POLSKI — LARRY ROMANOFF: Władza stojąca za tronem

 

Władza stojąca za trone

Larry Romanoff, 11 maja 2023 r

Ten artykuł w PDF

Zdjęcie: Alawar.com

 

ENGLISH  POLSKI   ROMANIAN

 

 

Ten esej zawiera listy Żydów zajmujących stanowiska w rządzie federalnym USA, wraz z towarzyszącą im dyskusją na temat zakresu i charakteru kontroli, jaką Żydzi posiadają i sprawują nad polityką wewnętrzną i zagraniczną USA. Informacje tutaj są prezentowane w nadziei, że dadzą czytelnikom lepsze zrozumienie sił społecznych kształtujących nasz świat.

 

Spis treści

Wprowadzenie

Jak słodko jest być Żydem

Łączenie niektórych kropek

Zaprzeczenia i “antysemityzm”

Cenzura żydowskich nazwisk

Kim jest Żyd?

Żydzi w ostatnich administracjach Białego Domu:

Administracja Bidena – częściowa lista żydowskich nominacji

Administracja Trumpa – częściowa lista żydowskich nominacji

Administracja Obamy – częściowa lista żydowskich nominacji

Administracja Clintona – częściowa lista żydowskich nominacji

Wykazy według Departamentu Administracji Publicznej

Źródła i metodologia

Źródła pierwotne

Część 1 – Kontrola Przewodniczącego

Prezydenckie opiekunki do dzieci

Asystenci prezydenta

Doradcy prezydenta

Ustniki prezydenckie

Trzymanie prezydenta z dala od więzienia

Część 2 – Kontrola narracji żydowskiej

Rozpieszczanie “ofiar”

Część 3 – Kontrola gospodarki i budżetu federalnego

Zapewnienie przestrzegania żydowskiej agendy dla gospodarki

Ustalanie budżetu – zapewnienie przestrzegania priorytetów wydatków Żydów

Część 4 – Kontrola pieniędzy

Żydowski FED (Rothschild i inni)

Kontrola Skarbu Państwa i instytucji finansowych

Część 5 – Kontrola handlu

Część 6 – Kontrola zdrowia, edukacji i opieki społecznej

The CDC, NIH, HHS

Kontrola COVID i szczepionki

Część 7 – Kontrola sprawiedliwości i niesprawiedliwości

Departament Sprawiedliwości USA

Przekształcenie żydowskiej agendy w precedens sądowy

Część 8 – Kontrola globalnej strategii hegemonii USA

Rada Bezpieczeństwa Narodowego USA

Bezpieczeństwo wewnętrzne

Międzynarodowe zastraszanie pod przykrywką demokracji

Część 9 – Kontrola szpiegowskich i kolorowych rewolucji

Wywiad i szpiegostwo

Część 10 – Kontrola wojny i grabieży

Część 11 – Kontrola świata

Departament Stanu USA

Ambasadorowie żydowscy

Część 12 – Kontrola prawie wszystkiego innego

Część 13 – Żydowscy członkowie Kongresu USA

Senat

Izba Reprezentantów

Część 14 – Żydzi w rządach państwowych

Część 15 – Żydowscy burmistrzowie amerykańskich miast

Epilog

Boże Narodzenie w Białym Domu

 

Wprowadzenie

Może to być zaskoczeniem dla wielu czytelników, ale Żydzi są w pozycji praktycznie całkowitej kontroli nad wszystkimi ważnymi aspektami rządu USA, kontroli, która obejmuje zarówno ustawodawstwo krajowe, jak i politykę zagraniczną. Jest to tak prawdziwe, że nie jest możliwe oddzielenie działań lub polityki zainicjowanej przez “Amerykanów” od tych narzuconych przez ich żydowskich władców, a w rzeczywistości niewiele jest polityki emanującej z USA, którą można by uznać za “amerykańską” w treści. Jakkolwiek zaskakujące może się to wydawać, prawda jest łatwa do udowodnienia.

 

Kiedy rząd Ukrainy został obalony, a wybrany prezydent kraju zastąpiony przez Żyda, który wszczynał wojnę z Rosją, to inny Żyd, Victoria Nuland, w Departamencie Stanu, dokonywał wyboru prezydenta i pociągał za wszystkie sznurki. Biały Dom i Kongres USA były niezaangażowane i potulnie milczały, gdy to wszystko się działo. “Amerykanie” poniosą winę za wynikły chaos, ale Amerykanie nie mieli w tym udziału; USA są jedynie narzędziem dla chazarskich Żydów do osiągnięcia ich celów, funkcjonując głównie jako prywatna armia bankierów. Kiedy Izrael chciał najnowszej wersji amerykańskich samolotów wojskowych, amerykańscy generałowie odmówili, mówiąc, że potrzebują samolotu i że Kongres nigdy nie zatwierdzi transferu. Prezydent Izraela Benjamin Netanjahu powiedział: “Po prostu przygotuj samolot. Zajmę się Kongresem”.

 

Żydzi nie wahają się otwarcie domagać posłuszeństwa od członków Kongresu USA, ani nie cofają się przed karaniem nieposłusznych. Jak zauważyłem w poprzednim eseju o Głębokim Państwie[1], amerykańscy kongresmeni i senatorowie są dosłownie zmuszani do podpisania przysięgi wierności Izraelowi i Żydom, ryzykując przegraną w następnych wyborach. Nie jest tajemnicą, że dzisiaj głównym warunkiem wyboru na jakiekolwiek stanowisko rządu USA jest zdecydowane publiczne zaangażowanie w agendę Żydów, cokolwiek to może obejmować.

 

Możemy łatwo zidentyfikować te same wzorce w finansach i bankowości, w ustawodawstwie korporacyjnym, w polityce społecznej zajmującej się zwłaszcza aborcją, edukacją, kwestiami płci i seksualnymi, w prawodawstwie dotyczącym bezpieczeństwa żywności, w świecie farmaceutycznym i wielu innych. We wszystkich tych obszarach są Żydzi prowadzący ten proces, bardzo często zza kulis, ale coraz częściej robiony otwarcie. Absolutna dominacja Żydów nad wszystkimi mediami głównego nurtu, mediami społecznościowymi, wyszukiwaniem w Internecie, publikowaniem książek i czasopism oraz reklamą, zapewnia im całkowitą kontrolę informacji, a tym samym publiczną percepcję.

 

Te stwierdzenia są równie prawdziwe, przynajmniej w znacznej części, dla wszystkich krajów zachodnich, a także wielu innych, takich jak Republika Południowej Afryki i Japonia. Odsetek Żydów w rządach innych narodów może nie być tak dramatycznie wysoki jak w USA, ale żydowska dominacja i kontrola istnieją. Wiele krajów zachodnich, z których Niemcy są szczególnie godnym uwagi przykładem, jest w praktyce koloniami żydowskimi. Kanada, Francja, Anglia, Włochy, Holandia nie są lepsze. Wydaje się, że nie jest to powszechnie znane, ale właśnie dlatego demokracja została stworzona jako forma rządu; [2] Jest to jedyny system rządów, który pozwala obcym obcym przejąć całkowitą kontrolę zza kulis.

 

Żydzi zajmują ogromną i ogromnie nieproporcjonalną liczbę stanowisk w rządzie USA na wszystkich szczeblach, od sekretarza stanu do urzędnika ds. komunikacji. Duża liczba tych ludzi ma podwójne obywatelstwo izraelsko-amerykańskie z wyraźnie towarzyszącą lojalnością, prawie wszyscy są również syjonistami. Ten esej przedstawia niektóre zgromadzone dowody zebrane z różnych publicznie dostępnych źródeł. W żadnym wypadku nie jest kompletny; Pełna lista zawierałaby wiele tysięcy nazwisk.

 

Przeglądając poniższe listy, należy pamiętać o kilku kwestiach. Jednym z nich jest to, że każda nazwa jest tylko wierzchołkiem żydowskiej piramidy. Ponieważ prawie wszystkie te osoby są na stanowiskach kierowniczych z dużymi departamentami pod ich rządami, mianują wielu innych Żydów po kolei. Żydowski sekretarz stanu mianuje wielu Żydów do różnych biur Departamentu Stanu i wielu żydowskich ambasadorów USA. Podobnie jest z obroną, skarbem, handlem i tak dalej. Jeśli dodamy wszystkich opiekunów, pomocników, asystentów, zastępców, prawników, doradców i mnóstwo biurokratów wysokiego i średniego szczebla i decydentów, liczba etnicznych Żydów w typowej amerykańskiej administracji wynosiłaby prawdopodobnie 40% do 50%. Jest to fakt uznany i przyznany przez samych amerykańskich Żydów, jedna z czołowych żydowskich publikacji stwierdza: “USA nie mają już rządu Gojów [Gojów], ale administrację, w której Żydzi są pełnoprawnymi partnerami w podejmowaniu decyzji na wszystkich szczeblach”. [2a]

 

Według Jewish Forward[3], kiedy John Deutch został mianowany dyrektorem CIA, natychmiast “dokonał serii zmian personalnych”, mianując Davida Cohena na zastępcę dyrektora i Norę Slatkin na dyrektora wykonawczego, dając jej “szeroki, bezprecedensowy autorytet nad zastępcami dyrektorów”. Żydzi zajmowali także cztery z siedmiu dyrekcji CIA, a inny Żyd, Arlen Specter, został mianowany mniej więcej w tym samym czasie przewodniczącym Senackiej Komisji Wywiadu, dając Żydom wirtualną kontrolę nad pracą CIA. To Żyd Sydney Gottlieb został mianowany szefem nieludzkiego programu MK-ULTRA CIA, wraz z innymi Żydami postawionymi na stanowiskach światowych morderstw politycznych i projektów zabójstw. [4] Jedna z takich osób, Samuel Halpern, był “oficerem wykonawczym Task Force W”, która została ustanowiona w celu zabicia Fidela Castro na Kubie[5][6][7] – głównie w odwecie za wypędzenie Żydów przez Castro po rewolucji, przy czym “Amerykanie” byli obwiniani za wszystkie nieudane zamachy na życie Castro.

 

Podobnie, kiedy Madeleine Albright została mianowana sekretarzem stanu USA, natychmiast zorganizowała listę kandydatów na wszystkie najwyższe stanowiska w Departamencie Stanu, który składał się wyłącznie z Żydów. Natychmiast mianowała Dennisa Rossa, Stuarta Eizenstadta, Marka Grossmana, Princetona Lymana, Howarda Wolpe’a, Stanleya Rotha, Jeffa Davidowa, Martina Indyka. Indyk miał zawieszone poświadczenie bezpieczeństwa przez Departament Stanu za “podejrzenie naruszenia” norm bezpieczeństwa “przez długi czas”, ale to i tak nie powstrzymało Albrighta przed oczyszczeniem go z zarzutów. W powiązanych wiadomościach coś podobnego wydarzyło się z opiekunem Donalda Trumpa i posiadaczem instrukcji od jego mistrzów w londyńskim City – jego zięcia, Jareda Kushnera, który najwyraźniej nie zdał wszystkich kategorii egzaminów bezpieczeństwa, ale i tak został mianowany.

 

Nawet jeśli mianowani nie są Żydami, lobby żydowskie zwykle ma wiele powodów do świętowania. Na początku pierwszej kadencji Clintona w 1993 r. “MetroWest Jewish News” chwalił się, że “nowa administracja [Clintona] będzie miała także dodatkową siłę dwóch bardzo silnych [nieżydowskich] zwolenników Izraela jako sekretarza obrony Lesa Aspina i dyrektora Centralnej Agencji Wywiadowczej Jamesa Woolseya. Aspin, jako przewodniczący Komisji Sił Zbrojnych Izby Reprezentantów, był architektem – i kluczową postacią – amerykańsko-izraelskich stosunków strategicznych. Obaj mężczyźni są członkami rady doradców JINSA, Żydowskiego Instytutu ds. Bezpieczeństwa Narodowego.

 

Ponieważ Żydzi stanowią tylko około 1,5% populacji USA, możemy zasadnie zapytać, dlaczego mieliby oczekiwać, że będą “pełnoprawnymi partnerami” na “wszystkich szczeblach” rządu USA, i myślę, że wszyscy moglibyśmy życzyć sobie, abyśmy mieli “tak mały wpływ” jak oni. Innym czynnikiem jest to, że wielu, jeśli nie większość, ma obywatelstwo izraelskie lub w inny sposób głębokie powiązania z Izraelem, a ich główna lojalność generalnie zmierza w tym kierunku. Ponadto, większość z tych ludzi jest zdeklarowanymi syjonistami i jest mało prawdopodobne, aby przegapili okazję do kontynuowania tego programu, który rzadko będzie zgodny z interesami USA. Wreszcie, większość z tych osób ma głębokie kontakty z AIPAC, Radą Rotszylda ds. Stosunków Zagranicznych, Komisją Trójstronną, wieloma wybitnymi tak zwanymi Think Tankami i Fundacjami, jak również powiązanymi organizacjami, takimi jak RAND Corporation, i nie tylko będą przyjmować instrukcje, ale działać w imieniu różnych programów tych grup – z których wszystkie są zagorzałymi syjonistami. i wszystkie instrukcje i kontrola emanujące z kabały żydowskich bankierów w londyńskim City.

 

Jak słodko jest być Żydem

 

3 października 2001 roku Izraelska Agencja Prasowa doniosła w programie radiowym Kol Yisrael, w którym Szimon Peres ostrzegł izraelskiego premiera Ariela Szarona, że odmowa słuchania nieustannych amerykańskich próśb o zawieszenie broni z Palestyńczykami zagrozi interesom Izraela i “obróci USA przeciwko nam”. W tym momencie wściekły Sharon podobno zwrócił się do Peresa, mówiąc: “Za każdym razem, gdy coś robimy, mówisz mi, że Amerykanie zrobią to i zrobią tamto. Chcę wam powiedzieć coś bardzo jasnego, nie martwcie się amerykańską presją na Izrael. My, naród żydowski, kontrolujemy Amerykę i Amerykanie o tym wiedzą”.[7a]

 

Zaufanie i przechwałki o wpływie i potędze Żydów na świecie idą znacznie dalej. W październiku 1998 roku Alain Finkielkraut, profesor filozofii we francuskiej elitarnej Ecole Polytechnique, opublikował we francuskim dzienniku Le Monde artykuł zatytułowany “Mgr Stepinac et les deux douleurs de l’Europe”[8], w którym stwierdził:

 

“Ach, jak słodko jest być Żydem pod koniec tego 20 wieku! Nie jesteśmy już oskarżonymi Historią, ale jej ulubieńcami. Duch czasu kocha, szanuje i broni nas, czuwa nad naszymi interesami; potrzebuje nawet naszego imprimatur.*[8] Dziennikarze opracowują bezwzględne akty oskarżenia przeciwko wszystkiemu, co Europa wciąż ma na drodze nazistowskich kolaborantów lub tych, którzy tęsknią za epoką nazistowską. Kościoły pokutują, państwa pokutują, Szwajcaria nie wie już, gdzie stanąć…”. * “Imprimatur” to oficjalne pozwolenie na zrobienie czegoś, udzielone przez grupę ludzi na pozycji władzy. Finkielkraut rozkoszuje się myślą, że Żydzi mają dziś tak wielką władzę i wpływy, że wiele z obecnych wydarzeń na świecie wymaga żydowskiej sankcji lub przyzwolenia.

 

Ale ta postawa nie była bynajmniej nowym wydarzeniem. Jewish Daily Bulletin stwierdził w swojej publikacji 27 lipca 1935 r.: “Jest tylko jedna siła, która naprawdę się liczy. Siła nacisku politycznego. My, Żydzi, jesteśmy najpotężniejszym narodem na ziemi, ponieważ mamy tę moc i wiemy, jak ją zastosować”. Izraelski komentator Israel Shahak mówi, że żydowski wpływ na rządy, w tym przypadku USA, “wynika z ich wielkiego wpływu politycznego w ogóle, a ich dominacji w mediach w szczególności” oraz zdolności “zorganizowanych amerykańskich Żydów” do używania swojej władzy dla własnych interesów.

 

Wielu Żydów, którzy uzyskali stanowiska władzy w rządzie USA, jest także urzędnikami AIPAC i innych żydowskich grup nacisku, takich jak ADL. Kiedy dodamy do tego niemal całkowitą kontrolę nad wszystkimi formami mediów głównego nurtu i mediów społecznościowych, zwłaszcza gazet i telewizji, nad większością czasopism i całym Hollywood, nad większością wydawców książek i sprzedawców książek, nad większością głównych międzynarodowych konglomeratów agencji reklamowych, nad wszystkimi dużymi bankami i systemem bankowym, tak zwanymi “bankami kupieckimi”, fundusze hedgingowe, duże grupy M&A oraz rzeczywista własność i kontrola większości międzynarodowych korporacji, nie mówiąc już o ich obecności w szkolnictwie wyższym, zakres żydowskich wpływów i kontroli jest naprawdę imponujący. I żaden z tych ostatnich nie jest częścią tego, co nazywamy “głębokim państwem” lub “ukrytym rządem”. To są tylko ludzie, którzy go wspierają i czerpią z niego korzyści.

 

To przeciążenie Żydami we wszystkich administracjach USA poważnie wpływa na pozycję USA we wszystkich stosunkach zagranicznych, z których nie najmniejsza dotyczy 70-letniego żydowskiego okrucieństwa w Palestynie. Jerusalem Post napisał, że przy tak wielu Żydach na wyższych szczeblach rządu amerykańskiego “Arabowie wielokrotnie narzekali, że Stany Zjednoczone nie działały jako uczciwy pośrednik” w negocjacjach pokojowych na Bliskim Wschodzie. Izraelski komentator Meron Benevenisti opisał izraelską gazetę przedstawiającą 4-osobową “misję pokojową” Clintona jako “misję czterech Żydów”, gazetę “chełpiącą się dumą, mówiąc o żydowskich korzeniach wszystkich jej członków”.

