Harvard Universiteit's Frauduleuze Chinese
DNA-Exploitatie
Door: Larry Romanoff – 17 September 2020
Nederlandse vertaling: Martien
CHINESE ENGLISH NEDERLANDS PORTUGUESE SPANISH
In april 2005 publiceerde Margaret
Sleeboom-Faulkner van de Universiteit van Amsterdam een artikel op PubMed.gov
over een Chinees onderzoeks-project van Harvard University, dat
internationaal werd veroordeeld vanwege het ontstellende gebrek aan ethiek van
Harvard bij de diefstal van Chinees DNA. (1) (2)
Jaren
na de voltooiing van dit onderzoek, toen de details naar de media werden
gelekt, waren de Chinese autoriteiten woedend toen zij vernamen dat de
Amerikanen betrokken waren geweest bij een achterbaks en geheim project om
Chinees DNA te verzamelen. Hoewel de Chinese regering het ver zamelen of exporteren van dergelijke
gegevens eerder had verboden, wist Harvard aan de verboden te ontkomen en wist
het DNA China uit te smokkelen.
Een van de leiders van dit project was een Chinese
Harvard onderzoeker Xu Xiping die, met financiering van de Amerikaanse
regering (waarschijnlijk het DNA-databankproject van het leger) en
Millennium Farmaceutica...(3) (4) uit de VS, voerde deze studie uit in Anhui met Frank Speizer en Scott
Weis, de laatste een epidemioloog van Harvard die blijkbaar via een
onbekende bron toegang had tot informatie over ongeveer 60 miljoen mensen in
Anhui. Xu, die uit Anhui kwam en daar nog steeds contacten onderhoudt,
spande samen met Weis en de financiers om duizenden vrijwilligers te werven
voor het verzamelen van DNA en bloed-monsters, zonder dat de centrale regering
van China daarvan op de hoogte was. Millennium was nauw verbonden met het
Amerikaanse ministerie van Defensie en betaalde miljoenen dollars voor het
onderzoek en de gegevens.
o Het
Harvard Universiteit Experiment
Xu en zijn medewerkers dienden bij de Amerikaanse regering "projectgaranties" in dat zij zich zouden houden aan alle voorschriften inzake onderzoek op mensen, met inbegrip van "een kopie van de (Chinese) IRB-goedkeuring", alsmede door elke proefpersoon ondertekende toestemmingsdocumenten, en dat zij "eventuele verwondingen of andere onverwachte problemen die risico's voor proefpersonen en anderen met zich meebrengen, onmiddellijk aan de IRB zouden melden". Aan elk gezin zou een brief met uitleg over het onderzoek worden gestuurd, waarop het toestemmingsformulier zou worden gebaseerd.
Xu riep de medewerking in van lage plaatselijke ambtenaren in de provincie Anhui om wat hij noemde een studie uit te voeren naar de preventie en beheersing van astma. De ambtenaren moesten de plaatselijke medici instrueren alle bewoners naar de dichtstbijzijnde medische faciliteit te brengen, waar zij een gratis medisch onderzoek zouden krijgen en gratis medicijnen om eventueel geconstateerde aandoeningen te behandelen.
Dit was een ingewikkeld medisch experiment dat de
blootstelling aan een potentieel dodelijke ziekte-verwekker omvatte alsmede het
ver-zamelen en verzenden naar de VS van honderd-duizenden flesjes Chinees DNA,
maar de slacht-offers werden van geen van beide aspecten op de hoogte gebracht. De onthulling was het resultaat van een onderzoek in
2003 door Xiong Lei en Wen Chihua van de China Daily, die naar de locaties in
Anhui reisden waar Harvard en Xu hun studie uitvoerden, en de plaatselijke
proefpersonen en medici die eraan deelnamen interviewden. Xiong en Wen
rapporteerden: (5)
"Zhang Da'niu, een 55-jarige boer die al meer dan 20 jaar aan astma
lijdt, vertelde de China Daily dat hij op een dag werd benaderd door een
plaatselijke ambtenaar die hem vroeg naar het plaatselijke zieken-huis te gaan
voor "een gratis lichamelijke controle", waarbij hem ook werd
verzekerd dat hij gratis medicijnen zou krijgen als er als gevolg daarvan een
medische aandoening zou worden ontdekt. De man en zijn familie gingen zoals
gevraagd naar het ziekenhuis. De onbekende arts vroeg Zhang zijn mond open te
doen en gaf hem vervolgens een spray van wat Zhang omschreef als "een
mistachtig middel" uit wat leek op "een muggenverdelger".
Hij kon onmiddellijk niet meer ademen, verloor het bewustzijn en raakte meer
dan acht uur in een coma. Zijn vrouw was er zeker van dat hij dood was."
De artsen gaven hem blijkbaar in paniek een onbekende
injectie, maar hij beweert dat hij geen verdere behandeling of medische hulp
kreeg nadat hij weer bij bewustzijn was gekomen, en dat hem gewoon werd gezegd
naar huis terug te keren, ondanks het feit dat hij zwak en duidelijk behoorlijk
ziek was. De artsen beloofden medicijnen te sturen, maar die zijn volgens hem
nooit aangekomen, en zijn toestand is nu slecht en verslechtert met de
seizoenen. Zhang beweert dat niemand hem ooit op de hoogte heeft gebracht van
de resultaten van een "controle", noch werd hem verteld waarvoor de
bloedmonsters genomen waren. Hij zegt dat hij geen toestemmingsformulier heeft gezien
of ondertekend en dat hij er verder niets van wist.
