, waardoor deze mensen veroordeeld werden tot een leven als kruipende reptielen. Een andere veel voorkomende straf was het afhakken van de handen bij de polsen. Een typisch voorbeeld dat op grote schaal werd gemeld was dat van een man die bezwaar maakte toen een Lama probeerde zijn aantrekkelijke vrouw naar het klooster te brengen voor seks. De Lama liet de handen van de man op een platte steen leggen en met knuppels afranselen tot ze tot pulp waren vermalen en van elkaar waren gescheiden. Voor de goede orde herhaalden ze het proces met de broer en zus van de man. Beiden stierven aan de gevolgen van de mishandeling.
Tibet is beschreven als het duisterste slavernijsysteem in de geschiedenis van de mensheid, nog duisterder en achterlijker dan het middeleeuwse Europa en in sommige opzichten nog erger dan in de VS, zonder rechten of vrijheid in welke vorm dan ook. Vrijwel de gehele bevolking van Tibet bestond uit privé-bezit dat gebruikt, verkocht, cadeau gegeven, gebruikt om schulden af te lossen of verhandeld kon worden tegen ander bezit. De Dalai en andere Lama's regeerden niet alleen hun aardse leven met absolute macht, maar terroriseerden letterlijk het volk onder het mom van beloningen en straffen in hun hiernamaals, deels ter rechtvaardiging van religieuze privileges om zich naar believen voort te planten. Vandaar het gebrek aan onderwijs en de focus op religie.
De Dalai Lama was verantwoordelijk voor dit alles. De druk van de VS om hem een Nobelprijs voor de vrede te geven was een obsceniteit die gelijk staat met het betuigen van respect aan de Amerikaanse commandant van Guantanamo Bay. In veel westerse nieuwsartikelen wordt naar de Dalai Lama verwezen als een spiritueel leider, maar hij was nooit zozeer dat als het voormalige hoofd van een schokkend onmenselijke en repressieve regering. Er wordt in de populaire westerse media letterlijk niets over Tibet gepubliceerd dat ook maar in de verste verte lijkt op de ware geschiedenis van het land. Toen de CIA zich realiseerde dat zij niet in staat was Tibet los te weken van China, veranderde de Dalai Lama zijn toon in een voorstander van vrijheid voor het volk in plaats van onafhankelijkheid van China, maar in die definitie van vrijheid was een terugkeer naar het oude "feodale" systeem opgenomen.
Vintage 1864 Colton Atlas Map: Asia–Russian Empire-Tibet-Arabia (Authentic)
Tibet stond al vele eeuwen onder het bestuur van China, hoewel het tot de jaren 1950 grotendeels door het land zelf werd bestuurd, een feit dat al lang door de wereld wordt erkend, maar dat vandaag de dag gemakshalve wordt verzwegen in een poging China in diskrediet te brengen. Zelfs een Amerikaanse Rand-McNally atlas uit de jaren 1800 geeft Tibet duidelijk weer als een provincie van China. China's zogenaamde "invasie" van Tibet in de jaren vijftig is een van de weerzinwekkender voorbeelden van historisch revisionisme dat door het Westen wordt uitgedragen.
China heeft bij monde van Chou En-Lai gedurende meer dan tien jaar zonder succes geprobeerd met de Dalai Lama te onderhandelen over de bevrijding van het Tibetaanse volk uit de slavernij. De grootste oorzaak van zijn mislukking was dat de Amerikanen midden in alle besprekingen betrokken raakten, waarbij de CIA opstandelingen in Nepal trainde en terreuraanslagen in Tibet lanceerde. Het was toen, toen China eindelijk ingreep om de slachting en onderdrukking te stoppen, dat de CIA de "vlucht naar India" van de Dalai Lama organiseerde, wat T.D. Allman "één van de grootste propaganda triomfen van de CIA in de koude oorlog" noemde. De Westerse media werden gevuld met lugubere verslagen van massamoorden en ontheiligingen van onbetaalbare religieuze relikwieën." (3)
China heeft zwaar geïnvesteerd in de economische ontwikkeling van Tibet, evenals in huisvesting, infrastructuur en onderwijs- en gezondheidsdiensten. De Chinese nationale regering heeft onlangs meer dan 60.000 nieuwe huizen gebouwd in Tibet, die gratis aan de mensen zijn gegeven, om hen uit de armoede te halen, hen samen te brengen in echte gemeenschappen, en om het milieu te helpen beschermen. Veel westerlingen zullen het niet graag horen, maar er is geen onderdrukking in Tibet, en de gemiddelde Tibetaan heeft nog nooit zo'n levensstandaard genoten als vandaag de dag.
In Tibet, net als in Xinjiang, leert de regering de plaatselijke bevolking Mandarijn-Chinees. Dit is geen "genocide" van hun cultuur, zoals de NYT of WSJ u zullen vertellen. De Tibetaanse (of Oeigoer) taal wordt niet vervangen. In plaats daarvan leren de plaatselijke bewoners een tweede taal - de basistaal van de natie - om hen verder uit hun isolement te halen. De godsdienst is dezelfde. Tempels, gebedsvlaggen en gebedsmolens zijn in alle etnische gebieden in China zo gewoon dat ze hinderlijk zijn. De enige verandering is dat religie gescheiden is van politiek, met name van het Amerikaanse terroristische soort.