 

Warunki te są prawdziwe dla tego, co wydaje się opinii publicznej “amerykańskim stanowiskiem” we wszystkich istotnych okolicznościach zagranicznych, w szczególności w Iraku, Libii, Syrii, Rosji, Chinach, Kubie, Iranie, Somalii, Wenezueli i innych. Ale z powodu prawie całkowitej kontroli Kongresu USA i Białego Domu przez Żydów, jak również praktycznie całkowitej kontroli wszystkich mediów, to, co świat widzi emanujące z Białego Domu, to żydowskie stanowisko wobec wszystkich tych narodów, polityka dyktowana przez żydowskich bankierów (kierowanych przez Rotszyldów) z City of London.

 

Jest to tak prawdziwe, że tak naprawdę nie ma czegoś takiego jak “stanowisko USA” w sprawie czegokolwiek, co dotyczy obcych narodów lub polityki. Fakt, że tak wielu ambasadorów USA jest także Żydami, że Żydzi trzymają w uścisku zarówno Departament Stanu, jak i Departament Obrony USA, jest potężnym negatywem dla innych narodów. W pewnym momencie James Zogby, szef Instytutu Arabsko-Amerykańskiego, napisał z niepokojem w artykule zatytułowanym “Niebezpieczna nominacja”, że ponad dwie trzecie całej pracy wykonanej przez lub dla Departamentu Obrony USA dotyczyło reprezentowania interesów Izraela. [9]

 

W 1997 roku amerykański dziennikarz żydowskiego pochodzenia, J. J. Goldberg, wygłosił wykład dla Labor Zionist Alliance of Canada. Canadian Jewish News doniosło o rozmowie, zauważając, że Goldberg ogłosił, że “Żydzi są “graczami” we współczesnym świecie, a nie “ofiarami”. “[Goldberg] podał wiele przykładów wpływowej roli amerykańskiego żydostwa w amerykańskiej polityce. ‘ My, Żydzi, prowadzimy amerykańską politykę bliskowschodnią”. Jest to tak prawdziwe, że kiedy prezydent Izraela Ezer Weizman udał się do USA, przywódcy społeczności zostali zaproszeni do Białego Domu na lunch i omówienie amerykańskiej polityki bliskowschodniej, a jedynymi nie-Żydami w pokoju byli Bill i Hillary Clinton.

 

Łączenie niektórych kropek

 

Znaczna część tego eseju to lista Żydów zajmujących ważne stanowiska w amerykańskim rządzie federalnym, które to pozycje zbiorowo dają im jako grupie ogromną władzę nad rządem, jego działaniami wewnętrznymi i, co najważniejsze, nad całą amerykańską polityką zagraniczną i przedsiębiorstwami. Pozycje zapisane na poniższych listach są w większości całkiem niedawne, ale uwzględniłem kilka nominacji z lat 1960., 1970. i 1980., aby wykazać, że żydowska kontrola rządu USA istnieje od dziesięcioleci, ale rośnie w alarmującym tempie w ostatnich latach.

 

Badając dystrybucję w rządzie USA, Żydzi koncentrują się głównie w Białym Domu, aby kontrolować prezydenta, w Departamencie Stanu (w tym ambasadorów i konsulów generalnych) w celu kontroli całej polityki zagranicznej USA, w Departamencie Skarbu i obszarach finansowych w celu kontroli gospodarki i priorytetów wydatków w budżecie federalnym USA, w wojskowych obszarach obrony i wywiadu, aby kontrolować wojny i kolorowe rewolucje, i w sądownictwie. Ich kontrola nad Kongresem jest już legendarna, a wielu obserwatorów twierdzi, że Kongres USA jest “terytorium okupowanym przez Izrael”.

 

Jest to częściowo na marginesie, ale nie jest tajemnicą, że każde “dochodzenie Kongresu” w żywej pamięci było powszechnie oczerniane jako “wybielanie”. Obejmuje to wszystko, od krachu na giełdzie w 1929 r., żydowskiej próby faszystowskiego zamachu stanu na rząd USA w 1934 r.[9a], zabójstwa JFK, różnych “dochodzeń” w sprawie amerykańskich praktyk tortur, japońskiego ataku na Pearl Harbor, do niewiarygodnie zniekształconej serii przesłuchań w dniach 9-11. Rzeczywiście, nie przypominam sobie, aby kiedykolwiek odbyło się jakiekolwiek dochodzenie Kongresu, które nie zostałoby natychmiast sklasyfikowane jako “oszustwo”, “oszustwo” i “wybielanie”, z kontrolowanymi przez Żydów środkami masowego przekazu jednogłośnie oczerniającymi wszystkich wątpiących jako “teoretyków spiskowych”. Bez wątpienia niektóre z tych oczywiście fałszywych dochodzeń były silnie kontrolowane przez Żydów w tle, ponieważ Żydzi byli przede wszystkim odpowiedzialni za to wydarzenie. Dowody są z pewnością dostępne, ale nie mogą zyskać trakcji z powodu cenzury mediów.

 

Godnym uwagi zjawiskiem jest to, że Żydzi z Niemiec i Europy Wschodniej, głównie z Rosji i Ukrainy, mają silną tendencję do kierowania się do rządu USA. Ale infiltracja do rządu USA Żydów z reszty Europy, z Włoch, Francji, Holandii, krajów nordyckich, jest prawie zerowa. Wydaje się, że to głównie niemieccy i rosyjscy / ukraińscy Żydzi przejęli kontrolę nad rządem USA.

 

Innym interesującym rozkładem jest to, że jeśli spojrzymy na listy Żydów w USA, gdzie zawody są również wymienione, przytłaczająca większość to sztuki sceniczne – aktorzy i aktorki, piosenkarze, autorzy tekstów, muzycy, dramatopisarze, komicy, reżyserzy filmowi lub producenci. Następną kategorią, znacznie mniejszą, jest prawo, a następnie alarmująca liczba rektorów żydowskich uniwersytetów i szefów wydziałów. Następną najbardziej zaludnioną kategorią jest bankowość i finanse, a następnie medycyna i nauki ścisłe, z niewielkimi konsekwencjami; Trzech ekonomistów, dwóch filozofów, jeden cukiernik.

 

W szerokiej kategorii związanej ze sztukami performatywnymi jest bardzo duże zaangażowanie mediów – wielu dziennikarzy, powieściopisarzy i pisarzy fikcji, niektórzy żydowscy tak zwani “historycy”, którzy przepisują historię, aby pasowała do żydowskiej narracji – i które można również sklasyfikować jako fikcję. Następnie są środki masowego przekazu, w tym większość gazet i czasopism, sieci radiowe i telewizyjne, wydawcy i sprzedawcy książek, wszystkie media społecznościowe, wyszukiwarki internetowe, platformy informacyjne, takie jak Wikipedia, tak zwani “weryfikatorzy faktów”, tacy jak Poynter, Snopes i factcheck.org, większość branży reklamowej – zwłaszcza międzynarodowi giganci i oczywiście Hollywood. Wszystko to jest prawie całkowicie pod żydowską kontrolą, nie tylko karmiąc żydowską narrację światową publicznością, ale coraz częściej wprowadzając surową cenzurę i ograniczenia treści, aby zapewnić prawie całkowitą kontrolę informacji. Jesteśmy w punkcie, w którym każda informacja lub opinia sprzeczna z żydowską agendą jest klasyfikowana jako “dezinformacja” i jest blokowana, cenzurowana lub zakazywana.

 

“Konspiracja” może nie być najbardziej odpowiednią etykietą do zastosowania tego wspólnego wysiłku, ale jest bardzo oczywiste, że wszyscy uczestnicy czytają z tego samego scenariusza i wszyscy są na tej samej stronie.

 

W aktualnym przykładzie z życia wziętego City of London wyda edykt, że LGBTQ + i transseksualizm są “nową normą” dla Gojów. Kontrolowane przez Żydów media natychmiast zaleją fale radiowe i będą drukować filozofię dobroczynnego kazirodztwa, zoofilii i homoseksualnej nekrofilii, a żydowskie studia hollywoodzkie będą produkować doskonałe filmy prozelityzujące ten temat. Idąc krok dalej, kontrolowane przez Żydów media społecznościowe będą blokować lub usuwać wszelkie sprzeczne opinie lub fakty jako “dezinformację”. “Doradcy” Białego Domu będą papugować stanowisko mediów wobec prezydenta, instruując go, aby stanął na boku, aby nie doszło do buntu pałacowego, a jego notowania spadły, aby zagrozić jego szansom na reelekcję. Gabinet, w większości żydowski, jest już na boku. Żydowscy prawnicy złożą wiele dokumentów do sądów na poparcie tego nowego programu, a żydowscy sędziowie orzekną na korzyść.

 

W międzyczasie żydowscy ambasadorowie i pracownicy konsulatów Ameryki będą nawracać na ten program w krajach na całym świecie, ponownie mocno wspierani przez kontrolowane przez Żydów media w tych krajach. Izraelskie ambasady i konsulaty będą robić to samo, ale mają niewielką władzę na całym świecie i same niewiele mogą zrobić. Potrzebują dyplomatycznej i wymuszonej siły USA, aby pomóc im w realizacji ich programów. I w krótkim czasie wszystkie miasta, przynajmniej w świecie zachodnim, będą miały “tęczowe przejścia dla pieszych” na skrzyżowaniach ulic, aby świętować żydowskie perwersje seksualne.

 

I nikt nawet nie będzie wiedział, co się stało. Żydzi robili to w przypadku aborcji dokładnie w ten sam sposób. Zrobili to dla COVID dokładnie w ten sam sposób i dla ZIKA. Robią to ponownie dzisiaj w przypadku wielu innych punktów porządku obrad, w tym WEF Klausa Schwaba i jego programu “Nie będziesz miał nic i będziesz szczęśliwy”.

 

Dla świata niezwykle ważne jest identyfikowanie Żydów jako Żydów, nie w powszechnym sensie, ale z osobami aktywnymi w rządzie, finansach, edukacji, polityce społecznej, mediach i sprawach zagranicznych. Podobnie jak w powyższym przykładzie, jesteśmy ogólnie świadomi nagłego zalewu uwagi mediów na LGBTQ+ i transseksualizm, a także ponownego zwrócenia uwagi na politykę bezpłatnej aborcji. Ale nasze postrzeganie jest zmienione i nasze zrozumienie sił kształtujących nasze społeczeństwo społeczne jest znacznie lepsze, gdy widzimy, że praktycznie wszystkie te osoby prozelityzujące te zmiany społeczne są Żydami. To prawie wyłącznie żydowscy akademicy, aktywiści i inni tworzą publiczną presję na ten seksualny przewrót społeczny, i to całkowicie Żydzi wywierają presję na rządy, by trzymały się tego programu, wszyscy mocno wspierani przez kontrolowane przez Żydów media. Teraz staje się oczywiste, że to, co wydawało się “naturalną” zmianą społeczną lub ewolucją, jest w rzeczywistości wynikiem ściśle skoordynowanego planu realizowanego przez jedną rasę ludzi. Wydaje się, że wszyscy “seksuolodzy” są Żydami.[10][11][12][13][14][15][16][17]

 

Jest jeszcze jedna część tego biznesu, polegająca na kontrolowaniu przez Żydów rządu USA. Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że departamenty rządu USA nie funkcjonują w próżni, podobnie jak ich pracownicy. Żydzi, którzy piastują te stanowiska rządowe, są również na ogół splecieni z wieloma innymi sektorami i instytucjami, znacznie zwiększając ich wpływy. Oprócz swoich stanowisk federalnych, ci Żydzi bardzo często mają stanowiska nauczycielskie na prominentnych uniwersytetach i często są członkami tak zwanych neokonserwatywnych “think tanków”, takich jak Rada Rotszylda ds. Stosunków Zagranicznych. Wielu z nich jest aktywnych w AIPAC lub ADL i innych potężnych żydowskich grupach lobbystycznych. Mają także wielu członków zarządów korporacyjnych, znajdują się na aktualnych listach autorów większości żydowskich gazet i czasopism medialnych. Wiele z nich często pojawia się w telewizyjnych programach informacyjnych.

 

Również żydowskie grupy lobbystyczne mają ogromny dodatkowy wpływ na politykę rządu USA. Jewish Standard opublikował artykuł chwalący się siłą i wpływami AIPAC, “kształtującymi wpływ Kongresu i innych” na administrację Białego Domu. “AIPAC ma ogromny zasięg”. [18] Jerusalem Post chwalił się, że główne organizacje żydowskie “mają posłuch prezydenta, wyższych urzędników administracji oraz urzędników federalnych i stanowych w Stanach Zjednoczonych”. [19]

 

Zaprzeczenia i “antysemityzm”

 

Pisząc o żydowskich wpływach i kontroli segmentów społeczeństwa, szczególnie tych w USA, takich jak Hollywood lub media, lub własności FED, zawsze jest lawina zaprzeczeń i często złośliwych ataków osobistych, mimo że Żydzi lubią chwalić się prywatnie swoją kontrolą nad tymi samymi segmentami.

 

Kiedy William Cash napisał artykuł o prawie całkowitej kontroli Żydów (ponad 80% pod względem treści i dochodów) nad Hollywood, żydowska machina obronna natychmiast przystąpiła do działania. Piętnaście czołowych osobistości Hollywood, w tym Kevin Costner, Tom Cruise, Kirk Douglas i Barbra Streisand, podpisało list do Spectatora, oskarżając Casha o szerzenie “antysemickich stereotypów” i “rasistowskich kantów”. Leon Wieseltier, redaktor literacki “New Republic“, napisał do redaktora “Spectatora”, sugerując zemstę i napisał: “Prowadzisz brudny magazyn”. [20] »I rzeczywiście była odpłata; Firma wydawnicza natychmiast straciła reklamodawców i nakład. Żydowskie publikacje po obu stronach Atlantyku postawiły pod pręgierzem firmę i jej publikacje. [21] [22] Brudne jest to, że artykuł nie miał nic wspólnego z “antysemityzmem”; Po prostu omawiał fakt już powszechnie znany, ale nie można o tym dyskutować w uprzejmym towarzystwie. Żydzi będą zaciekle atakować każdego, rzucając światło na ich wszechobecną władzę i wpływy w jakimkolwiek sektorze.

 

Przewidując tę samą reakcję (jak również zwykłe oskarżenia o antysemityzm) na twierdzenia Żydów kontrolujących Waszyngton, możemy spodziewać się, że mnóstwo organizacji żydowskich pojawi się z ostrymi zaprzeczeniami obrony, ale te zaprzeczenia są fałszywe.

 

Żydowski magazyn Mosaic porównuje każdą wzmiankę o żydowskiej kontroli, zwłaszcza Departamentu Stanu USA, do antysemityzmu, stwierdzając: “Stygmatyzacja jawnych antysemitów zwiększa stopień, w jakim dyskusje wokół amerykańskich dyplomatów żydowskich mogą łatwo zejść do liczenia nosa i odwiecznych rasistowskich obelg. I odwrotnie, amerykańskiej społeczności żydowskiej niezwykle trudno jest dyskutować o takich sprawach w wygodny, otwarty i krytyczny sposób. Pamiętając o tej trosce, trudno byłoby pobudzić świadomość publiczną i nieumyślnie zaszkodzić żydowskim interesom”.

 

Powinno być oczywiste, że takie stwierdzenia są rażąco nieuczciwe. Wymienienie wszystkich słynnych żydowskich aktorów, takich jak Harrison Ford czy Kirk Douglas, spotyka się z uśmiechami i pochwałami, ale każda wzmianka o Żydach w rządzie, Hollywood, uniwersytetach, finansach lub mediach nieuchronnie skutkuje brudnym potępieniem “antysemityzmu”.

 

Jeśli chodzi o rozmycie publicznej świadomości przytłaczającej obecności Żydów w rządzie USA, uznałem tę żydowską taktykę za karygodnie nieuczciwą: The Times of Israel opublikował artykuł zatytułowany “Biały Dom krytykuje ‘fałszywe’ ataki na żydowskich, palestyńskich pracowników”. [23] Celem artykułu było zniechęcenie opinii publicznej do identyfikowania Żydów w rządzie USA, czyniąc to poprzez powoływanie się na winę, domniemaną moralność i amerykańską ignorancję. Krótko mówiąc, amerykańska opinia publiczna była zbyt głośna w identyfikowaniu Żydów na potężnych stanowiskach rządowych, więc Żydzi stworzyli rozwiązanie: Jewish News Syndicate zidentyfikował pojedynczego Palestyńczyka (Maher Bitar)[24] zajmującego stanowisko w całym rządzie USA i opublikował atak na tę osobę, bardzo wyraźnie zgodnie z planem. Times of Israel opublikował ten artykuł ze złożonym zdjęciem Żyda i Palestyńczyka, potępiając wyimaginowaną publiczną identyfikację urzędników państwowych według rasy, wyraźnie sugerując, że zarówno Żydzi, jak i Palestyńczycy są moralnie osłabiani przez tę rasową identyfikację. Aby pogłębić oszustwo, złożone zdjęcie Żyda i Palestyńczyków obok siebie sugerowało, że te dwie rasy były naprawdę dobrymi przyjaciółmi, którzy byli “partnerami w ucisku”. Oczywiście było to tylko sprytne i gigantyczne oszustwo. To Żydzi byli wyrzucani przez społeczeństwo; Nikt nie zauważył ani nie wspomniał o tym Palestyńczyku, ale Żydzi naprawili to przez atakowanie go.