"Een van de dorpsartsen zei dat hij begreep dat
de zogenaamde controle deel uitmaakte van een onderzoeksproject voor een
Amerikaanse universiteit, en vertelde China Daily dat hem en zijn collega's was
verteld dat dorpelingen met astmatische symptomen naar het ziekenhuis moesten
komen voor een lichamelijk onderzoek. Hij zegt dat hem was verteld dat dit
uitsluitend in het voordeel van de patiënt was en dat gratis medische
behandeling zou worden aangeboden aan iedereen die dat nodig had. Hij zei dat
hij "niet zonder twijfels was over het project omdat het een Amerikaanse
instelling betrof", maar zegt dat hij zijn twijfels heeft weggenomen
"omdat het leek te zijn goedgekeurd" door hogere autoriteiten. Hij
kreeg de opdracht een lijst van astmatische dorpsbewoners op te stellen en hen
en hun gezinnen naar het provinciale gezondheidsstation te brengen "ter
voorkoming en beheersing van epidemieën". Hij zei dat hij geen getuige was
van de eigenlijke "controles" en geen idee heeft of ze ooit hebben
plaatsgevonden. Hij zei dat naar zijn beste weten geen van de boeren op de
hoogte was gebracht van de procedures waarmee zij te maken zouden krijgen, noch
werd hun enige informatie gegeven over de resultaten van dit zogenaamde lichamelijk
onderzoek. Hij beweert ook dat hij nooit toestemmingsformulieren heeft gezien
en dat voor zover hij weet geen van de boeren er een heeft gezien, en verder
verklaren zowel Zhang als de arts stellig dat het onderwerp "geïnformeerde
toestemming" of het invullen van formulieren daarover zelfs nooit ter
sprake is gekomen.
De Chinese slachtoffers die door China Daily werden
geïnterviewd, vertoonden geen enkel begrip van wat dan ook in dit proces. Met
name Zhang Da'niu en zijn vrouw beweerden nooit iets te hebben gezien of
gehoord over een "toestemmingsovereenkomst", noch hebben zij ooit
formulieren van welke aard dan ook ondertekend of anderszins geannoteerd. Geen
van beiden had enig idee dat hun bloedmonsters naar de VS zouden worden gezonden
voor gebruik in genetische onderzoeksexperimenten. Geen van beiden had ooit
gehoord van een universiteit met de naam Harvard. Geen van beiden kreeg de
'gratis checkup' waarvoor ze zich moesten melden, en geen van beiden kreeg de
'gratis' medische behandeling die hen was aangeboden."
Xu en Weiss beweerden dat aan elk in aanmerking komend
gezin een brief met uitleg over het onderzoek was gestuurd, maar er is nooit
bewijs gevonden van dergelijke brieven en geen van de proefpersonen heeft de
ontvangst van een dergelijke brief bevestigd. Xu beweerde ook dat elke
proefpersoon een volledige uitleg van het onderzoek had gekregen en op basis
daarvan een vrijwillig toestemmingsformulier had ondertekend, maar ook hier
zijn geen gegevens over dergelijke formulieren gevonden. Bovendien waren
Xu en zijn collega's ethisch en door de Amerikaanse overheid wettelijk
verplicht om verwondingen of risico's voor proefpersonen te melden, maar Zhang
was onmiddellijk ineengezakt en bleef meer dan acht uur in coma nadat hij
chemische stoffen had geïnhaleerd die hem waren toegediend, en zijn geval
werd nooit gemeld, laat staan "onmiddellijk".
Toen Xu werd gevraagd of hij officiële Chinese
toestemming had gekregen voor zijn studie, wees hij eigendom of
verantwoordelijkheid van de hand en beweerde dat het "een proefproject van
Chinese onderzoekers" was in samenwerking met de IRB van China, en niet
het initiatief was van Harvard en Millennium Pharmaceuticals. Volgens een
officieel onderzoek van de Chinese politie bestonden de zogenaamde
"Chinese onderzoekers" echter niet. Ook beweerde Xu in juli 1994
te hebben samengewerkt met en toestemming te hebben gekregen van de
"Anqing Medical Human Subjects Committee" in Anhui, maar een
dergelijke commissie heeft nooit bestaan. Een plaatselijke gezondheidsambtenaar
zei dat hij "nog nooit van zoiets had gehoord", en een andere
ambtenaar van de plaatselijke medische vereniging zei dat een dergelijke
organisatie niet bestond, en ook nooit had bestaan.
Xu en Weiss begonnen met het uitvoeren van hun
menselijk experiment en het verzamelen van DNA, maar toen hun acties
publiekelijk werden veroordeeld en hun feiten in twijfel werden getrokken,
publiceerden Xu en Weiss een rectificatie, waarin zij zeiden dat zij
"onjuist hadden verklaard" dat hun studie in juli 1994 was begonnen,
terwijl deze in werkelijkheid in 1995 was begonnen "na het verkrijgen van
plaatselijke Chinese IRB-goedkeuring". Xu en Weiss begonnen hun studie
lang voordat hun fictieve goedkeuring was verkregen van een niet-bestaande
organi-satie. Andere schrijvers merkten op dat hetzelfde nummer van hetzelfde
medische tijdschrift waarin deze bekentenis werd gedaan, ook soort-gelijke
"correcties" bevatte voor zeven andere wetenschappelijke
onderzoeksartikelen geschre-ven door Xu en Weiss, die alle de eerdere data van
het werkelijke begin van de studie introkken en ze opnieuw vermeldden om samen
te vallen met schijnbaar latere IRB "goedkeuringen".