In werkelijkheid heeft de Chinese regering ontelbare miljarden uitgegeven om Tibet uit het Stenen Tijdperk te halen. Onderwijs is nu bijna universeel, de (onder druk gezette) Qinghai-Tibet-spoorlijn van 4 miljard dollar brengt miljarden toeristen dollars in het laatje en biedt eindelijk een manier om goederen in en uit te vervoeren. De economische groei en de levensstandaard van Tibet zijn nu hoger dan in een groot deel van de rest van West-China. Dit is zo waar dat China Tibet in de watten heeft gelegd ten opzichte van de rest van de onontwikkelde westelijke plattelandsprovincies zoals Qinghai en Gansu, die nu armer zijn dan Tibet
Het is door vele auteurs goed gedocumenteerd dat de CIA en de NED alle "Free Tibet"-groepen in Noord-Amerika en Europa financierden.
"Een van de belangrijkste redenen waarom zovelen in het Westen hebben deelgenomen aan de protesten tegen China is van ideologische aard: het Tibetaans boeddhisme, dat door de Dalai Lama met grote vaardigheid wordt gesponnen, is een belangrijk referentiepunt van de hedonistische spiritualiteit van de New Age die vandaag de dag de overheersende vorm van ideologie aan het worden is. Onze fascinatie voor Tibet maakt het tot een mythische plaats waarop wij onze dromen projecteren. Wanneer mensen rouwen om het verlies van de authentieke Tibetaanse manier van leven, geven ze niet om echte Tibetanen: ze willen dat Tibetanen authentiek spiritueel zijn namens ons, zodat wij door kunnen gaan met ons waanzinnige consumentisme." (4)
Sinds het begin van de jaren vijftig is de CIA systematisch en op grote schaal betrokken geweest bij het aanwakkeren van anti-Chinese onlusten in Tibet, dus de Chinese angst voor pogingen van buitenaf om Tibet te destabiliseren is niet irrationeel. In feite is er een enorme hoeveelheid documentatie, die misschien net geen onweerlegbaar bewijs is, dat het plotselinge geweld in Tibet in 2008 niet meer was dan een geschenk van Amerika aan China voor de Olympische Spelen, net als hun geschenk aan Rusland voor de Olympische Spelen van Sochi. Xinjiang is natuurlijk hetzelfde, in dit geval met onweerlegbaar bewijs.
Maar in feite zijn de Westerse inmenging en pogingen tot genocide meer dan 100 jaar geleden begonnen. Weinig mensen lijken er zich vandaag van bewust dat de Britten begin 1900 een oorlog in Tibet ontketenden en er zich later op beroemden dat hun machinegeweren duizenden Tibetanen (die alleen messen of stokken bij zich hadden) neermaaiden, zonder zelf ook maar één slachtoffer te maken.
Maar toch wil iedereen de Tibetanen redden. Kijk in dit verband eens naar de staat van dienst van de (Europese) blanke man als het gaat om het redden van inheemse bevolkingsgroepen: zij hebben de oude Inca-, Maya en Azteekse beschavingen volledig uitgeroeid, evenals de Carib-indianen en 95% van de inheemse bevolking van Noord-Amerika. Australië roeide ongeveer 90% van zijn inheemse bevolking uit, Nieuw-Zeeland ongeveer 75%, Canada ongeveer hetzelfde, en iedereen nam deel aan de uitroeiing van het hele Tasmaanse volk, waarbij elke man, vrouw en kind op het eiland werd afgeslacht. Het lijkt dus zeer in het voordeel van de Tibetanen dat zij niet zijn gered.
*
De geschriften van de Mr. Romanoff zijn vertaald in 32 talen en zijn artikelen zijn gepubliceerd op meerdan 150 nieuws- en politieke websites in meerdan 30 landen, alsmede op meer dan 100 Engelstalige platforms. Larry Romanoff is management consultant en gepensioneerd ondernemer.
Hij heeft leiding gevende functies bekleed in internationale adviesbureausen was eigenaar van een internationaal import/export bedrijf. Hij was gast professor aan de Fudan Universiteit in Shanghai, waar hij casestudies over internationale zaken presenteerde aan EMBA-klassen. De heer Romanoff woont in Shanghai en schrijft momenteel een serie van tien boeken die in het algemeen betrekking hebben op China en het Westen. Hij is auteur van Cynthia McKinney’s nieuwe bloemlezing When China Sneezes (Ch. 2 – Dealing with Demons).
Zijn volledige archief is te zien op:
https://www.moonofshanghai.com/ and http://www.bluemoonofshanghai.com/
Hij kan worden gecontacteerd op: 2186604556@qq.com
Voetnoten:
(1) Shangri-la was originally thrust upon the world in the 1933 novel ‘Lost Horizon’ by British author James Hilton https://www.amazon.com/Lost-Horizon-Novel-James-Hilton/dp/0062113720 who described it as a mystical, harmonious valley, gently guided by devoted lamas, the name since becoming synonymous with a mythical earthly but isolated paradise whose inhabitants are virtually immortal. However, Shangri-la really does exist, a charming town in the remote NorthWest of China’s Yunnan Province.
(2) Anna Louise Strong; Tibetan Interviews, 1959; https://www.marxists.org/reference/archive/strong-anna-louise/1959/tibet/index.htm
(3) T. D. Allman; A Myth Foisted on the Western World, The Nation Magazine; https://shugdensociety.wordpress.com/2010/07/03/a-myth-foisted-on-the-western-world/
(4) What if China now is our past and future? Le Monde Diplomatique, By Slavoj Zizek; https://mondediplo.com/2008/05/09tibet
Copyright © Larry Romanoff, Moon of Shanghai, Blue Moon of Shanghai, 2021