 

Anne Neuberger, nowy dyrektor ds. cyberbezpieczeństwa w amerykańskiej Agencji Bezpieczeństwa Narodowego i Maher Bitar, starszy dyrektor NSC ds. programów wywiadowczych. (Zrzuty ekranu/YouTube)

 

Jeśli jesteś tak odważny, by choćby wspomnieć o żydowskiej kontroli nad jakimkolwiek sektorem czegokolwiek, natychmiast zostaniesz potępiony jako teoretyk spiskowy, antysemita i zaprzeczający holokaustowi nazistowski nienawidzący Żydów. Oczywiście, to wszystko bzdury, i bardzo paskudne bzdury, ale są to także udane bzdury, większość ludzi jest zbyt zastraszona, by odważyć się wspomnieć o Żydach w czymkolwiek innym niż przymilny kontekst. A Żydzi mogą być zdumiewająco złośliwi, a nawet dziki, w swoich atakach na każdego, kto ośmieli się ujawnić ich kontrolę. Bez wahania całkowicie zniszczą karierę, reputację i konta bankowe danej osoby. Oto esej zawierający kilka zaskakujących przykładów. [25]

 

Głęboko nieproporcjonalna – i dość dominująca – obecność Żydów na krytycznych stanowiskach rządu USA i niepokojące implikacje tego są najwyraźniej całkowicie niezauważone przez (żydowskie) środki masowego przekazu. Jednak prywatnie Żydzi rozkoszują się swoją władzą i wpływami. Jerusalem Post chełpił się tą informacją: “To uzupełnia 15 Żydów na wysokich stanowiskach w administracji Bidena. I, tak dla zainteresowania, oto 10 katolików wśród nominatów Bidena”.[26] Jewish News of Northern California opublikował artykuł pozytywnie promieniejący dumą o dużej liczbie Żydów “gromadzących się do karier w służbie zagranicznej” w rządzie USA. [27]

 

Matthew Dorf, reporter i felietonista agencji Jewish Telegraphic, napisał w książce: “Zaniepokojony rozgłosem o obecności tak wielu Żydów na wyższych szczeblach rządu amerykańskiego, jeden “wysoki urzędnik” w Departamencie Stanu odmówił udzielenia wywiadu na ten temat przez Jewish Telegraphic Agency, mówiąc: “Nic dobrego nie może z tego wyniknąć. Zwłaszcza, że jest nas tak wielu“. Legendą jest, że w żydowskie święta praktycznie cały Departament Stanu jest pozbawiony ludzi. Co ciekawe, to samo jest podobno prawdą o Pentagonie, nie o faktycznym sztabie wojskowym, który jest prawie całkowicie Gojowski, ale o wszystkich ich cywilnych przełożonych i personelu, którzy są w dużej mierze Żydami (i którzy faktycznie kontrolują wojsko).

 

Cenzura żydowskich nazwisk

 

We wcześniejszym artykule na temat prowadzenia badań historycznych[28] napisałem, co następuje:

 

Nie ma wątpliwości, że wyszukiwanie w Internecie jest dziś trudniejsze niż miało to miejsce 15 czy 20 lat temu. Zwłaszcza w anglojęzycznym Internecie kontrola informacji jest znacznie bardziej widoczna i skuteczna, a cenzura jest teraz całkowicie otwarta, z niewielkim lub żadnym udawaniem lub maskowaniem. Wiele stron internetowych lub dokumentów, które zawsze pojawiały się na pierwszej stronie wyszukiwania w przeszłości, nie jest obecnie dostępnych w normalny sposób, a wiele źródeł zostało usuniętych. Wiele linków do dokumentów historycznych, które zapisałem 15 lub 20 lat temu, jest nadal aktywnych, a dokumenty nadal są dostępne, ale nie będą już wyświetlane w wyszukiwaniu z żadnymi terminami. Obecnie często jest prawdą, że nawet jeśli znasz pełny tytuł dokumentu, wyszukiwarki – zwłaszcza Google – odmówią jego wyprodukowania. Jest to tak prawdziwe, że Google (szczególnie) nie działa już jako przydatna wyszukiwarka; Zamiast tego jest to “strażnik bramy” z dwiema głównymi funkcjami. Jednym z nich jest karmienie Cię informacjami, które chce, abyś miał (lub rzeczami, które chce, abyś myślał), a drugim jest upewnienie się, że nigdy nie znajdziesz informacji, których nie chce, abyś miał (lub rzeczy, których nie chce, abyś myślał).

 

Jako konkretny przykład, nie jest powszechnie znane, że po II wojnie światowej alianci i żydowscy przemysłowcy pozbawili Niemcy większości użytecznych pozostałych fabryk, wywożąc wszystkie maszyny i sprzęt do USA, Rosji i innych krajów, po prostu konfiskując je wszystkie jako “reparacje”. Piętnaście lat temu w Internecie można było łatwo znaleźć setki zdjęć niemieckich fabryk, których maszyny zostały usunięte, załadowane do wagonów i wywiezione. Dziś nie można znaleźć żadnego. Albo wszystkie zdjęcia (i dowody) zostały usunięte z Internetu, albo wyszukiwarki po prostu odmawiają ich wyprodukowania.

 

To bardzo poważna sprawa. Istnieje dziś dosłownie armia ludzi przeszukujących Internet w poszukiwaniu treści historycznych i politycznych, które są obciążające przestępców, i podejmujących usilne wysiłki, aby usunąć wszystkie te treści. Z mojego doświadczenia wynika, że osiągają one znaczny sukces. Wysiłki te mogą odnosić się do szerokiego zakresu wydarzeń i okoliczności historycznych i politycznych, ale znajduję koncentrację w dwóch głównych obszarach, obu dotyczących Żydów. Jednym z obszarów wydaje się być zdeterminowany wysiłek wymazania jakiejkolwiek identyfikacji osób jako Żydów, szczególnie tych zaangażowanych w poważne zbrodnie lub okrucieństwa. Dowody na to są wszędzie. Weźmy pod uwagę niedawny skandal z udziałem Jeffreya Epsteina; Z setek artykułów w mediach na temat tej sprawy nie przypominam sobie, żebym widział ani jeden, w którym wspomniano, że Epstein[29] i Ghislaine Maxwell[30] byli Żydami. To nie może być przypadek; Środki masowego przekazu, będące prawie całkowicie własnością Żydów lub kontrolowane, nie chcą, aby takie skojarzenia pojawiały się w świadomości publicznej, a cenzura jest surowa.

 

Wydaje się, że Wikipedia systematycznie usuwa wszystkie odniesienia do osób będących Żydami. Mam strony Wiki o osobach, które uratowałem kilka lat temu, które konkretnie identyfikują te osoby jako Żydów, w niektórych przypadkach omawiając wiele szczegółów ich żydowskiego pochodzenia. Ale te same strony dzisiaj zostały usunięte z tych wszystkich odniesień. I nie tylko Wikipedia. Ale jest jeszcze gorzej. Badając listy nazwisk i żydowskich identyfikacji do tego eseju, wyszukiwarki – Google i Bing – całkowicie mnie odcięły. Szukałem żydowskich nazwisk w różnych kategoriach rządowych, ale potem wszystkie moje prośby zostały nagle zablokowane. Szukając listy dyrektorów CIA, otrzymałem taki wynik:

Wracając do innej przeglądarki i wyszukiwarki oraz szukając z innego kraju, otrzymałem wyniki bez trudności. Informacje nadal tam były, ale Google i Bing były oczywiście zaprogramowane tak, aby odmawiać uzyskania pewnych wyników, co jest spójne dla wszystkich wyszukiwań dokonywanych dla departamentów rządowych USA, list pracowników i wszystkiego, co dotyczy Żydów. Byłem całkowicie zablokowany w tych obszarach. Pozwolono mi szukać pogody w południowych Włoszech lub zrobić sałatkę Cezara, ale wszystkie użyteczne badania zostały całkowicie ocenzurowane. Na początku byłem zdezorientowany, ale potem zdałem sobie sprawę, że rzeczywiste strony pojawiły się na ekranie mojego komputera na ułamek sekundy, ale szybko zostały zastąpione stroną “przepraszam, brak informacji”. Było to wyraźnie celowe i zaplanowane; Poszukiwanie tożsamości Żydów jest nie tylko ograniczane, ale i zabronione – przez Żydów.

 

Kim jest Żyd?

 

Biorąc pod uwagę serię wymyślonych komplikacji i to, co wydaje się być ogólną niechęcią wśród wielu Żydów do ujawnienia swojego pochodzenia etnicznego, może być niezwykle trudno zidentyfikować tych Żydów, którzy są aktywni w naszych społeczeństwach. W niedawnym artykule na temat asymilacji żydowskiej[31] dr Kevin MacDonald napisał: “Ale zazwyczaj, przy braku dowodów na wyraźny żydowski aktywizm (…) Trzeba ślęczeć nad szczegółowymi biografiami, które zawierają np. relacje z prywatnych rozmów i listów. Freud, na przykład, pozostawił po sobie wiele dowodów swojej żydowskiej tożsamości i poczucia żydowskich interesów. Inni tego nie zrobili, więc jeden jest zmuszony złożyć relację na stosunkowo skąpych dowodach. Nie zawsze łatwo jest zidentyfikować żydowskie pochodzenie etniczne z absolutną pewnością, a wielu Żydów woli nie być tak identyfikowanych – jeden z powodów, dla których zmieniają swoje nazwiska.

 

Kim jest Żyd? To pytanie nie jest ani tak proste – ani tak skomplikowane – jak przedstawiają je Żydzi. Pierwotna, oficjalna wersja była taka, że jeśli twoja matka była Żydówką, to ty jesteś Żydem. Okres. Nie ma tu miejsca na dyskusję.

 

“Kodeks Prawa Żydowskiego wyraźnie stwierdza, że dziecko żydowskiej matki jest Żydówką, niezależnie od pochodzenia ojca (lub czegokolwiek innego, co może pojawić się w teście DNA), podczas gdy dziecko nieżydowskiej matki nie jest Żydówką. Pochodzenie matrylinearne było podstawową zasadą Tory od czasu powstania narodu żydowskiego”. [32]

 

Jednak sami Żydzi regularnie nie przestrzegają zasad. W artykule na Wikipedii o Franku Damroschu Jr. czytamy: “[On] był amerykańskim księdzem episkopalnym, pisarzem i pisarzem, synem znanego kompozytora Franka Damroscha, [który] służył jako przywódca ruchu anglo-katolicyzmu w USA [i] był także autorem trzech książek i artykułów dla [katolickich] czasopism. [33] [34] Jednak Wikipedia (całkowicie żydowska platforma) wymienia tę osobę jako Żyda, wyraźnie ignorując zmianę religii.

 

W innym artykule omawiającym Arthura Schlesingera[35] [36] Wikipedia mówi nam: “Jego dziadek ze strony ojca był pruskim Żydem, który przeszedł na protestantyzm, a następnie ożenił się z austriacką katoliczką. Matka… był pochodzenia niemieckiego i Nowej Anglii. . . Jego rodzina praktykowała unitarianizm”. Ale Wikipedia klasyfikuje Schlesingera jako Żyda. W sprawie Johna Kerry’ego[37], byłego sekretarza stanu USA, powiedziano nam: “Jego ojciec został wychowany jako katolik. Dziadkowie Johna ze strony ojca byli austro-węgierskimi imigrantami żydowskimi, którzy przeszli na katolicyzm, a jego matka była episkopalistką. Dzieci były wychowywane w wierze katolickiej ojca, a Jan służył jako ministrant”. Ale John Kerry jest uważany za Żyda.

 

W innym przykładzie, dotyczącym amerykańskiej astronautki Jessiki Meir, Jerusalem Post zatytułował artykuł “Czy żydowska astronautka Jessica Meir będzie pierwszą kobietą NASA na Księżycu?” [38] Jednak ten sam artykuł mówi nam, że Jessica “urodziła się w Maine jako córka szwedzkiej matki i izraelsko-żydowskiego ojca (…)”. Artykuł twierdzi, że identyfikuje się jako Żydówka i dlatego jest Żydówką. Nadal z Jessicą Meir, żydowska strona internetowa Kveller mówi nam: [39] “Jessica Meir jest 44-letnią astronautką z Caribou w stanie Maine. Matka Meir jest Szwedką, a jej ojciec jest Izraelczykiem o irackim sefardyjskim pochodzeniu. I tak, ona jest Żydówką“. (podkreślenie moje). W innym przypadku, na tej samej stronie internetowej Kvellera, celebrującej “żydowskich astronautów”, powiedziano nam: “Mark Polansky dorastał w Paterson w stanie New Jersey, jako syn żydowskiego ojca i hawajskiej matki koreańskiego pochodzenia”. A Polansky jest również uważany za Żyda.

 

Spróbujmy jednak zilustrować celową dwulicowość przenikającą całą tę sprawę. Aby wspierać inne aspekty swojego programu, Żydzi pomieszali i pomieszali to do tego stopnia, że może nie być rozwiązania.

 

Jednym z aspektów tego zamieszania jest stanowisko, że “bycie Żydem jest tylko religią“. Jest to oczywiście nonsens z większej liczby powodów, niż mam miejsce na wyliczenie, ale zajmijmy się jedną oczywistą i niepodważalną sprzecznością: jeśli bycie Żydem odzwierciedla jedynie przynależność do religii, jak to jest, że ja – i miliony innych – mogę spojrzeć na twarz i natychmiast powiedzieć, że ta osoba jest Żydem? Byłaby to potężna, potężna religia, gdyby mogła zmienić rysy twarzy swoich wyznawców.

 

Sheldon Lavin (forbes.pl; zdjęcie prasowe zumy); Sheldon Adelson (zdjęcie Observer.com); Madeleine Albright (AP zdjęcie)

 

Jest to nonsens (w rzeczywistości wielkie kłamstwo) także na innej podstawie: teoria “Żyd jako religia” implikuje, że jeśli Żyd porzuca judaizm i przyjmuje chrześcijaństwo, to nie jest już Żydem. Cóż, byłby czym, więc? Nic?

Wielu Żydów dodatkowo komplikuje to, twierdząc (jak na przykład Elon Musk), że są ateistami, to odrzucenie wszelkiej religii najwyraźniej neguje możliwość, że dana osoba jest Żydem. I to też jest głupie. Obalenie religii nie jest tym samym, co odrzucenie dziedzictwa rasowego. Jeśli Elon Musk – Żyd – patrz odnośnik [40] – porzuca judaizm i wyznaje ateizm, to kim jest? Nie może twierdzić, że jest Amerykaninem, ponieważ to nie jest rasa; To paszport. I nie może – jak próbuje to robić wielu Żydów – twierdzić, że jego rasa jest “biała”; Jest to oczywiście kolor skóry, a nie grupa etniczna. Rozważ to w kategoriach innych narodowości. Jeśli włoski katolik porzuca katolicyzm i przyjmuje islam lub twierdzi, że jest ateistą, czy przestaje być Włochem? Oczywiście, że nie. To głupota. Jego religia nie jest związana z jego rasowymi lub etnicznymi korzeniami i nie ma znaczenia.

 

Istotne jest to, że każda jednostka musi, z definicji, należeć do jakiejś rasy, do jakiejś grupy etnicznej. Nie można być niczym. Jednak międzynarodowe żydostwo (ponownie chazarska mafia talmudystyczna) twierdzi teraz, że nie ma czegoś takiego jak rasa, stanowisko, które jest godne jedynie kpin i głębokich podejrzeń co do ich intencji. A intencją tego nonsensownego twierdzenia wydaje się być wyłącznie pozwolenie Żydom na uniknięcie identyfikacji jako Żydzi. Nie służy żadnemu innemu celowi.

 

Ta kwestia ma główną przyczynę w tym, że wraz z gromadzeniem przez Żydów coraz większej władzy i wpływów w społeczeństwach zachodnich, wielu z nich staje się coraz bardziej niechętnych identyfikowaniu się jako Żydzi. Chazarscy talmudyści (“tak zwani Żydzi”) Benjamina Freedmana[41][42] w The City of London, widzieli ten problem pojawiający się dziesiątki lat temu, kiedy rozpoczęli dwuetapowe rozwiązanie. Pierwszym krokiem było intensywne promowanie idei, że bycie Żydem jest jedynie praktykowaniem religii. Drugim było wymuszenie uchwalenia w całych Stanach Zjednoczonych przepisów, które delegalizowałyby wszelkie żądania ujawnienia religii danej osoby (np. w przypadku zatrudnienia). Ale nie miało to związku z religią, co powinno być oczywiste, ponieważ jedynym znaczącym rezultatem było uczynienie nielegalnym pytania osoby, czy jest Żydem. A w prawdziwym życiu żaden formularz wniosku o zatrudnienie dla żadnej firmy nigdzie nigdy nie pytał o religię danej osoby; Przynajmniej nigdy o czymś takim nie słyszałem i nie znam nikogo, kto by to zrobił.

 

Jest jeszcze jeden czynnik komplikujący teorię “nie ma czegoś takiego jak rasa”, ponieważ sami Żydzi są dwiema rasami. [43] [44] Są semiccy Żydzi z Bliskiego Wschodu i Żydzi aszkenazyjscy pochodzący z Chazarii, którzy są genetycznie europejscy i którzy nie mieli absolutnie żadnego kontaktu z Ziemią Świętą ani żadnych roszczeń do niej. Większość Żydów dzisiaj, ponad 95% według żydowskich szacunków, to europejscy Chazarowie, odrębna rasa, która uważa się za Żydów i która nadal używa starego (seksualnie zboczonego) Talmudu Babilońskiego jako swojej biblii. Na przykład, jedną z godnych uwagi części Talmudu żydowskiego jest dyskusja o tym, czy trzeba poczekać, aż dziewczyna będzie miała “trzy lata plus jeden dzień”, zanim będzie właściwe użycie jej do stosunku seksualnego. W rzeczywistości ci, którzy powinni wiedzieć, mówią mi, że mafia chazarska (i nie tylko w londyńskim City) to sataniści, którzy prywatnie przyznają, że szatan jest ich bogiem.