Al het tastbare bewijsmateriaal wijst er echter op dat
Xu Xiping documenten vervalste, formulieren met terugwerkende kracht
indiende, en met zijn verzameling begon zonder goedkeuring, en het lijkt
erop dat er nooit een officiële goedkeuring is geweest. Het lijkt erop dat
alles wat hij deed illegaal was. Over deze gebeurtenis zijn enkele
verhandelingen geschreven, bv. Pomfret& Nelson, 2000 (6) (7) (8) (9), Tao & Li, 2001, waar u misschien naar wilt verwijzen.
·
o
Wat
Gebeurde er in Werkelijkheid?
Het lijkt erop dat Xu gebruik heeft gemaakt van zijn
ervaring en zijn positie, zijn kennis van China en zijn wortels in Anhui, en
van het gebrek aan verfijning van een arme en achtergebleven provincie, om een
illegaal en niet-goedgekeurd medisch onderzoek uit te voeren, met de redelijke
verwachting dat de kennis van zijn activiteiten beperkt zou blijven tot de
plaatselijke districten, om vervolgens naar de VS te ontsnappen met een schat
aan Chinese bloed- en DNA-monsters. Alles wijst erop dat het zijn bedoeling was
dit onderzoek privé uit te voeren, zonder medeweten van de hogere autoriteiten
en de centrale regering van China. Er is geen bewijs dat de aan de plaatselijke
bevolking beloofde gratis medische onderzoeken of medicijnen daadwerkelijk
werden verstrekt; het lijkt er veeleer op dat hij deze beloften gebruikte als
lokaas om zijn slachtoffers te lokken.
Uit het dossier blijkt dat aan niemand medicijnen zijn
verstrekt, zelfs niet de medicijnen die nodig waren om de slachtoffers te
behandelen voor de mogelijk dodelijke uitslag van de tests. Uit de beschikbare
feiten blijkt niet dat er ooit een daadwerkelijk lichamelijk onderzoek is
verricht of gepland was, hetgeen betekent dat het hele verhaal een leugen was.
Hoewel niet bekend is hoe Xu aan zijn behandelende
artsen kwam die de tests uitvoerden, lijkt het erop dat zij de werkzaamheid
testten van een of meer ziekteverwekkers waarvan bekend is dat zij hevige
astma-aanvallen veroorzaken, en dat Harvard, Xu en andere Amerikaanse overheids
instanties die gevoeligheden later in verband brachten met Chinese bloedgroepen
en DNA-monsters. Het doel van de niet-geïdentificeerde spray was duidelijk het
onmiddellijke effect op het slachtoffer te observeren - voor zover er geen
regelingen waren getroffen voor de follow-up van de patiënt - maar de ernst van
de onmiddellijke coma's was blijkbaar onverwacht. De hier geïdentificeerde
patiënt werd met spoed behandeld en stierf niet, maar het is nu niet
gemakkelijk om te weten hoeveel soortgelijke noodsituaties zich werkelijk
hebben voorgedaan, noch of er doden zijn gevallen als gevolg van de
toepassing van deze pathogenen op de slachtoffers - noch hoe groot de
gevolgen op langere termijn zijn geweest.
Gezien de achterstand van het gebied en het algemene
gebrek aan raffinement op het platteland van Anhui is het goed mogelijk dat er
sterfgevallen, ernstige verwondingen en chronische medische aandoeningen zijn
geweest die ofwel aan andere oorzaken werden toegeschreven ofwel anderszins
werden gemaskeerd en begraven. Het is waarschijnlijk een statistische
onwaarschijnlijkheid dat slechts één persoon in zo'n kritieke toestand wordt
gebracht dat hij onmiddellijk in coma raakt na het toedienen van een ziekteverwekker,
wanneer honderdduizenden mensen worden getest. Bovendien was er geen Chinees
medisch personeel te vinden dat de tests of "onderzoeken"
daadwerkelijk had gezien. Aangezien Xu en zijn collega's verzuimden de
autoriteiten in te lichten over het geval van Zhang, mogen we aannemen dat alle
andere dergelijke gevallen ook niet werden gerapporteerd. En als Xu zou nalaten
een kritieke gebeurtenis te melden zoals onmiddellijke bewusteloosheid of een
coma, dan zou hij bijna zeker betere redenen hebben om ernstigere
gebeurtenissen niet te melden. Het lijkt duidelijk dat als Xu niet volledig op
de hoogte was van de mogelijkheid van overlijden of ernstig letsel voordat de
effecten op de heer Zhang zich voordeden, zij dat daarna zeker wel waren, en de
beschikbare feiten vertellen ons dat er nooit follow-ups zijn gedaan. Dit doet
ook de vraag rijzen of de proeven op dat moment werden beëindigd of voortgezet,
aangezien er gegevens zijn over soortgelijke experimenten in Georgië, waar
de Russische autoriteiten de experimenten beëin-digden nadat er doden waren
gevallen.