 

Jednak bardzo służy ich celowi, aby być uważanym przez Gojów za jedną rasę lub, w ich fantazji, za żadną rasę, i w ten sposób mamy celową, zaplanowaną i zorganizowaną dwulicowość próbującą zaprzeczyć temu podziałowi. Nie mamy problemu ze znalezieniem wielu “oficjalnych” “badań” genetycznych, z których każde jest równie nieuczciwe jak poprzednie, próbując udowodnić, że Chazaria nigdy nie istniała, albo że Żydzi nie mają wspólnego DNA, albo że judaizm jest jedną religią, którą ewidentnie nie jest. Tak więc Żyd urodzony w Niemczech jest naprawdę czystym genetycznym Niemcem, który po prostu wyznaje religię judaistyczną i jeśli ta osoba zamiast tego przyjmie chrześcijaństwo, nie jest już Żydem. Ale ponieważ nie ma czegoś takiego jak rasa, nie może być czystym etnicznym Niemcem i dlatego jest niczym. Jednak niemieccy Żydzi identyfikują się jako Żydzi, a nie jako etniczni Niemcy. Jeśli to nie skomplikuje nieodwracalnie obrazu, nie wiem, co by było.

 

Żydzi w ostatnich administracjach Białego Domu:

 

Poniżej znajduje się krótka seria masowych list Żydów mianowanych na znaczące stanowiska w rządzie USA, w ostatnich administracjach. Potwierdzenie tych osób jako Żydów zawarte jest zarówno w zbiorczych odniesieniach, jak i w poszczególnych linkach w następnych sekcjach.

 

Administracja Bidena – częściowa lista żydowskich nominacji[45] [46]

 

Michael Adler – Ambasador USA w Belgii; Antony Blinken – Sekretarz Stanu; Jared Bernstein – Rada Doradców Ekonomicznych; David S. Cohen – zastępca dyrektora CIA; David L. Cohen – Ambasador w Kanadzie; Steven Dettelbach – Dyrektor Biura ds. Alkoholu, Tytoniu, Broni Palnej i Materiałów Wybuchowych; Stuart Eizenstat – Specjalny Doradca ds. Holokaustu; Rahm Emanuel – Ambasador USA w Japonii; Genine Macks Fidler – Narodowa Rada Humanistyczny; Eric Garcetti – Ambasador USA w Indiach; Merrick Garland – prokurator generalny; Gary Gensler – przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC); Ellen Germain – specjalny wysłannik USA do spraw Holokaustu; Mark Gitenstein – Ambasador USA przy Unii Europejskiej; Shelley Greenspan – łącznik Białego Domu ze społecznością żydowską; Amy Gutmann – Ambasador USA w Niemczech; Avril Haines – Dyrektor Wywiadu Narodowego; Amos Hochstein – Specjalny Wysłannik Biura ds. Zasobów Energetycznych; Roberta Jacobson – “car graniczny” Rady Bezpieczeństwa Narodowego; Jonathan Kanter – zastępca prokuratora generalnego, Wydział Antymonopolowy Departamentu Sprawiedliwości; Jonathan Kaplan – Ambasador USA w Singapurze; David Kessler – współprzewodniczący Rady Doradczej ds. COVID-19; Aaron Keyak – zastępca wysłannika ds. monitorowania i zwalczania antysemityzmu; Ron Klain – szef sztabu; Jennifer Klein – współprzewodnicząca Rady ds. Polityki Płci; Sharon Kleinbaum – Komisarz Amerykańskiej Komisji ds. Międzynarodowej Wolności Religijnej; Jed Kolko – Podsekretarz ds. Gospodarczych w Departamencie Handlu; Eric Lander – Dyrektor Biura Polityki Naukowej i Technologicznej; Alan Leventhal – Ambasador USA w Danii; Rachel Levine – Zastępca Sekretarza ds. Zdrowia i Opieki Społecznej; Deborah Lipstadt – specjalny wysłannik do monitorowania i zwalczania antysemityzmu; Alejandro Mayorkas – Sekretarz Bezpieczeństwa Wewnętrznego; Anne Neuberger – Dyrektor ds. Cyberbezpieczeństwa NSA; Thomas Nides – ambasador USA w Izraelu; Stephanie Pollack -Zastępca Administratora Federalnej Administracji Autostrad; Ned Price – rzecznik Departamentu Stanu; Mira Resnick – zastępca asystenta sekretarza Departamentu Stanu ds. bezpieczeństwa regionalnego; Jessica Rosenworcel – Przewodnicząca Federalnej Komisji Łączności; Dan Shapiro – doradca ds. Iranu; Wendy Sherman – Zastępca Sekretarza Stanu; Marc Stanley – Ambasador USA w Argentynie; Michèle Taylor – przedstawicielka USA w Radzie Praw Człowieka ONZ; Polly Trottenberg – Zastępca Sekretarza Transportu; Rochelle Walensky – Dyrektor CDC; Janet Yellen – Sekretarz Skarbu; Jeffrey Zients – koordynator COVID-19.

 

Administracja Trumpa – częściowa lista żydowskich nominacji[47]

 

Elliott Abrams – Specjalny Przedstawiciel w Wenezueli, a następnie w Iranie; Avrahm Berkowitz – Zastępca Doradcy Prezydenta; Elan Carr – specjalny wysłannik do monitorowania i zwalczania antysemityzmu; Ezra Cohen-Watnick – p.o. podsekretarza obrony ds. wywiadu; Gary Cohn – Dyrektor Krajowej Rady Gospodarczej; Ellie Cohanim – zastępca specjalnego wysłannika ds. monitorowania i zwalczania antysemityzmu; Reed Cordish – Asystent Prezydenta, John Eisenberg – Wewnątrzrządowe i Technologiczne Inicjatywy Rady Bezpieczeństwa Narodowego; David Friedman – ambasador w Izraelu; David Greenblatt – Specjalny Przedstawiciel ds. Negocjacji w sprawie Konfliktu Izraelsko-Palestyńskiego; Len Chodorkowski – Zastępca Sekretarza Stanu i Starszy Doradca Specjalnego Przedstawiciela USA ds. Iranu; Lawrence Kudlow – Dyrektor Krajowej Rady Gospodarczej; Jared Kushner – zięć i starszy doradca; Stephen Miller – Starszy Doradca, Polityka; Steve Mnuchin – Sekretarz Skarbu; Morgan Ortagus – rzecznik Departamentu Stanu; Jeffrey Rosen – prokurator generalny; Rod Rosenstein – zastępca prokuratora generalnego; David Shulkin – Sekretarz ds. Weteranów; Ivanka Trump – córka i doradczyni prezydenta.

 

Administracja Obamy – Częściowa lista żydowskich nominacji[48] [49] [50] [51]

 

David Axelrod – Starszy Doradca Prezydenta; Ben Bernanke – Przewodniczący FED; Jared Bernstein – główny ekonomista/doradca ds. polityki gospodarczej wiceprezydenta; Tony Blinken – Zastępca Doradcy ds. Bezpieczeństwa Narodowego; Danielle Borrin – Dyrektor ds. Międzyrządowych i Zastępca Dyrektora ds. Zaangażowania Publicznego; David Cohen – zastępca dyrektora, CIA; Rahm Emanuel – szef sztabu prezydenta; Lee Feinstein – doradca ds. polityki zagranicznej kampanii; Raffi Freedman-Gurspan – łącznik ze społecznością LGBT; Jason Furman – Przewodniczący Rady Doradców Ekonomicznych; Gary Gensler – Przewodniczący Commodity Futures Trading Commission; Jonathan Greenblatt – Specjalny Asystent Prezydenta i Dyrektor Rady ds. Polityki Wewnętrznej; Elena Kagan – Prokurator Generalny; Ronald Klain – szef sztabu wiceprezydenta; Jack Lew – Sekretarz Skarbu; Eric Lynn – doradca ds. polityki bliskowschodniej; Thomas Nides – Zastępca Sekretarza Stanu ds. Zarządzania i Zasobów; Matt Nosanchuk – Zastępca Dyrektora Biura Zaangażowania Publicznego na rzecz Pomocy Żydowskiej; Piotr Orszag – Dyrektor Biura Zarządzania i Budżetu; David Plouffe – Starszy Doradca Prezydenta; Amy Rosenbaum – Dyrektor ds. Legislacyjnych; Dennis Ross – Specjalny Asystent Prezydenta; Daniel Rubenstein – Ambasador w Syrii; Mara Rudman – doradca ds. polityki zagranicznej; David Saperstein – Ambasador ds. Wolności Religijnej; Mary Schapiro – Przewodnicząca Komisji Papierów Wartościowych i Giełd; Dan Shapiro – Ambasador w Izraelu; Susan Sher – szefowa sztabu Pierwszej Damy; Wendy Sherman – podsekretarz stanu ds. politycznych; Steven Simon – Starszy Dyrektor Rady Bezpieczeństwa Narodowego; Gene Sperling – Dyrektor Krajowej Rady Gospodarczej; James Steinberg – Zastępca Sekretarza Stanu; Aviva Sufian – Specjalny Wysłannik ds. Ocalałych z Holokaustu; Lawrence Summers – Dyrektor Krajowej Rady Gospodarczej; Mona Sutphen – zastępca szefa personelu Białego Domu; Adam Szubin – Dyrektor Biura Kontroli Aktywów Zagranicznych (Skarb Państwa); Janet Yellen – Przewodnicząca Rezerwy Federalnej.

 

Administracja Clintona – częściowa lista żydowskich nominacji[52] [53] [54] [55]

 

Madeline Albright – Sekretarz Stanu; Charlene Barshefsky – Specjalny Przedstawiciel ds. Handlu; Sandy Berger – Zastępca Przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa Narodowego (NSC); William Cohen – Sekretarz Obrony; Jeffrey Davidow – Asystent Sekretarza Stanu; John Deutch – dyrektor CIA; Stuart Eisenstat – Podsekretarz Stanu; Rahm Emmanuel – Starszy Doradca ds. Koordynacji Projektów Specjalnych Białego Domu; Dan Glickman – Sekretarz Rolnictwa; Jamie Gorelick – zastępca prokuratora generalnego; Stanley Greenberg – ankieter Clinton; Alan Greenspan – Przewodniczący Rezerwy Federalnej; Marc Grossman – Asystent Sekretarza Stanu; Martin Indyk – (NSC) Bliski Wschód i Azja Południowa; Mickey Kantor – Sekretarz Handlu i Krajowa Rada Doradcza AIPAC; Daniel Kurtzer – Ambasador w Egipcie; Arthur Levitt – przewodniczący SEC; Jack Lew – Dyrektor OMB; Evelyn Lieberman – Dyrektor VOA; Princeton Lyman – Asystent Sekretarza Stanu; Ira Magaziner – Programy zdrowotne; Abner Mikva – Prezydencki Kierownik ds. Harmonogramu i Programów; Aaron Miller – Zastępca Koordynatora ds. Bliskiego Wschodu; Bernard Nussbaum – doradca Białego Domu; Robert Reich – sekretarz pracy; Dennis Ross – (NSC) Azja; James Rubin – Asystent Sekretarza Stanu; Robert Rubin – Sekretarz Skarbu; Robert Rubin – Przewodniczący Narodowej Rady Gospodarczej; Richard Schifter – (NSC) Europa Zachodnia; Eli Segal – Programy wolontariackie; Ricki Seidman – zastępca szefa sztabu; Gene Sperling – Przewodniczący Narodowej Rady Gospodarczej; Donald Steinberg – (NSC) Afryka.

 

Wykazy według Departamentu Administracji Publicznej

 

Poniższe sekcje zawierają listy Żydów w rządzie USA, oznaczające zajmowane stanowiska i posortowane według departamentu rządowego. Listy są dalekie od kompletnych. Przydział do Departamentu jest czasami arbitralny. Należy zauważyć, że niektóre nazwiska są powtarzane, czasami kilka razy, ponieważ niektóre osoby zajmowały stanowiska w różnych departamentach lub w kilku administracjach w różnym czasie.

 

Metodologia

 

Z prawie 1 nazwisk na poniższych listach, wszystkie oprócz kilku zostały zaczerpnięte z żydowskich stron internetowych, głównie chwalących się kontrolą i wpływem, jaki Żydzi mają teraz na rząd USA. Każde z nazwisk zawiera link do źródła żydowskiego potwierdzającego tożsamość tej osoby jako Żyda. Odniesienia zbiorcze znajdują się również na końcu tego eseju. Żadne osoby nie zostały uwzględnione, jeśli ich żydowskie pochodzenie etniczne nie zostało potwierdzone ani przez żydowską publikację, renomowane (także żydowskie) źródło medialne, takie jak NYT lub Washington Post, organizację pozarządową lub think-tank, lub stronę internetową rządu USA.

 

Odnosząc się ponownie do cenzury żydowskich nazwisk, przygotowując listy do włączenia do tego eseju, byłem zaskoczony, gdy odkryłem dosłownie setki osób zajmujących eksponowane stanowiska w rządzie USA, osoby, które są oczywiście Żydami z ich nazwisk, działalności i stowarzyszeń, i których biografie pojawiają się na żydowskich stronach internetowych, ale których wszystkie źródła unikały identyfikowania się jako Żydzi. Tak więc jest o wiele więcej setek Żydów, którzy powinni być uwzględnieni na poniższych listach, ale nie są, osoby o nazwiskach takich jak:

 

Aaronson, Abelman, Apfel, Appelbaum, Cohen, Eisner, Epstein, Fleischman, Glaser, Goldstein, Goldwyn, Green, Greenburg, Greenstein, Heymann, Kleinman, Laub, Loeb, Leibowitz, Libin, Miller, Paster, Posner, Rappaport, Render, Roisman, Rosenthal, Ross, Schapiro, Shapiro, Sherman, Shier, Silber, Silberman, Silverberg, Spector, Spiegel, Susskind, Taubman, Weiner, Weisberger.

 

Źródła pierwotne

 

Wikipedia, the Jewish Telegraphic Agency, Ha’aretz, the Jerusalem Post, the Jewish Virtual Library, the Times of Israel, the Jewish Chronicle, Jewage, YNet News, Jew or not Jew, the Jewish Forward, the Jewish Journal, the Jewish Womens Archive, the Jewish Communal Fund, the Jewish Aish.com, Jewish Business News, the Leo Baeck Institute New York and Berlin, Atlanta Jewish Times, The Jewish Tablet, New Jersey Jewish News, Cleveland Jewish News, Cleveland Jewish History, Jewish Chicago, Tampa Jewish Community Centers, Jewish Contributions, The National Library of Israel, Shalvi/Hyman Encyclopedia of Jewish Women, the Israeli American Council, the Jewish Agency for Israel, Jewish News of Northern California, Jewish Contributions, the Washington Post, the New York Times, Forbes, Britannica, History News Network, Wilson Center, Association for Diplomatic Studies, National Committee on American Foreign Policy, NNDB, WhiteHouse.gov i różne ambasady USA.

 

Część 1 – Kontrola Przewodniczącego

Prezydenckie opiekunki do dzieci

 

Pomimo pozornie nonszalanckiego nagłówka, jest to kluczowa kategoria. Aby właściwie wyjaśnić, potrzebujemy porównania.

 

Byłem menedżerem wyższego szczebla w międzynarodowych firmach konsultingowych. Zdobyłem te stanowiska dzięki zasługom. Byłem profesjonalistą w branży i bardzo dobrze znałem tę pracę. Byłem kompetentny i zdolny oraz posiadałem niezbędną wiedzę i doświadczenie. Zasłużyłem na obsadzenie tych stanowisk. Nie pozwalam sobie tutaj na samochwalstwo; Staram się poruszyć ważną kwestię, o czym przekonacie się za chwilę.

 

Od pierwszych dni mojej pracy jako szef biura mówiłem wszystkim potencjalnym nowym pracownikom: “To jest to, dokąd zmierzamy i jak zamierzamy się tam dostać. Jeśli chcesz wziąć udział w tej podróży i chcesz zaangażować się w miejsce docelowe, zapraszamy na pokład. Jeśli nie, szukasz pracy w niewłaściwym miejscu”. Chodzi o to, że miałem misję, a ich zadaniem, jeśli zostałem zatrudniony, było pomóc mi wypełnić tę misję. Miałem oczywiście asystentów, doradców lub źródła porad, ale nie mówili mi, co mam robić; Powiedziałem im, co mają robić. Najważniejsze jest to, że moi pracownicy, asystenci i doradcy nie mieli własnego programu. Zostali zatrudnieni, aby pomóc w realizacji mojego planu, a nie ich. Gdyby którykolwiek z nich stał się ambitny politycznie lub w inny sposób i próbował wpłynąć na moje myślenie lub działania, aby pasowały do ich programu, wkrótce by zniknął.

 

Nikt nie pisał dla mnie moich przemówień ani artykułów. Jeśli chciałem wygłosić przemówienie, tylko ja wiedziałem, co chcę powiedzieć i jak chcę to powiedzieć. Chociaż zawsze byłem otwarty na pomysły, nikt nie mówił mi, co mam myśleć ani jak myśleć. Ustalam własną rutynę i planuję własne działania godzina po godzinie przez cały dzień. Poza moją osobistą sekretarką nie było żadnych “strażników”. Ustaliłem nasze priorytety zgodnie z potrzebami misji, a moi pracownicy je realizowali. Miałem oczywiście przełożonych, ale poza ogólnymi wskazówkami, ich jedynym zadaniem było dać mi narzędzia do wypełnienia mojej misji. Wszystkie powyższe można złożyć pod nagłówkiem “Przywództwo”.

 

Teraz porównajmy to z wyborem prezydenta w demokracji takiej jak Stany Zjednoczone. Po pierwsze, nikt w niedawnej pamięci, kto zajmował to stanowisko, nie zrobił tego na podstawie zasług. Żaden kandydat nie kwalifikował się w najmniejszym stopniu na stanowisko dyrektora generalnego tak ogromnego kraju. Nikt nie miał wiedzy, doświadczenia, wykształcenia ani inteligencji, aby to zrobić – moje punkty widzenia obficie ilustrują przykłady Ronalda Reagana, George’a Busha, Joe Bidena i innych. I nie będziemy nawet zawracać sobie głowy omawianiem kwalifikacji charakteru czy moralności. Pomocne byłoby przeczytanie jednego z rozdziałów mojej serii e-booków na temat demokracji, a konkretnie rozdziału 5 dotyczącego wyboru przywódców rządowych. [56] Powie ci rzeczy, których nie wiesz, i pomoże ci otworzyć oczy i cię obudzić.

 

W typowych wyborach prezydenckich w USA naiwnym błędem jest wyobrażanie sobie, że kandydaci, będąc w pełni wykwalifikowani i zdolni, zdecydowali się na własną rękę ubiegać się o tę nominację i zaplanowali swoją kampanię. Nie byli ani wykwalifikowani, ani zdolni i nie wybierali. Zamiast tego zostali wybrani. Co gorsza, zostali wybrani przede wszystkim dlatego, że nie byli ani wykwalifikowani, ani zdolni. W rzeczywistości podstawową cechą “demokracji” jest to, że im bardziej nieświadoma i niewykwalifikowana osoba, tym bardziej atrakcyjna jest jako kandydat. Wyjaśnię.

 

Kandydaci na prezydenta nie są wybierani z półki w momencie wyborów. Będą pielęgnowani przez lata, czasem przez dziesięciolecia, na wypadek, gdyby byli potrzebni do obsadzenia tego stanowiska. Obama był “mentorem” Żydów, głównie radykalnych syjonistów, przez około 20 lat, zanim uznano go za gotowego do bycia kandydatem na prezydenta. Żydowscy Kingmakers w partiach politycznych wybiorą odpowiedniego kandydata i zgłoszą go. Od tego momentu przyszłość jest ustalona. Żadna osoba prowadząca kampanię prezydencką USA (przynajmniej po raz pierwszy) nie ma pojęcia o prowadzeniu kampanii ani o tym, co jest niezbędne do wygrania wyborów. Ale nie ma problemu; Kingmakers byli tu już wcześniej. Przejmują pełną odpowiedzialność za kampanię wyborczą, opracowują całą strategię, pozyskują wszystkie fundusze, organizują wszystkie relacje medialne i zdjęcia. Kandydat na prezydenta jest ignoranckim obserwatorem tego procesu. Jedzie bardzo potężnym pociągiem, ale nie jest maszynistą; Jest tylko pasażerem. Mówi się mu, gdzie ma iść i kiedy. Wszystkie jego przemówienia są pisane dla niego. Mówi mu się, co ma powiedzieć, kiedy i jak to powiedzieć. Mówi się mu również to, czego nigdy nie wolno mu mówić.

 

Przy odrobinie szczęścia nasz kandydat zostaje wybrany i nagle znajduje się w Gabinecie Owalnym Białego Domu jako prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki. Biorąc pod uwagę jego brak kwalifikacji, jedyną myślą w jego umyśle jest rozpacz: “O mój Boże. Co mam teraz zrobić?”

 

Ale to nie jest problem, ponieważ (żydowscy) Kingmakers już przekazali marionetkę jego (żydowskim) opiekunom i opiekunkom do dzieci. “Panie prezydencie, pierwszą rzeczą, którą pan musi zrobić, to powołać gabinet. Mamy tutaj przygotowane propozycje dla wszystkich stanowisk. Ponadto będziesz potrzebować asystentów, doradców, doradców i menedżerów personelu; Mamy tu również przygotowane propozycje dla wszystkich tych stanowisk”. Już widać, dokąd to zmierza. Niewielu prezydentów USA w ciągu ostatnich 75 lat osobiście wybierało członków swojego gabinetu lub personel; Prawie wszystko jest wykonywane przez przewodników.

 

Najistotniejszym punktem w tym wszystkim jest to, że Kingmakers w partiach (głównie żydowskich), opiekunowie, opiekunki do dzieci, asystenci, doradcy, doradcy, personel (także głównie żydowski) są odpowiedzialni. Selekcje, które oferują do obsadzenia wszystkich ważnych stanowisk, zostały starannie sprawdzone pod kątem zgodności z agendą Żydów. Jest sprawą publiczną, że każdy, kto kiedykolwiek wyraził w przeszłości najmniejszą niechęć do Żydów, Izraela lub syjonistycznej agendy, zostanie publicznie oczerniony jako “antysemita” i dlatego nie nadaje się do wszystkich poza praniem i dozorcą. Nie znam żadnego potencjalnego kandydata, który zdał ten test.

 

Personel prezydenta w Białym Domu to jego bezpośredni menedżerowie. Są jego strażnikami. To oni decydują, kto z nim rozmawia i na jakie tematy. Kontrolują przepływ papieru i wszystkie informacje. Nic nie dociera do prezydenta bez uprzedniego przejścia przez jego ręce i uzyskania jego aprobaty. Przemówienia prezydenta są programowane i pisane przez wyznaczonych przez niego autorów przemówień. Nawet krótkie komentarze są robione z telepromptera. Wszystko jest mikrozarządzane. Co prawda prezydent będzie miał wolny czas, ale generalnie tylko wtedy, gdy jest odizolowany i nie może sprawiać kłopotów.

 

To nie jest fantazja. Istnieje wiele artykułów, dokumentów, łatwo dostępnych informacji na temat władzy personelu Białego Domu nad prezydentem. Jeden z artykułów głosi, że “dobrzy szefowie personelu Białego Domu dokonali prezydencji”.[57] Smithsonian twierdzi skromniej, że “pomagają prezydentowi rządzić”. [58] The Jerusalem Post, w artykule o 50 najbardziej wpływowych Żydach na świecie [59], [60] umieścił Żyda Rona Klaina, szefa sztabu Białego Domu, na miejscu 16, stwierdzając, że cały COVID-19 (i wszystko inne) najpierw “przechodzi przez Rona Klaina”, nazywając go “alter ego Joe Bidena”. Kiedy James Baker był szefem sztabu Regana, stacjonował Richard Darman (Żyd) tuż przed Gabinetem Owalnym, gdzie “kontrolował cały przepływ dokumentów prezydenta, a wraz z nim większość rządu federalnego“. Darman powiedział: “Skrzynka IN Reagana była moją skrzynką nadawczą i vice versa”.[61] New York Post opublikował artykuł zatytułowany “Człowiekiem odpowiedzialnym w Białym Domu nie jest Joe Biden”. [62]

 

Jeśli zwracałeś uwagę podczas początkowej sceny COVID, możesz przypomnieć sobie briefing telewizyjny, w którym Mike Pompeo stwierdził, że prowadzą COVID jako “ćwiczenie na żywo”, z Donaldem Trumpem – prezydentem USA – unoszącym się u boku Pompeo jak kelner i mamroczącym “Chciałbym, żebyś nam powiedział”. [63] Nadal można obejrzeć klip wideo. [64] Było oczywiste, że Trump nie miał pojęcia, co się dzieje, ponieważ strażnicy nie powiedzieli mu tego, co ich zdaniem nie musi wiedzieć. Albo to, czego nie chcieli, żeby wiedział.

 

W rzeczywistości szef personelu Białego Domu jest ostatecznym brokerem władzy, człowiekiem, który decyduje, kto może zobaczyć prezydenta USA, a kto nie. Lub czyje rozmowy telefoniczne zostaną wykonane lub czyje listy zostaną dostarczone. Kiedy H.R. Haldeman był szefem sztabu, jego najważniejszą troską było to, aby nikt nie mógł zrobić wokół niego “end-run”, że nigdy nie będzie “prywatnych spotkań między osobą kierującą się agendą a prezydentem”. Rozkaz Haldemana do całego personelu Białego Domu: “To jest główne zajęcie 98% ludzi w biurokracji. Nie pozwól nikomu na zakończenie ciebie lub kogokolwiek z nas. Nie stań się źródłem ucieczki, bo będziemy za tobą tęsknić w Białym Domu. [65] Jako punkt interesu należy jasno zrozumieć, że przewodniczący nie ma możliwości dowiedzenia się o zablokowanych osobach i informacjach. Jest całkowicie na łasce swoich opiekunów i opiekunek do dzieci, z których praktycznie wszyscy zostali wybrani przez królów i wybrani głównie ze względu na (1) ich zdolność kontroli i (2) ich zaangażowanie w program Żydów.

 

Jeffrey Berkowitz – Zastępca Dyrektora Biura Planowania Prezydenckiego

Brad Blakeman – dyrektor ds. planowania w Białym Domu

Joshua Bolten – szef personelu Białego Domu ds. polityki

Joshua Bolten – szef personelu Białego Domu

Richard Darman – szef personelu Białego Domu

Richard Darman – Sekretarz Personelu Białego Domu

Kenneth Duberstein – szef personelu Białego Domu

Rahm Israel Emanuel – szef personelu Białego Domu

Blake Gottesman – osobisty doradca prezydenta

Joel Kaplan – zastępca szefa personelu Białego Domu

Ron Klain, szef personelu Białego Domu

Ron Klain – Wiceprezes, Szef Sztabu

Frank Lavin – Dyrektor ds. Politycznych Białego Domu

Jack Lew – szef personelu Białego Domu

Monika Lewińska – Usługi specjalne

Lewis “Scooter” Libby – wiceprezes, szef sztabu

Evelyn Lieberman – Zastępca Szefa Sztabu

Maxwell M. Rabb – sekretarz gabinetu Białego Domu

Ricki Seidman – Zastępca Szefa Sztabu

Susan Sher – szefowa sztabu Pierwszej Damy

Todd Stern – Zastępca Sekretarza Sztabu

Mona Sutphen – zastępca szefa personelu Białego Domu

Jared Weinstein – osobisty doradca prezydenta

Jeffrey Zients – szef personelu Białego Domu

 

Asystenci prezydenta

 

Ta grupa ludzi “pomaga” prezydentowi w zrozumieniu agendy Żydów, pomaga mu spełnić ich wymagania i zapewnia, że nie zboczy z kursu. Zajmują się planowaniem i myśleniem, które ma miejsce w Białym Domu.

 

Elliott Abrams – Specjalny Asystent Prezydenta

Bernard W. Aronson – Zastępca Asystenta Prezydenta

Avraham Berkowitz – specjalny asystent Jareda Kushnera

Reed Cordish – Asystent Prezydenta, Inicjatywy Wewnątrzrządowe i Technologiczne

Richard Darman – Asystent Prezydenta

Ezekiel Emanuel – dyrektor medyczny Białego Domu

Rahm Israel Emanuel – Asystent Prezydenta ds. Politycznych

Boris Epshteyn – Specjalny Asystent Prezydenta

Jonathan Greenblatt – Specjalny Asystent Prezydenta, Dyrektor Rady Polityki Wewnętrznej

Richard N. Haass – Specjalny Asystent Prezydenta

Morton Halperin – Specjalny Asystent Prezydenta

Seth D. Harris – Zastępca Asystenta Prezydenta ds. Pracy i Gospodarki

Martin Indyk – Specjalny Asystent Prezydenta

Joel Kaplan – Asystent Prezydenta ds. Polityki

Jennifer Klein – Asystentka Prezydenta

Jay Lefkowitz – Zastępca Asystenta Prezydenta

Marne Levine – Specjalny Asystent Prezydenta ds. Polityki Gospodarczej

Jack Lew – Specjalny Asystent Prezydenta

Robert Malley – Specjalny Asystent Prezydenta ds. Arabsko-Izraelskich

Ken Mehlman – dyrektor polityczny Białego Domu

Peter R. Orszag – Specjalny Asystent Prezydenta ds. Polityki Gospodarczej

Ned Price – Specjalny Asystent Prezydenta

Dennis Ross – Specjalny Asystent Prezydenta

Robert Rubin – Asystent Prezydenta ds. Polityki Gospodarczej

Arthur M. Schlesinger Jr. – Specjalny Asystent Prezydenta

Eli Segal – Asystent Prezydenta

Ricki Seidman – Asystent Prezydenta

Dan Shapiro – pracownik Białego Domu na Bliskim Wschodzie

Todd Stern – Asystent Prezydenta

Tevi Troy – Asystent Prezydenta

Tevi Troy – starszy doradca Białego Domu

Sheila Rabb Weidenfeld – Specjalna Asystentka Prezydenta

Neal S. Wolin – Zastępca Asystenta Prezydenta

 

Doradcy prezydenta

 

Następnie mamy dziesiątki doradców prezydenckich, którzy “kierują” prezydentem w jego myśleniu, zapewniają, że przyjmie obecny program, wyjaśniają, dlaczego CIA i wojsko muszą obalać różne bezradne rządy, a zwłaszcza podsycają jego zrozumienie wszystkich “specjalnych potrzeb” Izraela. Dostarczają również rozkazy prezydentowi i gabinetowi od swoich przełożonych w londyńskim City. Doradcami prezydenta są:

 

David Axelrod – Starszy Doradca Prezydenta

Zoë Baird (Gerwitz) – Prezydencka Rada Doradcza ds. Wywiadu Zagranicznego

Samuel Berger – doradca prezydenta

Avrahm Berkowitz – Zastępca Doradcy Prezydenta

Avrahm Berkowitz – zastępca doradcy Jareda Kushnera

Antony Blinken – Doradca wiceprezydenta ds. bezpieczeństwa narodowego

Ron Bloom – Starszy Doradca Prezydenta

Sidney Blumenthal – Starszy Doradca Prezydenta

Arthur F. Burns – Doradca Prezydenta

Debra Cagan – doradca prezydenta

Lynn Cutler – Wiceprzewodnicząca Komisji Doradczej ds. Stosunków Międzyrządowych

Norm Eisen – Specjalny Doradca ds. Etyki i Reformy Rządowej

Stuart Eizenstat – Główny Doradca Prezydenta ds. Polityki Wewnętrznej

Stuart Eizenstat – Dyrektor Wykonawczy Personelu ds. Polityki Wewnętrznej Białego Domu

Rahm Israel Emanuel – Sekretarz Prezydenta i Doradca ds. Polityki

Lee Feinstein – doradca ds. polityki zagranicznej kampanii

Martin Feldstein – Prezydencka Rada Doradcza ds. Wywiadu Zagranicznego

Felix Frankfurter – Doradca Prezydenta

Stephen Friedman – Przewodniczący Rady Doradczej ds. Wywiadu przy Prezydencie

Steve Goldsmith – Starszy Doradca Prezydenta

Stanley Greenberg – ankieter w Białym Domu

Mandy Grunwald – doradca Białego Domu

Avril Haines – Zastępca Doradcy Prezydenta ds. Bezpieczeństwa Narodowego

Martin Indyk – Główny Doradca Prezydenta

Valerie B. Jarrett – Starszy Doradca Prezesa

Benjamin J. Kallos – Biuro Wykonawcze Prezesa US Digital Service

Samuel David Kass – Starszy Doradca ds. Polityki

Jared Kushner – Starszy Doradca Prezydenta

Eric Lander – Przewodniczący Rady Doradców Prezydenta

Eric Lander – doradca naukowy prezydenta

Ann Lewis – Doradca Prezydenta

Ira Magaziner – doradca prezydenta

Michael Mandelbaum – doradca prezydenta

Abner Mikva – kierownik ds. harmonogramu i programów prezydenckich, mentor prezydenta Obamy

Stephen Miller – Starszy Doradca, Polityka

Victoria Nuland – doradca wiceprezydenta ds. polityki zagranicznej

Mark Penn – Prezydencki Ankieter

David Plouffe – Starszy Doradca Prezydenta

Robert Reich – Dyrektor ds. Planowania Polityki

David Rubenstein – Zastępca Doradcy ds. Polityki Wewnętrznej

Mara Rudman – Doradca ds. Polityki Zagranicznej

Richard Schifter – Specjalny Doradca Prezydenta

Robert J. Shapiro – doradca prezydenta

Halie Soifer – doradca ds. bezpieczeństwa narodowego Kamali Harris

Gene Sperling – Starszy Doradca Prezesa

Michael Steinhardt – Starszy Doradca Prezydenta

Ivanka Trump – Doradca Prezydenta

Herbie Ziskend – Starszy Doradca ds. Komunikacji dla Wiceprezesa

 

Ustniki prezydenckie

 

Mamy tu do czynienia z czymś, co moglibyśmy luźno nazwać “pomocnikami komunikacyjnymi”, których zadaniem jest kontrolowanie narracji emanującej z Białego Domu.