In haar onderzoeksartikel schreef Margaret Sleeboom
dat dit een perfect verhaal was van "hoe een Amerikaan misbruik maakte
van de kwetsbaar heid en goedgelovigheid van een achter gebleven bevolking in
de verlatenheid van de bergachtige provincie Anhui", en merkte op dat
Xu's argumenten betrekking hadden op "de verdiensten van het project voor
patiënten in welvarende landen, niet voor die in China".
·
o Ontkenning,
Leugens en Verhulling
Toen het nieuws van deze medische travestie bekend
werd, werden Xu en Harvard het onderwerp van strafrechtelijk onderzoek in zowel
de VS als China. Maar toen zijn activiteiten werden ontmaskerd en aan de kaak
gesteld, was Xu opstandig. Zijn eerste daad was hoog in de officiële infrastructuur
te reiken en te eisen dat zijn critici werden gecensureerd en het zwijgen werd
opgelegd. Xu reageerde uitdagend op de kritiek op zijn criminaliteit en
ontstellende gebrek aan ethiek door ambtenaren van de centrale regering van
China aan te schrijven met de eis dat zij alle nieuwsberichten over zijn
genetische experimenten zouden censureren en officiële maatregelen zouden nemen
tegen zijn critici. (10) (11)
Sleeboom schreef dat Xiong Lei, een top journaliste
voor het New China News Agency, lange tijd aan de zaak Xu Xiping heeft gewerkt
om te proberen op te komen voor "het volk" van China. Haar
verslagen werden zo invloedrijk dat Xu Xiong als een bedreiging voor zijn
onderzoek zag en het Ministerie van Onderwijs verzocht haar verslagen te
censureren. Hij schreef ook andere brieven aan ambtenaren van de Chinese
Academie van Wetenschappen, waarin hij hen vroeg Xiong's kritiek op zijn werk
te censureren. Het waren haar artikelen die de centrale regering van China
attent maakten op het probleem en ertoe leidden dat deze een onderzoek instelde
naar Xu en zijn activiteiten. Xu gaf toe dat hij illegaal honderd duizenden
bloed- en DNA-monsters uit China had genomen, en dat hij heimelijk de wetten op
de export van dergelijke producten omzeilde. Sleeboom schreef dat Xu "geen
verantwoordelijk heidsgevoel" toonde voor zijn daden, maar in plaats
daarvan "minder verlichte mensen, zoals plaatselijke artsen, de schuld
gaf".
Toen duidelijk werd dat de reputatie van zowel de Harvard
Universiteit als het NIH van de VS ernstig werd aangetast door de
meervoudige beschuldigingen van misdaden en ethische missers en de publieke onthulling
van een toenemende litanie van leugens die in de doofpot werden gestopt, raakte
de regering van de VS betrokken, maar alleen om een programma van smaad en
laster op te zetten om de aandacht af te leiden van de criminaliteit van
Harvard, Xu en Weiss.
Ten eerste diende een Joods-Amerikaanse vrouw genaamd Gwendolyn
Zahner, een psychiatrisch epidemiologe en voormalig assistent-professor aan
de Harvard School of Public Health, in 1999 een vijftien pagina's tellende
klacht in bij het Amerikaanse Bureau voor de Bescherming van Deelnemers aan
Mensgebonden Onderzoek (OHRP), waarin zij beweerde dat twee
arbeidsepidemiologen van de school misbruik hadden gemaakt van de proefpersonen
in dit onderzoek en dat de onwetende proef konijnen-deelnemers gedwongen werden
aan het onderzoek deel te nemen. Het OHRP stelde in 1999 een onderzoek in dat
tot begin 2002 duurde en tot vernietigende bevindingen leidde, waarvan de
belangrijkste was dat er inderdaad dwang was uitgeoefend om proefpersonen voor
de experi menten te werven. (12)
Maar
Zahner's beweringen omvatten ook een aanval op China's één-kind beleid, dat
zij "een eugenetica programma" noemde, en waarvan zij beweerde
dat het zou leiden tot Chinees gebruik van het verzamelde DNA om ongewenste
etnische groepen te identificeren en schade toe te brengen. Zahner verklaarde (13) (14) dat "in beoordelingen van genetische studies de
risico's van misbruik van gevoelige genetische informatie door de Chinese
regering niet voldoende waren afgewogen", en suggereerde dat Harvard en
Xu de Chinese DNA-monsters in beslag namen omdat de Chinese regering niet
vertrouwd kon worden met het DNA van hun eigen volk. Deze lasterlijke
aanval op China's één-kind-beleid was volstrekt ongegrond, waarbij Amerikaanse
regeringsfunctionarissen beweerden dat zij zich ernstige zorgen maakten over
"China's eugenetica-wetten". De bedoeling was duidelijk om Zahners
verachtelijke gevolgtrekkingen te koppelen aan de suggestie dat de Chinese
regering, als zij het DNA zou hebben, het op de een of andere manier zou
gebruiken voor de uitroeiing van hun eigen volk.
Dit is misschien terzijde, maar Zahner gaf later
als buitenlands deskundige medische cursussen aan het Peking Union Medical
College en het kanker-instituut van de Chinese Academie voor Medische
Wetenschappen in Beijing. Men moet zich afvragen hoe de
aanwervingsprocedures van de Chinese universiteiten verlopen wanneer dergelijke
virulent anti-Chinese personen op hoge posten in de onderwijsinstellingen van
China worden geplaatst. Ik heb een lijst van veel van deze buitenlandse
zogenaamde "deskundigen" die nooit een visum voor China hadden mogen
krijgen en die toch worden ingehuurd om de studenten van het land te besmetten.