 

Bernard W. Aronson – autor przemówienia do wiceprezesa

Daniel Benjamin – autor przemówień na temat polityki zagranicznej

Boris Epshteyn – zastępca dyrektora ds. komunikacji

Ari Fleischer – Sekretarz Prasowy Białego Domu

David Frum – autor przemówień w Białym Domu

Mandy Grunwald – konsultant konferencji prasowych

Stephen Harmelin – Dyrektor Białego Domu ds. Pisania przemówień

Ann Lewis – Dyrektor ds. Komunikacji w Białym Domu

Noam Neusner – autor przemówień prezydenckich

Pierre Salinger – Sekretarz prasowy prezydenta

Ricki Seidman – Zastępca Dyrektora ds. Komunikacji

Theodore Sorensen – autor przemówień prezydenckich

Benjamin Jeremy Stein – autor przemówień prezydenckich

Donald Steinberg – zastępca sekretarza prasowego Białego Domu

Cass Sunstein – Administrator Biura Informacji i Spraw Regulacyjnych Białego Domu

Sheila Rabb Weidenfeld – Sekretarz Prasowy Pierwszej Damy

Herbie Ziskend – Zastępca Dyrektora ds. Komunikacji w Białym Domu

Trzymanie prezydenta z dala od więzienia

Robert Bauer – doradca Białego Domu

Lanny A. Breuer – Specjalny Doradca Prezydenta

Lanny Davis – specjalny doradca Białego Domu

John Eisenberg – Zastępca Doradcy Prezydenta

Myer (Mike) Feldman – specjalny doradca prezydencki

Myer Feldman – doradca Białego Domu

Sally Katzen – doradca prawny Prezesa

Ron Klain – doradca Białego Domu

Joel Klein – doradca Białego Domu

Robert Lipshutz – doradca Białego Domu

Abner Mikva – doradca Białego Domu

Bernard Nussbaum – doradca Białego Domu

Jay Sekulow – osobisty adwokat prezydenta

Nicole K. Seligman – radca prawny Białego Domu

Theodore C. Sorensen – doradca Białego Domu

Ross Weinberger – zastępca radcy prawnego Białego Domu

Część 2 – Kontrola narracji żydowskiej

 

Rozpieszczanie “ofiar”

 

W przeciwieństwie do innych rządów, Biały Dom stworzył wiele unikalnych stanowisk tylko po to, aby pozostać w kontakcie ze wszystkimi swoimi opiekunami w AIPAC i ADL, ambasadzie Izraela i City of London, ze specjalnym łącznikiem Białego Domu ze społecznością żydowską, jeszcze bardziej specjalnym “łącznikiem z żydowskimi przywódcami”, a nawet mamy “Specjalnego wysłannika ds. amerykańskich służb ocalałych z Holokaustu”.

 

Niestety, Biały Dom nie ma specjalnego łącznika dla ocalałych z Wietnamu, Jugosławii, Iraku czy Libii, ani dla kilku cywilów, którzy uciekli przed szwadronami śmierci CIA w Ameryce Środkowej i Południowej. Jest rzeczą oczywistą, że nie ma “specjalnego łącznika” ani dla przywódców muzułmańskich, ani dla tych, którzy przeżyli okrucieństwa w Palestynie. I oczywiście nie ma “specjalnych łączników” ani “programu pomocy” dla amerykańskich, chińskich lub rosyjskich, aby zrównoważyć kampanie nienawiści prowadzone przeciwko tym narodom w żydowskich mediach.

 

Karen Adler – Łącznik ze społecznością żydowską

Scott Arogeti – łącznik ze społecznością żydowską

Jeffrey Berkowitz – łącznik ze społecznością żydowską

Jarrod Bernstein – łącznik ze społecznością żydowską

Marshall Breger – łącznik ze społecznością żydowską

Lanny A. Breuer – Rada Pamięci o Holokauście USA

Elan Carr – specjalny wysłannik do monitorowania i zwalczania antysemityzmu

Ellie Cohanim – zastępca specjalnego wysłannika do monitorowania i zwalczania antysemityzmu

Douglas Davidson – specjalny wysłannik USA ds. Holokaustu

Stuart E. Eizenstat – Specjalny Doradca ds. Holokaustu

Jeanne Ellinport – Łącznik ze społecznością żydowską

Lee A. Feinstein – Amerykańska Rada Pamięci Holokaustu

Jay Footlik – Specjalny Łącznik ze Społecznością Żydowską

Ira Forman – specjalny wysłannik do monitorowania i zwalczania antysemityzmu

Ellen Germain – Specjalny Wysłannik do spraw Holokaustu

Michael Glassner – Amerykańska Rada Pamięci Holokaustu

Adam Goldman – łącznik ze społecznością żydowską

Shelley Greenspan – łącznik ze społecznością żydowską

Stephen Herbits – Prezydencka Komisja Doradcza ds. Aktywów Holokaustu

Mickey Kantor – Krajowa Rada Doradcza AIPAC

Jeremy L. Katz – Łącznik ze Społecznością Żydowską

Aaron Keyak – zastępca wysłannika ds. monitorowania i zwalczania antysemityzmu

Len Chodorkowski – Zastępca Specjalnego Wysłannika ds. Monitorowania i Zwalczania Antysemityzmu

Deborah Lipstadt – specjalny wysłannik Departamentu Stanu ds. monitorowania i zwalczania antysemityzmu

Sigal Mandelker – członek amerykańskiej Rady Muzeum Holokaustu

Aaron David Miller – Rada Muzeum Holokaustu (US Holocaust Memorial Museum Council)

Deborah Mohile – łącznik ze społecznością żydowską

Noam Neusner – łącznik ze społecznością żydowską

Matt Nosanchuk – Łącznik ze społecznością żydowską

Matt Nosanchuk – Zastępca Dyrektora Biura Zaangażowania Publicznego w Żydowskie Ewangelizowanie

Gregg Rickman – specjalny wysłannik do monitorowania i zwalczania antysemityzmu

Hannah Rosenthal – Specjalny wysłannik do monitorowania i zwalczania antysemityzmu

Arthur Louis Schechter – Rada Muzeum Holokaustu

Mark Siegel – łącznik ze społecznością żydowską

Cliff Sobel – US Holocaust Memorial Council

Zygmunt Strochlitz – US Holocaust Memorial Council

Aviva Sufian – Specjalny wysłannik ds. ocalałych z Holokaustu w USA

Tevi Troy – łącznik ze społecznością żydowską

Chanan Weissman – łącznik ze społecznością żydowską

Neal S. Wolin – Przewodnicząca Komisji ds. Mienia Holokaustu

Jay Zeidman – łącznik ze społecznością żydowską

Amy Zisook – Łącznik ze społecznością żydowską

Konwersja perwersji na “preferencje”

Raffi Freedman-Gurspan – łącznik ze społecznością LGBT

Jennifer Klein – współprzewodnicząca ds. polityki równości płci

Jak to się stało, że rząd federalny Stanów Zjednoczonych potrzebuje “Departamentu Polityki Płci”? Czyj program jest tutaj realizowany?

 

Część 3 – Kontrola gospodarki i budżetu federalnego

 

Zapewnienie przestrzegania żydowskiej agendy dla gospodarki

Jared Bernstein – Przewodniczący Rady Doradców Ekonomicznych

Jared Bernstein – główny ekonomista, doradca prezydenta ds. polityki gospodarczej

Alan Blinder – Rada Doradców Ekonomicznych przy Prezydencie

Gary Cohn – dyrektor, Narodowa Rada Gospodarcza Białego Domu

Gary Cohn – dyrektor, Trump Biała Rada Gospodarcza

Martin Feldstein – Przewodniczący Rady Doradców Ekonomicznych

Larry Fink – Prezes Rady Doradczej ds. Ekonomicznych, Dyrektor Generalny BlackRock

Stephen Friedman – Przewodniczący Krajowej Rady Gospodarczej

Leon Fuerth – Członek Krajowej Rady Gospodarczej

Jason Furman – Przewodniczący Rady Doradców Ekonomicznych

Jason Furman – Zastępca Dyrektora Krajowej Rady Gospodarczej

Alan Greenspan – Przewodniczący Rady Doradców Ekonomicznych

Robert Iger – Prezes Rady Doradczej, Dyrektor Generalny Disneya

Sally Katzen – Zastępca Dyrektora Krajowej Rady Gospodarczej

Randall S. Kroszner – Prezes Rady Doradców Ekonomicznych

Alan Krueger – Przewodniczący Rady Doradców Ekonomicznych

Lawrence Kudlow – Dyrektor Krajowej Rady Gospodarczej

Marne Levine – Szefowa Sztabu Krajowej Rady Gospodarczej

Peter R. Orszag – Starszy Doradca Rady Doradców Ekonomicznych

Robert Reich – Doradca Ekonomiczny Prezydenta

Alice Rivlin – Członek Rady Doradczej ds. Gospodarczych

Robert Rubin – Prezydencki doradca ekonomiczny

Robert Rubin – Przewodniczący Krajowej Rady Gospodarczej

James R. Schlesinger – Zastępca Dyrektora Biura Budżetowego

Stephen Schwarzman – Przewodniczący Rady Doradczej ds. Ekonomicznych przy Prezesie

William Seidman – doradca ekonomiczny prezydentów Forda, Reagana i H. W. Busha

Gene Sperling – Dyrektor Krajowej Rady Gospodarczej

Joseph Stiglitz – Przewodniczący Rady Doradców Ekonomicznych

Lawrence Summers – Dyrektor Krajowej Rady Gospodarczej

Harold Varmus – Przewodniczący Rady Doradców Prezydenta

Kevin Warsh – Ekonomiczna Rada Doradcza Prezydenta

Mark Weinberger – Prezes Rady Ekonomicznej

Neal S. Wolin – Zastępca Doradcy Prezydenta ds. Polityki Gospodarczej

Janet Yellen – Główna Rada Doradców Ekonomicznych

Daniel Yergin – Doradca Ekonomiczny Prezydenta

Jeff Zients – Dyrektor Krajowej Rady Gospodarczej

 

Ustalanie budżetu – zapewnienie przestrzegania priorytetów wydatków Żydów

 

“Biuro Zarządzania i Budżetu (OMB) jest największym biurem w ramach władzy wykonawczej rządu federalnego USA. Zadaniem OMB jest realizacja zobowiązań i priorytetów rządu USA. OMB nadzoruje budżet federalny i jego wykonanie. Określa także ogólną politykę gospodarczą kraju i zapewnia stale rosnące budżety wojskowe, aby zapewnić, że “prywatna armia bankierów” zawsze będzie w pozycji domniemanej wyższości – bez której chazarscy Żydzi w londyńskim City nie mogą osiągnąć swoich światowych ambicji.

 

Jared Bernstein – Komitet Doradczy, Biuro Budżetowe Kongresu

Alan Blinder – Zastępca Asystenta Dyrektora Biura Budżetowego Kongresu

Joshua Bolten – Dyrektor OMB

Richard Darman – Dyrektor OMB

Joel Kaplan – Zastępca Dyrektora OMB

Sally Katzen – Zastępca Dyrektora ds. Zarządzania OMB

Jack Lew – Dyrektor OMB

Peter Orszag – Dyrektor OMB

Alice Rivlin – Dyrektor OMB

Alice Rivlin – Dyrektor Biura Budżetowego Kongresu

Cass Sunstein – Dyrektor Biura Informacji i Spraw Regulacyjnych, OMB

Caspar Weinberger – Dyrektor OMB

Jeffrey Zients – Dyrektor ds. Wydajności, Biuro Zarządzania i Budżetu

Część 4 – Kontrola pieniędzy

 

Następnie mamy kontrolę nad walutą, podażą pieniądza, a tym samym gospodarką, poprzez Rezerwę Federalną i Departament Skarbu.

 

Należąca do Żydów (Rothschild i inni) REZERWA FEDERALNA USA

 

Omawiając “kontrolę pieniądza”, nie możemy ignorować faktu, że amerykański FED jest prywatnym bankiem centralnym należącym do jednego z Rotszyldów i innych żydowskich europejskich rodzin bankowych w londyńskim City. Dzięki tej własności mają całkowitą kontrolę nad amerykańską walutą i amerykańską gospodarką, w tym podażą pieniądza, stopami procentowymi, wartościami rynków akcji i obligacji, rynkiem mieszkaniowym i wieloma innymi. To ich zastosowanie tej kontroli powoduje wszystkie boomy i krachy gospodarcze, takie jak krach z 1929 r. i następujący po nim kryzys, “krach finansowy” z 2008 r. i wszystkie inne. Możesz przeczytać ten powiązany artykuł jako odniesienie: “Miejmy kryzys finansowy: po pierwsze, potrzebujemy banku centralnego”. [66]

 

Dla przypomnienia, najwięksi beneficjenci rzeczywiści amerykańskiej Rezerwy Federalnej zostali wiarygodnie udokumentowani w następujący sposób: żydowscy właściciele Rothschild Banks w Londynie i Berlinie, Warburg Banks w Hamburgu i Amsterdamie, Lehman Brothers w Nowym Jorku, Lazard Brothers w Paryżu, Kuhn Loeb Bank w Nowym Jorku, Israel Moses Seif Banks we Włoszech, Goldman Sachs i Chase Manhattan Bank.

 

Ben Shalom Bernanke – Przewodniczący Rezerwy Federalnej

Alan Blinder – Wiceprzewodniczący Rady Gubernatorów FED

Arthur F. Burns – Przewodniczący Rezerwy Federalnej

Stephen Friedman – Przewodniczący Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku

Alan Greenspan – Przewodniczący Rezerwy Federalnej

Robert Steven Kaplan – Prezydent Dallas FED

Donald Kohn – Wiceprzewodniczący Rezerwy Federalnej

Donald Kohn – Rada Gubernatorów FED

Randall S. Kroszner – Rada Gubernatorów FED

Fred Mishkin – Rada Gubernatorów FED

Frederic Mishkin – wiceprezes wykonawczy FED i dyrektor ds. badań

Sarah Bloom Raskin – Rada Gubernatorów Rezerwy Federalnej

Alice Rivlin – Urzędnik ds. Budżetu FED

Alice Rivlin – Wiceprezes FED

Alice Rivlin – Członek Rady Gubernatorów FED

Douglas W. Shorenstein – Dyrektor FED

Kevin Warsh – Rada Gubernatorów FED

Janet Yellen – Przewodnicząca Rady Gubernatorów Rezerwy Federalnej

Kontrola Skarbu Państwa i instytucji finansowych

Michael Barr – Asystent Sekretarza ds. Instytucji Finansowych

Michael Blumenthal – Sekretarz Skarbu

Samuel Wright Bodman – Zastępca Sekretarza Skarbu

Lael Brainard – Podsekretarz do Spraw Międzynarodowych

Michael H. Cardozo – Pracownicy prawni Komisji Giełdy

Jay Clayton – Przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych i Giełd

David S. Cohen – Podsekretarz Skarbu

David S. Cohen – Zastępca Sekretarza Skarbu ds. Finansowania Terroryzmu

Richard Darman – Zastępca Sekretarza Skarbu

Stuart Eizenstat – Zastępca Sekretarza Skarbu

Myer (Mike) Feldman – Komisja Papierów Wartościowych i Giełd

Jerome Frank – Przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych i Giełd

Michael Froman – Szef Sztabu, Departament Skarbu

Gary Gensler – Przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych i Giełd

Gary Gensler – Przewodniczący Commodity Futures Trading Commission

Fred Goldberg – Asystent Sekretarza Departamentu Skarbu

Fred Goldberg – Główny Radca Skarbowy

Fred Goldberg – Komisarz ds. Dochodów Wewnętrznych

Roberta Karmel – Komisarz Komisji Papierów Wartościowych i Giełd

Alan Krueger – Asystent Sekretarza Skarbu

Stuart A. Levey – Sekretarz Skarbu

Marne Levine – Departament Skarbu USA

Arthur Levitt – Przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych i Giełd

Jack Lew – Sekretarz Skarbu

Sigal Mandelker – Zastępca Sekretarza Skarbu

Sigal Mandelker – Podsekretarz Skarbu ds. Terroryzmu i Wywiadu Finansowego

Henry Morgenthau Jr. – Sekretarz Skarbu

Steven Mnuchin – Sekretarz Skarbu

Morgan Ortagus – analityk wywiadu Departamentu Skarbu USA

Morgan Ortagus – Zastępca Attaché Skarbu

Sarah Bloom Raskin – Zastępca Sekretarza Skarbu

Steven Rattner – Radca Sekretarza Skarbu

Robert Rubin – Sekretarz Skarbu

Mary Schapiro – Przewodnicząca, Komisja Papierów Wartościowych i Giełd

William Seidman – Przewodniczący Federalnej Korporacji Ubezpieczeń Depozytów

Lawrence Summers – Zastępca Sekretarza Skarbu

Lawrence Summers – Podsekretarz Skarbu ds. Międzynarodowych

Lawrence Summers – Sekretarz Skarbu

Adam Szubin – p.o. Sekretarza Skarbu

Adam Szubin – Podsekretarz Skarbu ds. Terroryzmu i Wywiadu Finansowego

Adam Szubin – Dyrektor Skarbowego Urzędu Kontroli Aktywów Zagranicznych

Mark Weinberger – Asystent Sekretarza Skarbu

Ross Weinberger – Sekretarz Wykonawczy, Departament Skarbu

Neal S. Wolin – Zastępca Sekretarza Departamentu Skarbu

Neal S. Wolin – p.o. Sekretarza Skarbu

Neal S. Wolin – Zastępca Radcy Prawnego, Departament Skarbu

Janet Yellen – Sekretarz Skarbu

 

Część 5 – Kontrola handlu i handlu:

 

Następnie mamy grupę, która martwi się handlem, projektowaniem i wdrażaniem (skandalicznego i nielegalnego) TPP, planowaniem protekcjonistycznego ustawodawstwa, kastracją amerykańskiego rynku pracy, projektowaniem okrutnej i agresywnej postawy własności intelektualnej w celu dalszego wzmacniania dominacji korporacyjnej swoich przyjaciół, planowaniem i forsowaniem neoliberalnych kapitalistycznych parodii offshoringu, prywatyzacji, deregulacji i innych.