Nailene Chou Wiest is een andere, die aan de Sun Yat-Sen Universiteit
heeft gezeten. Mijn conclusie is dat niemand in China enig onderzoek
verricht naar de achtergrond of het karakter van de buitenlandse deskundigen
die zij zo gretig inhuren. Dergelijke travesties zouden in geen enkel ander
land voorkomen.
Maar door toedoen van Harvard, OHRP, Zahner en anderen
werden de belangrijke kwesties dus omzeild, de aandacht van de Amerikaanse
media werd verlegd van Harvard's gebrek aan ethiek en het bedrog en de
criminaliteit van Xu en Weis, naar schattingen van de waarschijnlijkheid dat de
Chinese regering genetische informatie over hun eigen volk zou misbruiken,
waarbij alle bedrieglijke schakeringen van Nazi-Duitsland en natuurlijk de
Joodse "holocaust" werden opgeroepen.
The Western media quickly stated, with no supporting
evidence whatever, that Chinese researchers were so eager to seek international
cooperation and American funding that they themselves ignored all the ethical
issues involved, "especially the issues concerning the protection of the
rights of the farmers who are the subjects of the projects". But nowhere
in their statements did either Harvard, the US government or the media admit to
the fact that this study was done under the management of Harvard University
entirely without the knowledge, approval or supervision of the Chinese
government. The truth is that it was only long after the "study" had
been completed that the Chinese national authorities realised it had happened,
and this only from the local investigation by China Daily
o Het"Onderzoek"
Veel
invloedrijke Chinezen eisten een internationaal onderzoek en herziening van het
Millennium-Harvard DNA-onderzoek en dat Xu Xiping de verantwoordelijk
heid zou nemen voor alles wat er gebeurd is, maar de kans op zo'n onderzoek met
Amerikaanse deelname is nihil. Sleeboom schreef dat Harvard zich niet zozeer
druk maakte om ethiek als wel om zijn eigen reputatie, en dat Xu's ethische
"fouten" werden afgedaan als een "beroepsfout" in
plaats van een morele aanfluiting. Harvard berispte Xu niet voor zijn gebrek aan ethiek of zijn
criminaliteit, hun enige actie was om Xu te informeren "officieel afstand
te nemen (en van Harvard) van zijn eisen aan Chinese functionarissen voor
represailles tegen zijn critici".
Op 25 oktober 2003 publiceerde de Alliance for Human
Research Protection (AHRP) een artikel over deze Harvard-studie, waarin werd
opgemerkt dat de regering van de VS een gespecialiseerde afdeling heeft - het
Office of Human Research Protections (OHRP), om ervoor te zorgen dat alle
federale voorschriften van de VS op het gebied van menselijk onderzoek worden
nageleefd. Het OHRP heeft de bevoegdheid een onderzoek in te stellen naar alle
Amerikaanse instel-lingen of andere organen die ervan worden beschuldigd de
wettelijke en ethische beginselen te schenden, zowel binnen als buiten de VS. De
AHRP heeft getracht informatie te verkrijgen over het
onderzoek van het OHRP in dit geval van de Harvard Universiteit, maar de
documentatie werd haar geweigerd, zodat de organisatie een verzoek om vrijheid
van informatie heeft ingediend bij een rechtbank om de details te verkrijgen
die zij nodig had. (15) (16) (17) (18) (19) (20) (21) (22) (23) (24)
Zij leerden in de eerste plaats twee dingen. Het ene was dat het OHRP inderdaad een onderzoek startte naar Harvard en Xu Xiping en alle bestaande documentatie over de zaak bij Harvard opvroeg, inclusief de goedkeuringen van de Chinese overheid en de toestemmingsformulieren die volgens Xu en Harvard door alle proefpersonen in het onderzoek waren ingevuld. Verder ontdekten zij dat het OHRP na ontvangst van het verzoek onmiddellijk alle originele documenten versnipperde onder het voorwendsel "de privacy van de proefpersonen te waarborgen". (5) (6) En aangezien er nu geen documentatie meer bestond, kon er geen verder onderzoek meer worden verricht. Het OHRP liet zijn mandaat varen en ging over tot verdere criminaliteit om de oorspronkelijke dubbelhartig-heid en misdaden van Xu en Harvard te verdoezelen. Het was meer dan duidelijk dat hun enige overweging het beschermen van de reputatie van Harvard was, en pas nadat deze reputatie ernstig was aangetast door de enorme internationale publieke verontwaardiging, greep de regering eindelijk in - om al het bewijsmateriaal te vernietigen.
De federale onderzoekers vertrouwden blijkbaar bijna
volledig op Xu en Weis en hun collega's voor informatie over ethische
overtredingen en criminele activiteiten. Het OHRP stuurde geen medewerkers
naar China en ondervroeg ook geen proefpersonen of plaatselijke medische
functionarissen die volledig op de hoogte zouden zijn geweest van het onderzoek
van Harvard en de methoden van Xu Xiping, wat de hele waarheid aan het licht
had kunnen brengen. Er werd geen onderzoek gedaan naar de uiteindelijke
financieringsbronnen van de studie, noch naar de illegale export uit China van
de bloed- en DNA-monsters. Evenmin ging het in op de kwestie van het delen van
gegevens door Harvard met het militaire DNA-opslagcentrum van de VS (25) (26). Het OHRP beweerde een drie jaar durend onderzoek te
hebben uitgevoerd, maar sleepte dat vacante proces alleen maar voort tot de
woede van het publiek afnam, herinneringen vervaagden en de aandacht op andere
zaken werd gericht. Daarna concludeerden ze snel dat het aureool van Harvard
intact was en veegden de hele puinhoop onder het tapijt.
Het is al bekend dat het Amerikaanse leger DNA
heeft verzameld van alle Amerikanen, maar ook van Russen en andere etnische
groepen, en dat Hillary Clinton toen ze minister van Buitenlandse Zaken van
de VS was, orders heeft gegeven aan de hele Buitenlandse Dienst om DNA en
vingerafdrukken te verzamelen van alle buitenlandse diplomaten en leiders. Maar
dit werd allemaal gedaan voor goede doeleinden, in dienst van de mensheid. (27) (28) Tegelijkertijd
begonnen de Amerikaanse media plotseling met een stroom beschuldigingen dat
China DNA verzamelde van zijn Oeigoeren in Xinjiang en andere etnische
minderheidsgroepen - voor snode doeleinden, natuurlijk. (29) (30)
Halverwege het onderzoek van het OHRP naar Harvard,
werd de top van het bureau vervangen, waarbij de regering de beschuldigde
inhuurde om zijn eigen misdaad te onderzoeken. Greg Koski, de voor-malige
directeur van Harvard die verantwoordelijk was voor het toezicht op Xu's en andere
onderzoeks-projecten met mensen, werd het nieuwe hoofd van het OHRP en leidde
persoonlijk het onderzoek naar Xu Xiping's onderzoeksprogramma. Hij was het die
aan de federale onderzoekers rapporteerde dat niemand op Harvard zich had
misdragen en dat er geen corrige-rende maatregelen tegen Xu of Harvard hoefden
te worden genomen. Koski verliet vervolgens OHRP en keerde terug naar Harvard,
missie volbracht, Harvard had zichzelf onderzocht op misdaden en verklaarde
onschuldig te zijn.
Harvard beweerde dat twee van zijn professoren naar
Xu's onderzoekslocaties in Anhui waren gereisd om "zo grondig
mogelijk" onderzoek te doen, maar blijkbaar (en heel snel) tot de conclusie waren gekomen dat
"aantijgingen dat individuele proefpersonen schade was berokkend of dat er
was gefraudeerd bij het verkrijgen van toestemming voor informatie niet hard
konden worden gemaakt". Ik kon echter geen bewijs vinden dat het team
van professoren van Harvard ooit naar China is geweest. Harvard beweerde
dat één van deze personen Troyen Brennan (31)(32)van
een academisch ziekenhuis van Harvard was. Brennan weigerde blijkbaar contact
met de onderzoeksmedia en werd - via zijn advocaat - gevraagd of hij naar China
was gereisd, of hij Chinees sprak, of hij werkelijk rechtstreeks met een van de
slachtoffers in Anhui had gecommuniceerd, wie zijn vertaler was, waar hij
werkelijk heen ging, met wie hij sprak, wie zijn bezoeken en interviews
regelde, en hoe hij erin slaagde te bevestigen dat de toestemmingsformulieren
waren ondertekend", aangezien het OHRP de originelen had versnipperd. Naar
verluidt weigerde Brennan op de vragen te antwoorden. Gezien de enorme
dubbel-hartigheid in deze hele affaire van elke Amerikaanse deelnemer, is het
zeker mogelijk, zo niet waarschijnlijk, dat Brennans reis naar China en zijn
"onderzoek naar de feiten" ook ofwel frauduleus waren ofwel, net als
de toestemmings-formulieren, niet bestonden.
Harvard gaf toe dat alle DNA-flesjes van Xu inderdaad
naar Harvard waren gestuurd en daar waren opgeslagen, maar hield vol dat alles
volgens de regels was verlopen. De president van Harvard, Lawrence Summers,
beweerde "verheugd" te zijn dat uit het onderzoek "niet is
gebleken dat er substantiële schade is aangericht", en dat "alle
procedurele problemen die aan de orde waren gesteld volledig zijn
opgelost". Uiteindelijk legde de Harvard-universiteit, via haar
PR-vertegenwoordiger Barry R. Bloom, een decaan van een van de academische
ziekenhuizen van Harvard, de volgende verklaringen af: (19)
"We zijn onze samenwerkende partners in China,
waaronder de Anhui Medical University en de Beijing Medical University, enorm
dankbaar voor hun geduld en medewerking gedurende de drie en een half jaar van
dit onderzoek. We zijn de leden van de Chinese Human Genetics Resource
Administration dankbaar voor hun bereidheid om hun kennis en ervaring met ons
te delen in deze inspanning. We kijken uit naar de voortzetting van onze
partnerschappen in China."