 

Charlene Barshefsky – przedstawiciel handlowy USA

Michael Blumenthal – Ambasador USA ds. Handlu

Samuel Wright Bodman – Zastępca Sekretarza Handlu

Joshua Bolten – Doradca Biura Przedstawiciela Handlowego USA

Richard Darman – Asystent Sekretarza Handlu

Stuart Eizenstat – Podsekretarz Handlu

Michael Froman – Przedstawiciel handlowy USA

Jeffrey Garten – Podsekretarz Handlu

Mickey Kantor – przedstawiciel handlowy WTO

Mickey Kantor – Sekretarz Handlu

Philip Klutznick – Sekretarz Handlu

Jed Kolko – Podsekretarz Handlu ds. Gospodarczych

Frank Lavin – Podsekretarz Handlu ds. Handlu Międzynarodowego

Jon Leibowitz – Przewodniczący Federalnej Komisji Handlu

Emil Mosbacher – Sekretarz Handlu

Robert Mosbacher Sr. – Sekretarz Handlu

Robert Adam Mosbacher Jr. – Dyrektor Generalny Overseas Private Investment Corporation

Penny Pritzker – Sekretarz Handlu

Robert Reich – Dyrektor Planowania Polityki Federalnej Komisji Handlu

David Rothkopf – Zastępca Podsekretarza Handlu

Mel Sembler – Prezes US Export-Import Bank

Lewis Strauss – Sekretarz Handlu

Robert Strauss – przedstawiciel handlowy USA

Caspar Weinberger – Przewodniczący Federalnej Komisji Handlu

Ross Weinberger – Sekretarz Wykonawczy ds. Handlu

 

Część 6 – Kontrola zdrowia, edukacji i opieki społecznej

CDC (Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom),

NIH (Narodowe Instytuty Zdrowia),

HHS (Departament Zdrowia i Usług Społecznych)

 

Ta kategoria pomaga zapewnić, że USA nigdy nie będą miały powszechnego systemu opieki zdrowotnej, jak wszystkie inne cywilizowane narody, a także zapewni, że prywatne placówki opieki zdrowotnej (w bardzo dużej części należące do Żydów) będą mogły nadal plądrować społeczeństwo, podczas gdy wybrani obywatele bez karty VISA umierają na parkingu. To właśnie ta grupa przeforsowała ustawodawstwo zabraniające rządowi USA negocjowania rabatów ilościowych na wielomiliardowe roczne wydatki na leki. W tej części gospodarki, jak w żadnej innej, “prywatyzacja” jest najważniejsza.

 

Nancy Brinker – Krajowa Rada Doradcza ds. Raka

Mandy Cohen – szef sztabu w Centers for Medicare

Mandy Cohen – Zastępca Dyrektora ds. Weteranów ds. Zdrowia Kobiet

Wilbur J. Cohen – Podsekretarz Zdrowia, Edukacji i Opieki Społecznej

Wilbur J. Cohen – Sekretarz Wykonawczy Rady Zabezpieczenia Społecznego

Lynn Cutler – Dyrektor Krajowej Rady Polityki Zdrowotnej

Peter Edelman – Asystent Sekretarza Zdrowia i Opieki Społecznej

Scott Gottlieb – Komisarz FDA

Ruth L. Kirschstein – Administrator National Institutes of Health (NIH)

Judith Feder – Dyrektor Dwupartyjnej Komisji ds. Kompleksowej Opieki Zdrowotnej

Judith Feder – Główny Zastępca Asystenta Sekretarza Departamentu Zdrowia

Genine Macks Fidler – Narodowa Rada Nauk Humanistycznych

Thomas R. Frieden – Dyrektor CDC

Chris Gersten – Główny Zastępca Asystenta Sekretarza HHS

Judith E. Heumann – Specjalny Doradca ds. Międzynarodowych Praw Osób Niepełnosprawnych

Judith E. Heumann – Asystent Sekretarza Edukacji

David A. Kessler – komisarz FDA

Jeffrey Koplan – Dyrektor CDC

Madeleine Kunin – Zastępca Sekretarza Edukacji

Michael Lauer – Zastępca Dyrektora ds. Badań NIH

Mark Levin – Zastępca Asystenta Sekretarza Departamentu Edukacji

Rachel Levine – Zastępca Sekretarza Zdrowia

Catherine E. Lhamon – Asystent Sekretarza Edukacji

Nancy Messonnier – Dyrektor CDC ds. Chorób Układu Oddechowego

Abraham Ribicoff – Sekretarz Zdrowia, Edukacji i Opieki Społecznej

Andrew Saul – Komisarz Administracji Zabezpieczenia Społecznego

Andrew Saul – Przewodniczący Federal Retirement Thrift Investment Board

Jesse Leonard Steinfeld – amerykański chirurg generalny

Tevi Troy – Zastępca Sekretarza HHS

Rochelle Walensky – Dyrektor CDC

Caspar Weinberger – Sekretarz Zdrowia, Edukacji i Opieki Społecznej

 

Kontrola COVID i szczepionki

 

Nie jestem ani pierwszą, ani jedyną osobą, która zauważyła, że COVID-19 jest pod ścisłą kontrolą zdominowanej przez Żydów amerykańskiej służby zdrowia, do której należą producenci szczepionek.

 

COVID-19, oparty wyłącznie na poszlakach, musiał być programem żydowskim. Najbardziej obciążającym dowodem jest ten, który jest najbardziej oczywisty – środki masowego przekazu, które na całym świecie są prawie całkowicie kontrolowane przez Żydów. Całe zachodnie media, a także w większości reszty świata, były po stronie, forsując dokładnie ten sam program, z tymi samymi codziennymi powodziami wiadomości o zagładzie, wspaniałych kłamstw, opowieści o śmierci i depresji wszędzie, z psychologiczną manipulacją, z której ci ludzie są znani, i intensywnym naciskiem na manipulowanie wszystkimi, aby zaakceptowali zastrzyki genetyczne przebrane za szczepionki.

 

Nigdzie nie ma organizacji gojowskiej, która miałaby moc gromadzenia i pobudzania żydowskich mediów jako grupy do robienia czegokolwiek, a już na pewno nic na taką skalę. Tylko logika mówi nam, że to musiał być żydowski program. Nie ma innej możliwości, która pasowałaby do wszystkich faktów. Jak zauważyli inni, “normalna” epidemia nie wymaga, aby wszystkie media zalały każdy naród raportami o zagładzie 24/7, zwłaszcza nie z łagodnego patogenu. Ale kampania propagandowa tego wymaga, zwłaszcza jeśli podstawowym celem są szczepienia.

 

Również główne firmy farmaceutyczne są żydowskie, a na pewno producenci szczepionek. Rothschild jest właścicielem ogromnego konglomeratu Sanofi, największego na świecie producenta szczepionek, a zarówno Pfizer, jak i Moderna są żydowskimi firmami. Również największymi akcjonariuszami akcji Pfizer, Moderna i Gilead są Blackrock, Blackstone i Vanguard, same żydowskie firmy. Używam słowa “pozorny”, ponieważ często akcje są przechowywane w zarządzie powierniczym dla rzeczywistych beneficjentów, aby chronić je przed publiczną kontrolą.

 

Sherrie Berger – szef sztabu CDC

David A. Kessler – Współprzewodniczący Rady Doradczej ds. COVID-19

Rachel Levine – Sekretarz Wysokiego Szczebla

Nancy Messonnier – lider w odpowiedzi na COVID-19

Anne Schuchat – Główny Zastępca Dyrektora CDC

Rochelle Walensky – Dyrektor CDC

Jeffrey Zients – cara CDC, koordynator reagowania na COVID-19

Albert Bourla – Prezes Zarządu Pfizer

Michael Dolsten – główny naukowiec firmy Pfizer

Larry Fink – dyrektor generalny BlackRock

Jonathan D. Gray – Blackstone

Robert S. Kapito – Blackrock

Yifat Oron – Starszy Dyrektor Zarządzający Blackstone

Stephen Schwarzman – dyrektor generalny Blackstone

Tal Zaks – główny naukowiec i oficer medyczny Moderny

 

Część 7 – Kontrola sprawiedliwości i niesprawiedliwości

 

Departament Sprawiedliwości USA

 

Żydzi zajmujący wysokie stanowiska w Departamencie Sprawiedliwości USA robią normalne rzeczy, których można się spodziewać, egzekwując prawa, wydając wyroki i tak dalej, ale robią także rzeczy, których byś się nie spodziewał – ani nawet sobie nie wyobrażał. Jednym z takich działań, o których już wspomniano, a prawie na pewno koordynowanym przez londyńskie City, jest wspólne nawracanie na nowe normy płciowe i seksualne oraz uzyskiwanie dla nich sankcji sądowych.

 

Ale jest wiele innych działań, wszystkie wykonywane potajemnie, które w żaden sposób nie są polityką rządu amerykańskiego, ale zamiast tego są wspieraniem żydowskiej (mafii chazarskiej) agendy. Jednym z nich jest ciągłe prześladowanie Niemców. Przez ponad dekadę Żyd Neal Sher kierował Biurem Dochodzeń Specjalnych (OSI), które było “nazistowską jednostką prokuratorską” Departamentu Sprawiedliwości USA, gdzie “nadzorował denaturalizację i deportację dziesiątek byłych nazistowskich zbrodniarzy wojennych”. [67] “Denaturalizacja” to pozbawienie danej osoby obywatelstwa, w praktyce pozbawienie jej bezpaństwowca. To jest coś, co ci Żydzi najwyraźniej zamierzają kontynuować w nieskończoność.

 

To nie rząd amerykański ma “nazistowską jednostkę ścigania”; to Żydzi mają “niemiecką jednostkę prześladowczą”. To oni będą prześladować Niemców i Niemcy w nieskończoność, i którzy stworzyli ten departament w 1979 r., aby “identyfikować i wydalać ze Stanów Zjednoczonych tych, którzy pomagali nazistom w prześladowaniu “każdej osoby z powodu rasy, religii, pochodzenia narodowego lub poglądów politycznych (tj. Żydów)”. [68] Innymi słowy, ścigać, pozbawiać obywatelstwa i deportować każdego Niemca, który w ciągu ostatnich 75 lat mógł okazać najmniejsze możliwe niezadowolenie z Żydów. Nie chodzi tu o polowanie na “nazistów” czy “zbrodniarzy wojennych”; Chodzi wyłącznie o odwet za to, co bardzo luźno nazywa się “antysemityzmem” poprzez niszczenie życia wszystkich podejrzanych i zastraszanie wszystkich innych, aby się podporządkowali.

 

Neal przygotował 200+ stronicowy “raport” na temat Sekretarza Generalnego ONZ Kurta Waldheima[69] i umieścił go na “liście obserwacyjnej” osób, które nie mogą już wjechać do USA, za przestępstwo bycia Niemcem. Sher był także szefem międzynarodowej komisji restytucji Holokaustu, która starała się nadal grabić Niemców i Niemcy na zawsze za zbrodnie, które ich przodkowie mogli popełnić lub nie, i kontynuował te działania za pośrednictwem Departamentu Sprawiedliwości USA. Sher został ostatecznie zakazany i wykluczony za kradzież funduszy[70], ale to nie negowało jego prześladowań Niemców.

 

Eli Rosenbaum był kolejnym Żydem zajmującym to samo stanowisko co Sher. [71] Według Wikipedii Rosenbaum był “legendarnym łowcą nazistów”, co nie było przedmiotem zainteresowania Amerykanów 75 lat po wydarzeniach. Ale w rzeczywistości utworzenie Biura Specjalnych Dochodzeń w Departamencie Sprawiedliwości USA było całkowicie żydowską konstrukcją w celu “identyfikacji, denaturalizacji i deportacji” prawie każdego Niemca, jakiego mogli znaleźć w USA. [72]

 

Zbyt oczywiste, by o tym wspominać, ale zbyt ważne, by je ignorować, jest to, że nie każdy Niemiec był “nazistą” i nie każdy nazista był “zbrodniarzem wojennym”, nawet wyimaginowanym. Żydom najwyraźniej nie udaje się dokonać tych rozróżnień. Jest to jedno z miejsc, w których historycy celowo wprowadzają nas w błąd; “Nazista” był po prostu członkiem niemieckiej Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej, nie różniącym się od zwykłego obywatela będącego członkiem liberalnej lub konserwatywnej partii politycznej w dowolnym kraju. Ale termin ten został zawłaszczony przez Żydów i ponownie zdefiniowany jako “zło wcielone”, podczas gdy absolutnie nie było czegoś takiego.

 

Warto również zauważyć, że podczas wojny większość obywateli wszystkich krajów będzie przynajmniej częściowo sympatyzować ze swoim rządem. To nie jest przestępstwo, a już na pewno nie usprawiedliwiające “identyfikację, denaturalizację i deportację” wszystkich obywateli. Ale jeśli Żydzi mają rację i są w tym usprawiedliwieni, to jak wytłumaczą sto lat opium w Chinach, które było całkowicie żydowską operacją? Z pewnością, jeśli wszyscy Niemcy są winni na zawsze bycia “nazistami” i “zbrodniarzami wojennymi”, nawet potomkami trzeciego pokolenia, to z pewnością wszyscy Żydzi są winni na zawsze bycia handlarzami narkotyków i masowymi mordercami, a wszyscy Żydzi powinni być również poddani “identyfikacji, denaturalizacji i deportacji”.

 

Ci ludzie, gdy już znajdą się na stanowisku, mają moc – i wolę – wyszukać i zidentyfikować każdego, kto ma niemieckie pochodzenie, który mógł w przeszłości powiedzieć lub zrobić cokolwiek, co można by uznać za “antysemickie”, pozbawić ich obywatelstwa, zwolnić z majątku i deportować. Ten departament funkcjonuje jako najgorszy rodzaj gangstera.

 

Personel ambasady zagranicznej USA, z pomocą personelu ambasady i konsulatu Izraela w innych krajach, gromadzi listy każdego, kogo mogą zaklasyfikować jako “antysemitów” i uniemożliwić im wjazd do USA i, jeśli to możliwe, uniemożliwić im latanie dowolną linią lotniczą w dowolnym miejscu. Jeśli mogą to zrobić komuś tak wysokiemu jak Kurt Waldheim, mogą to zrobić każdemu. I nigdy się nie dowiecie, ponieważ kontrolowane przez Żydów media nigdy nie dotknęłyby takich historii. Zdarza się to częściej, niż można sobie wyobrazić. Jak myślisz, kto znajduje się na amerykańskiej liście “zakazu lotów” z milionem nazwisk? Terrorystów? Na całym świecie nie ma zbyt wielu terrorystów. I dlaczego uważasz, że USA odmawiają ujawnienia nazwisk z tej listy zakazu lotów lub celu ich włączenia? Nie dzieje się tak z powodów “bezpieczeństwa narodowego”, ale po to, by ukryć agendę Żydów. I nie potrzebują dowodu, aby przedstawić go opinii publicznej, jeśli opinia publiczna się o tym dowie. Wszystko, co jest konieczne, to przyklejenie tym osobom etykiet takich jak “nazista”, “antysemita”, “terrorysta domowy”, “biały suprematysta”, a to usprawiedliwi ich działania. Nikt nie będzie domagał się dowodów na obronę niepożądanych. To takie proste.

 

Nawiasem mówiąc, amerykańska lista zakazu lotów została zhakowana, a nazwiska ujawnione. Artykuł stwierdza, że istnieją “bardzo wyraźne tendencje w kierunku prawie wyłącznie arabskich i rosyjsko brzmiących nazw w milionie haseł”. [73] Możecie wyciągnąć wszelkie wnioski, jakie uznacie za stosowne.