"We hebben in die tijd ijverig gewerkt om elk
aspect van ons onderzoek naar menselijke proefpersonen te onderzoeken en om
veel veranderingen aan te brengen die onze processen zouden verbeteren. Onze
studies in China waren observationeel van aard, geen klinische proeven: Er
werden geen geneesmiddelen, toestellen of procedures getest. Er waren geen
experimentele behandelingen mee gemoeid. Zoals wij hadden gehoopt, heeft het
onderzoek geen schade aan individuele deelnemers aan de studies aan het licht
gebracht. Wij geloven dat, in antwoord op de vragen van het OHRP, de
verbeteringen die zijn aangebracht om ons toezicht op al het onderzoek met
menselijke proefpersonen aan te scherpen, uiteindelijk hebben geleid tot het
soort professionele samenwerking dat de veiligheid van onze
onderzoekspopulaties en de integriteit van onze processen respecteert en waar
we allemaal naar streven. Harvard streeft naar het hoogste niveau van
bescherming van menselijke proefpersonen in al zijn werk en zal zich blijven
inspannen om aan die norm te voldoen."
"Harvard streeft naar de hoogste bescherming van
mensen in al haar werk. "Alle deelnemers hebben vrijwillig en met kennis
van zaken toestemming gegeven, geen enkele individuele deelnemer heeft schade
geleden en er zijn geen opzettelijke schen-dingen van de procedures voor
menselijke proef-personen geweest. "De deelnemers hebben vrijwillig en met
kennis van zaken toestemming gegeven. Zij beantwoordden vragenlijsten en
hielden mogelijk gezondheidsdagboeken bij of lieten hun bloeddruk of
longfunctie meten. Zij gaven kleine bloed- en/of urinemonsters en werden
gecompenseerd voor hun reiskosten en gemiste werktijd. Nogmaals, dit waren
observationele gezondheidsstudies; er waren geen experimentele behandelingen
mee gemoeid."
·
o HET
Chinese Genoom
Een van de belangrijkste bezwaren is dat dit soort massale
DNA-verzameling precies datgene is wat nodig is voor het ontwerpen en
produceren van etnisch-specifieke bio-wapens. In Sleeboom's artikel staat:
"Bij Chinees-Amerikaanse gezamenlijke
onder-zoeksprojecten in de jaren '90 werd gebruik gemaakt van studenten en
gezamenlijk onder-zoek om Chinees bloed te stelen en het DNA van het Chinese
ras te decoderen. Deze code zou informatie opleveren over het Chinese
immuun-systeem, die gebruikt zou kunnen worden om genetische wapens te
maken."
Sleeboom merkte op dat het Chinese genoomproject van
bijzonder belang is, gedeeltelijk vanwege de minderheidsgroepen in het land,
maar vooral omdat "sommige van zijn plattelandsbevolkingen en etnische
groepen geacht worden eeuwenlang statisch te zijn gebleven, waardoor elke regio
een ander patroon van genen en ziekten vertoont". Talrijke organisaties
zijn geïnteresseerd in het verzamelen van Chinees DNA, maar veel deskundigen
waarschuwen al 20 jaar dat, zoals Sleeboom verklaarde, "China het
vooruitzicht heeft dat de genen van honderden miljoenen van zijn bevolking de
onbetaalbare hulpbronnen van buitenlandse farmaceutische bedrijven kunnen
worden". En dit brengt ons bij ons huidige onderwerp, waar een Big
Pharma bedrijf een onderzoeks programma financierde via de Harvard Universiteit
dat bedoeld was om bloed- en DNA monsters te verkrijgen van 200 miljoen
Chinezen, waarvan de resultaten zouden berusten bij en eigendom zouden worden
van de Amerikaanse Big Pharma en het Amerikaanse leger, zonder enig voordeel
voor het Chinese volk. Sleeboom schreef verder:
". . alle Zhonghua Chinezen, die afstammen van de
Gele Rivier en Changjiang, delen dezelfde genen. Volgens de krant dachten de
Amerikanen dat het district Anqing, waar de mobiliteit van de bevolking laag
is, de bloedverwantschap betrekkelijk stabiel, en de verstrekking van
medicijnen betrekkelijk gering, nog niet vervuild is. Dit vergemakkelijkt
genetische experimenten op Oosterlingen. Er werden niet alleen menselijke
experimenten gedaan op het DNA van de Han en de Tibetanen, maar er werd ook
onderzoek gedaan naar de verschillen tussen de oosterse en westerse genetische
codes."
Xiong Lei, de medische onderzoekscorrespondent voor de
China Daily die deze zaak in China aan het licht bracht, schreef dat de Amerikanen
er dol op zijn de Neurenbergse code voor de mensenrechten aan te halen wanneer
dat hun goed uitkomt, maar de code negeren wanneer zij ervoor kiezen deze te
schenden. Zij schreef dat toen zij vernam dat in Peking een internationale
conferentie over bio-ethiek zou worden gehouden, zij het programmacomité had
voorgesteld de proefpersonen van de Harvard-studie bij de conferentie te
betrekken zodat iedereen de waarheid te weten zou kunnen komen. Haar voorstel
werd afgewezen. De organisatoren van Harvard, de Oxford Universiteit in Engeland
en (helaas) de Chinese Academie van Sociale Wetenschappen, vertelden haar dat
het doel van de conferentie was "een academische bijeenkomst te zijn die
zich zal concentreren op de ethische vraagstukken die zich voordoen bij
menselijk onderzoek", en dat "wij het niet gepast achten
niet-bio-ethische professionals uit te nodigen om onze conferentie bij te
wonen". Xiong concludeerde dat de kwestie van de medische bio-ethiek uit
de greep van de "bio-ethische professionals" moest worden gehaald en
in handen moest worden gelegd van degenen die de toepassing ervan zouden
afdwingen.
Zij eindigde een artikel met de opmerking dat China
"zijn eigen huis op orde moet brengen", en daar ben ik het van harte
mee eens. Zij schreef ook dat China middelen moet inzetten voor de handhaving
van ethische beginselen en dat er een internationaal tribunaal moet worden
opgericht om degenen die deze beginselen schenden te straffen. Ik ben het
daarmee eens, maar de kans dat zo'n tribunaal met tanden wordt opgericht is
onmogelijk wanneer het de westerse regeringen zelf en hun multinationale
organisaties en ondernemingen zijn die alle schendingen begaan. De VS zouden er
nooit mee instemmen deel te nemen aan een instantie die macht over hen zou
hebben; we hoeven alleen maar te kijken naar het Internationaal Gerechtshof in
de wereld of het Internationaal Strafhof om de waarheid hiervan in te zien. De
VS erkennen hun gezag alleen als een politiek instrument tegen hun vijanden,
meer niet.
Er zijn vele onethische en illegale genetische expedities
in China geweest, alle uitgevoerd door Amerikanen; het "Gouden
Rijst-experiment" van de Tufts Universiteit is er nog zo een.
*
Het schrijven van Mr. Romanoff is vertaald in 32 talen en zijn artikelen zijn
geplaatst op meer dan 150 anderstalige nieuws- en politieke websites in meer
dan 30 landen, alsmede op meer dan 100 Engelstalige platforms. Larry Romanoff
is een gepensioneerd management consultant en zakenman. Hij heeft
leidinggevende functies bekleed bij internationale adviesbureaus en was
eigenaar van een internationaal import-exportbedrijf. Hij is gastprofessor
geweest aan de Fudan Universiteit van Shanghai, waar hij casestudies over
internationale zaken heeft gepresenteerd aan EMBA-klassen. De heer Romanoff
woont in Shanghai en is momenteel bezig met het schrijven van een serie van
tien boeken die in het algemeen betrekking hebben op China en het Westen. Hij
is een van de auteurs van de nieuwe bloemlezing van Cynthia McKinney ‘When China Sneezes’. (Chapt. 2 — Dealing with Demons).
Zijn volledige archief kan worden bekeken op
https://www.moonofshanghai.com/ and http://www.bluemoonofshanghai.com
Hij kan worden gecontacteerd op: 2186604556@qq.com
*
Voetnoten:
(1) Margaret Sleeboom, Amsterdam School of
Social Science Research, Universiteit van Amsterdam en International Institute
for Asian Studies, Universiteit van Leiden, Nederland; Routlege; Taylor &
Francis group; New Genetics and Society, Vol. 24, No. 1, April 2005
(3) De Harvard zaak van Xu Xiping: exploitatie van het
volk, wetenschappelijke vooruitgang, of genetische diefstal? https://www.congress.gov/106/plaws/publ117/PLAW-106publ117.pdf
(4)https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16552917
(5)
https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-319-64731-9_9
(6) https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-319-64731-9_9#CR7
(7) https://repository.library.georgetown.edu/handle/10822/940642
(9) Genetic Structure of the Han Chinese Population
Revealed; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2790583/
(10) http://ohrp.osophs.dhhs.gov/detrm_letrs/YR02/mar02b.pdf
(11) http://ohrp.osophs.dhhs.gov/detrm_letrs/YR02/mar02c.pdf
(12) https://digitalcommons.law.scu.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1020&context=scujil
(13) https://science.sciencemag.org/content/296/5565/28.1.full
(14) https://www.thecrimson.com/article/2000/8/4/government-investigates-harvard-medical-research-in/
(15) https://ahrp.org/article-28/
(16) https://ahrp.org/article-30/
(17) http://ahrp.org/harvard-affiliated-gene-studies-in-china-face-federal-inquiry/
(19) http://www.bostonherald.com/news/local_regional/china08012000.htm
(20) http://www.ahrp.org/ethical/foiaBWH.php
(21) http://www.ahrp.org/infomail/03/10/01.php
(22) http://www.ahrp.org/infomail/0302/march312002.htm
(23) http://www.ahrp.org/infomail/0402/april10a2002.htm
(24) https://ahrp.org/china-daily-investigation-challenges-us-genetic-experiments-on-poor-farmers/
(25) https://fas.org/irp/eprint/dod-dna.pdf
(26) https://www.dnamilitary.org/
(27) https://off-guardian.org/2017/11/03/why-is-the-us-air-force-collecting-samples-of-russian-dna/
(28) https://www.theguardian.com/world/2010/nov/28/us-embassy-cables-spying-un
(29) https://www.npr.org/2019/12/07/785804791/uighurs-and-genetic-surveillance-in-china
(30) https://www.nytimes.com/2019/02/21/business/china-xinjiang-uighur-dna-thermo-fisher.html
(31) http://archive.sph.harvard.edu/press-releases/archives/2003-releases/press05302003.html
(32) Brennan frequently writes articles on China for
the RAND corporation, who specialise in, among other things, simulating
conventional and biological war games with China (as they did with Vietnam -
RAND was the source of Ellsberg's 'Pentagon Papers'). The internet appears to
have been expunged of his role in the Harvard investigation, though this next
link may still be active:
https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm
*
Copyright © Larry Romanoff, Moon of Shanghai, Blue Moon of Shanghai, 2021