 

Morton I. Abramowitz – Asystent Prokuratora Generalnego

Robert Bauer – współprzewodniczący Komisji Prezydenckiej Sądu Najwyższego

Lanny A. Breuer – zastępca prokuratora generalnego

Charles Breyer – Wiceprzewodniczący amerykańskiej Komisji ds. Wyroków

Michael R. Bromwich – Inspektor Generalny Departamentu Sprawiedliwości

Michael H. Cardozo – Pracownicy Departamentu Sprawiedliwości

Michael Chertoff – zastępca prokuratora generalnego

Michael Chertoff – Szef Wydziału Karnego Departamentu Sprawiedliwości

Makan Delrahim – zastępca prokuratora generalnego

Norm Eisen – Konsultant Komisji Sądownictwa

Glenn Fine – Inspektor Generalny Departamentu Sprawiedliwości

Charles Fried – Prokurator Generalny Stanów Zjednoczonych

Merrick Garland – Prokurator Generalny

Douglas H. Ginsburg – zastępca prokuratora generalnego

Jamie Gorelick – zastępca prokuratora generalnego

Elena Kagan – Prokurator Generalny

Jonathan Kanter – Zastępca Prokuratora Generalnego, Wydział Antymonopolowy

Pamela S. Karlan – Główny Zastępca Asystenta Prokuratora Generalnego

Ron Klain – szef sztabu A-G Janet Reno

Joel Klein – zastępca prokuratora generalnego

Stuart Levey – Główny Zastępca Prokuratora Generalnego

Stuart Levey – szef sztabu zastępcy prokuratora generalnego

Edward H. Levi – prokurator generalny USA

Edward Levi – Specjalny Asystent Prokuratora Generalnego

Edward H. Levi – Główny Radca Sądowniczy Podkomisji ds. Monopolu

Mark Levin – szef sztabu prokuratora generalnego

Alejandro Mayorkas – amerykański prokurator stanu Kalifornia

Alejandro Mayorkas – Sekcja ds. Przestępczości Ogólnej Biura Głównego

Michael Mukasey – prokurator generalny USA

Bernard Nussbaum – zastępca prokuratora USA w Nowym Jorku

Eric Posner – Radca Prawny Departamentu Sprawiedliwości

Jeffrey A. Rosen – prokurator generalny USA

Eli Rosenbaum – Dyrektor Departamentu Sprawiedliwości, Biuro Dochodzeń Specjalnych

Eli Rosenbaum – Departament Sprawiedliwości ds. Egzekwowania Praw Człowieka

Rod Rosenstein – Zastępca Prokuratora Generalnego

Brian Schwalb – prokurator generalny Waszyngtonu

Ricki Seidman – zastępca prokuratora generalnego, Departament Sprawiedliwości

Neal Sher – Departament Sprawiedliwości ds. Dochodzeń Specjalnych – Polowanie na Niemców

Laurence Silberman – p.o. prokuratora generalnego

Laurence Silberman – Zastępca Prokuratora Generalnego

Barbara Underwood – Prokurator Generalny Stanów Zjednoczonych

Seth P. Waxman – Prokurator Generalny Stanów Zjednoczonych

Seth P. Waxman – zastępca prokuratora generalnego, Departament Sprawiedliwości

Andrew Weissmann – Szef Departamentu Sprawiedliwości Sekcji ds. Oszustw Kryminalnych

Przekształcenie żydowskiej agendy w precedens sądowy

Beth Bloom – sędzia Sądu Okręgowego Stanów Zjednoczonych

Louis Brandeis – sędzia Sądu Najwyższego

Charles Breyer – Starszy Sędzia Sądu Okręgowego USA

Stephen Breyer – sędzia Sądu Najwyższego USA

Stephen Breyer – Główny Sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Stephen Breyer – sędzia Sądu Najwyższego

Stephen Breyer – Główny Sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Benjamin N. Cardozo – Sędzia Sądu Najwyższego

Michael Chertoff – sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Abe Fortas – sędzia Sądu Najwyższego

Jerome Frank – sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Felix Frankfurter – Sędzia Sądu Najwyższego

Beth Labson Freeman – sędzia Sądu Okręgowego USA

Merrick Garland – sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Richard Gergel – sędzia Sądu Okręgowego USA

Nina Gershon – Starszy Sędzia Sądu Okręgowego USA

Douglas H. Ginsburg – Starszy Sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Ruth Bader Ginsberg – sędzia Sądu Najwyższego

Ruth Bader Ginsburg – sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Arthur Goldberg – sędzia Sądu Najwyższego

Ronald M. Gould – sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Susan P. Graber – Starszy Sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Amy Sauber Berman Jackson – sędzia Sądu Okręgowego USA

Elena Kagan – sędzia Sądu Najwyższego USA

Irving Kaufman – Główny Sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Alex Kozinski – Główny Sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Ken Kramer – Główny Sędzia Sądu Apelacyjnego USA

David F. Levi – Główny Sędzia Sądu Okręgowego USA

Abner Mikva – Prezes Sądu Apelacyjnego USA

Michael Mukasey – Główny Sędzia Sądu Okręgowego w południowym Nowym Jorku

Veronica S. Rossman – sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Norma Levy Shapiro – Starszy Sędzia Sądu Okręgowego USA

Laurence Silberman – Starszy Sędzia Sądu Apelacyjnego USA

Laurence Silberman – sędzia Sądu ds. Nadzoru Wywiadu Zagranicznego USA

David Stras – sędzia Sądu Apelacyjnego USA

 

Część 8 – Kontrola globalnej strategii hegemonii USA

Rada Bezpieczeństwa Narodowego USA

 

“Rada Bezpieczeństwa Narodowego Stanów Zjednoczonych (NSC)[74] jest głównym forum używanym przez prezydenta Stanów Zjednoczonych do rozważania kwestii bezpieczeństwa narodowego, wojska i polityki zagranicznej. Z siedzibą w Białym Domu, jest częścią Biura Wykonawczego Prezydenta Stanów Zjednoczonych i składa się z wyższych doradców ds. Bezpieczeństwa narodowego i urzędników gabinetu.

 

Od momentu powstania w 1947 roku przez prezydenta Harry’ego S. Trumana, funkcją Rady było doradzanie i pomaganie prezydentowi w zakresie bezpieczeństwa narodowego i polityki zagranicznej. Służy również jako główne ramię prezydenta do koordynowania tych polityk między różnymi agencjami rządowymi. Rada odegrała następnie kluczową rolę w większości ważnych wydarzeń w polityce zagranicznej USA, od wojny koreańskiej po wojnę z terroryzmem.

 

Należy jednak zauważyć, że Stany Zjednoczone nie mają szczególnych problemów z bezpieczeństwem. Departament ten działa głównie w celu usunięcia bezpieczeństwa innych narodów, zwłaszcza tych nieposłusznych. Ale być może jego głównym celem jest “bezpieczeństwo Izraela”, zapobieganie żydowskim okrucieństwom emanującym z Tel Awiwu, skutkującym atakami na ten naród przez represjonowane państwa arabskie.

 

Elliott Abrams – Starszy Dyrektor Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Elliott Abrams – Zastępca Doradcy ds. Bezpieczeństwa Narodowego

Madeleine Albright (Marie Jana Körbelová) – Rada Bezpieczeństwa Narodowego

Jeffrey A. Bader – Dyrektor Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Zoë Baird (Gerwitz) – zastępca doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego

Daniel Benjamin – Koordynator ds. Zwalczania Terroryzmu

Daniel Benjamin – Członek Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Antony Blinken – Członek Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Samuel (Sandy) Berger – Rada ds. Polityki Bezpieczeństwa Narodowego NSC

Samuel Berger – Doradca ds. Bezpieczeństwa Narodowego

Samuel Berger – Szef Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Tony Blinken – Zastępca Doradcy ds. Bezpieczeństwa Narodowego

Debra Cagan – Doradca ds. Polityki Bezpieczeństwa Narodowego

Ivo Daalder – Dyrektor NSC ds. Europejskich

John Eisenberg – doradca prawny Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Michael Froman – Zastępca Doradcy ds. Bezpieczeństwa Narodowego

Leon Fuerth – Wiceprzewodniczący Doradca ds. Bezpieczeństwa Narodowego

Leon Fuerth – Członek Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Richard N. Haass – Starszy Dyrektor Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Avril Haines – Zastępca Doradcy ds. Bezpieczeństwa Narodowego

Morton Halperin – Dyrektor ds. Planowania Polityki NSC

Morton Halperin – Starszy Dyrektor NSC

Martin Indyk – Dyrektor NSC

Roberta Jacobson – car graniczny Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Henry Kissinger – doradca ds. bezpieczeństwa narodowego

Anthony Lake – doradca ds. bezpieczeństwa narodowego USA

Stuart A. Levey – Podsekretarz ds. Terroryzmu i Wywiadu Finansowego

Edward Lutwak – Grupa Badawcza ds. Bezpieczeństwa Narodowego

Robert Malley – Dyrektor Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Ned Price – rzecznik prasowy NSC

Uri Ra’anan – doradca ds. polityki i obrony

Mira Resnick – Dyrektor Biura Pomocy Bezpieczeństwa

Mira Resnick – Dyrektor Biura Bezpieczeństwa Regionalnego i Transferu Broni

Benjamin J. Rhodes – Zastępca Doradcy ds. Bezpieczeństwa Narodowego

Walter Rostow – Doradca ds. Bezpieczeństwa Narodowego

Walter Rostow – Zastępca Doradcy ds. Bezpieczeństwa Narodowego

Richard Schifter – Specjalny Doradca Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Dan Shapiro – Starszy Dyrektor ds. Bliskiego Wschodu NSC

Laurence Silberman – Przewodniczący Komisji Wywiadu Iraku

Steven Simon – Starszy Dyrektor Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Richard H. Solomon – Członek Rady Bezpieczeństwa Narodowego USA

Donald Steinberg – Dyrektor Rady Bezpieczeństwa Narodowego

James Steinberg – Zastępca Doradcy ds. Bezpieczeństwa Narodowego

Alexander Vershbow – Starszy Dyrektor Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Chanan Weissman – Dyrektor Rady Bezpieczeństwa Narodowego

Neal S. Wolin – Rada Bezpieczeństwa Narodowego

 

Bezpieczeństwo wewnętrzne

 

Departament ten ponosi odpowiedzialność za identyfikację (i miażdżenie) krajowych “terrorystów”, tj. każdego, kto sprzeciwia się polityce wewnętrznej USA lub nie wierzy w oficjalną wersję na jakikolwiek temat. Częścią tego programu było wynajęcie Craft International do dostarczenia snajperów do zabicia przywódców protestów “Occupy Wall Street” – kontraktu, którego FBI i CIA nie zaprzeczyły.[75] [76] [77]

 

Alan Bersin – Asystent Sekretarza Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Michael Chertoff – Sekretarz Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Sigal Mandelker – Doradca Sekretarza Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Alejandro Mayorkas – Zastępca Sekretarza Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Alejandro Mayorkas – Sekretarz Bezpieczeństwa Wewnętrznego

David Pressman – Asystent Sekretarza Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego

 

Międzynarodowe zastraszanie pod przykrywką demokracji

 

NED (National Endowment for Democracy) jest zasadniczo firmą “Color Revolution”, specjalizującą się w infiltracji i obalaniu rządów. Chińskie protesty na placu Tiananmen w 1989 roku były całkowicie pod kontrolą NED i CIA. [78] Podobnie, USAID nie jest w ogóle taki, jak go przedstawia, ani jak postrzega go ogół społeczeństwa. Szacuję, że 80% jego działań ma charakter przestępczy i antyludzki. Wydaje się, że jest to przede wszystkim narzędzie żydowskiej determinacji w zakresie kontroli i redukcji populacji. W jednym z głośnych przypadków Stany Zjednoczone odmówiły żywności i innej pomocy Indiom podczas głodu, dopóki rząd Indii nie zgodził się zezwolić USAID na otwarcie centrów sterylizacji miejscowych kobiet. [79][80][81][82] Jeśli dobrze pamiętam, w Indiach założono około 50 000 miejsc przymusowej sterylizacji kobiet. Zginęły niezliczone ofiary. Jeśli cokolwiek z tego jest dla ciebie nowością, naprawdę powinieneś przeczytać ten artykuł “Przyjemności wyludniania Ziemi”[83]

 

Głos Ameryki jest oczywiście tylko machiną propagandową, a Human Rights Watch obserwuje wszystkie okrucieństwa praw człowieka, z wyjątkiem tych popełnianych przez Amerykanów na całym świecie i Żydów, szczególnie w Palestynie, wszystko na polecenie londyńskiego City.

 

Lynn Cutler – Dyrektor NED

Tom Dine – Zastępca administratora USAID, Dyrektor Wykonawczy AIPAC

Bonnie Glick – Zastępca Administratora USAID

Sharon Kleinbaum – Komisarz Amerykańskiej Komisji ds. Międzynarodowej Wolności Religijnej

Melvyn Levitsky – Zastępca Dyrektora Voice of America

Evelyn Lieberman – reżyser Głos Ameryki

Morgan Ortagus – USAID, Bagdad

Kenneth Roth – Dyrektor Wykonawczy Human Rights Watch

David Saperstein – Ambasador ds. Wolności Religijnej

Richard Schifter – Wysłannik Komisji Praw Człowieka ONZ

Donald Steinberg – Zastępca Administratora USAID

Tamara Cofman Wittes – Asystent administratora USAID

 

Część 9 – Kontrola obrotów szpiegowskich i kolorowych:

Wywiad i szpiegostwo

 

Z wcześniejszego eseju na temat City of London: [84] Mam kopię dokumentu, który został wydany przez CIA na wniosek FOIA. Nie jest to dokument CIA i nie jest jasne, dlaczego miałby być w posiadaniu CIA. Dokument nie został zredagowany, ale oryginalny autor nie został zidentyfikowany. Istotny punkt tego dokumentu wskazuje na istnienie grupy gdzieś w CIA, która działa niezależnie, działając pod auspicjami i zwierzchnictwem CIA, ale z własnym celem i programem niezwiązanym z resztą organizacji. W dokumencie irytująco brakuje dokładnych szczegółów, ale sugeruje się, że ta grupa nie podlega żadnej części CIA, a jej działalność może nawet nie być znana kierownictwu CIA. Czytałem lub słyszałem wcześniej plotki o takiej grupie, ale to był pierwszy udokumentowany dowód na to.

 

Edward Snowden w artykule zatytułowanym “CIA nie jest twoim przyjacielem”[85], również o tym wspomniał. Napisał, że po utworzeniu CIA “w ciągu roku młoda agencja już zsunęła się ze smyczy swojej zamierzonej roli zbierania i analizy danych wywiadowczych, aby ustanowić tajny wydział operacyjny. W ciągu dekady CIA kierowała relacjami z amerykańskich organizacji informacyjnych, obalała demokratycznie wybrane rządy (czasami tylko na korzyść faworyzowanej korporacji), ustanawiała stroje propagandowe w celu manipulowania nastrojami społecznymi, rozpoczynając długotrwałą serię eksperymentów kontroli umysłu na nieświadomych ludziach. i ingerowanie w zagraniczne wybory”. [86]

 

Morton I. Abramowitz – Dyrektor Biura Wywiadu i Badań

Zoë Baird (Gerwitz) – Komisja ds. Ról i Możliwości Wywiadu USA

Jeremy Bash – szef sztabu CIA

David S. Cohen – zastępca dyrektora CIA (Obama)

David S. Cohen – zastępca dyrektora CIA (Biden)

John Deutch – Dyrektor Centralnego Wywiadu (CIA)

Jeffrey Epstein – specjalny attaché City of London przy CIA ds. uwięzienia seksualnego

Dan Glickman – Przewodniczący Komisji ds. Wywiadu Izby Reprezentantów

Howard Gutman – specjalny asystent dyrektora FBI

Avril Haines – Zastępca Dyrektora CIA

Avril Haines – Dyrektor Wywiadu Narodowego

Anne Neuberger – zastępca doradcy NSA ds. bezpieczeństwa narodowego ds. cyberbezpieczeństwa

Anne Neuberger – Zastępca Dyrektora Krajowego NSA

Anne Neuberger – Dyrektor ds. Cyberbezpieczeństwa NSA

Valerie Plame – oficer CIA

Ned Price – analityk wywiadu CIA

Warren Rudman – Przewodniczący Rady Nadzoru nad Wywiadem

James R. Schlesinger – Dyrektor Centralnego Wywiadu (CIA)

Andrew Weissmann – główny radca prawny FBI

Neal S. Wolin – Specjalny Asystent Dyrektorów Wywiadu Centralnego

 

Część 10 – Departament Obrony. Kontrola zastraszania, wojny, grabieży

 

Następnie mamy wojsko, głównie po to, by wprowadzić w życie plany wojny Departamentu Żydowskiego Państwa, plądrować, usuwać nieposłusznych przywódców narodowych przez zabójstwa, aby uwolnić ich narody do otwartej grabieży.

 

Należy zauważyć, że amerykański “Departament Obrony” nie jest w żaden sposób powiązany z niczym, co można uznać za “obronę”. Nie ma nikogo, kto poważnie (poza wyobraźnią) rozważa atak na USA lub jakąkolwiek ich część. Departament Obrony USA powinien zostać przechrzczony na “Amerykański Departament Agresji Wojskowej”. John F. Kennedy był znany ze stwierdzenia, że “Jak świat wie, USA nigdy nie rozpoczną wojny”, co doprowadziło nas do przekonania, że około 200 wojen, które USA rozpoczęły przeciwko dziesiątkom narodów, było w “samoobronie”, gdzie wszystkie te narody od Haiti i Nikaragui po Irak i Libię zaatakowały USA jako pierwsze, a Amerykanie “po prostu się bronili”. W tym kontekście należy zauważyć, że w ciągu około 245 lat jako naród, Stany Zjednoczone były w stanie wojny przez około 235 z tych lat. Jeśli to nie uczyni Amerykanów “ofiarą zagranicznej agresji”, nie wiem, co by się stało”.

 

Kenneth Adelman – Rada Polityki Obronnej Pentagonu

Kenneth Adelman – Dyrektor Agencji Kontroli Zbrojeń i Rozbrojenia

Kenneth Adolman, asystent sekretarza obrony

Zoë Baird (Gerwitz) – Komitet Doradczy Departamentu Obrony

Jeremy Bash – szef sztabu Departamentu Obrony

Harold Brown – Sekretarz Obrony

Debra Cagan – Zastępca Asystenta Sekretarza Obrony

Joseph Churba – doradca ds. polityki i obrony

William Cohen – Sekretarz Obrony

William Sebastian Cohen – Sekretarz Obrony

Ezra Cohen-Watnick – Podsekretarz Obrony ds. Wywiadu

Ezra Cohen-Watnick – Asystent Sekretarza Obrony

John Deutch – Zastępca Sekretarza Obrony

John Deutch – Podsekretarz Obrony ds. Zakupów i Technologii

Eric S. Edelman – Podsekretarz Obrony ds. Polityki

Lee A. Feinstein – Specjalny Asystent Sekretarza Obrony

Douglas Feith – Podsekretarz Obrony ds. Polityki

Martin Feldstein – Konsultant Departamentu Obrony

Glenn Fine – p.o. Inspektora Generalnego Departamentu Obrony

Nathan Glazer – doradca ds. polityki i obrony

Richard N. Haass – Departament Obrony

Walter Hahn – analityk obrony

Morton Halperin – asystent sekretarza obrony

Morton Halperin – Zastępca Asystenta Sekretarza Obrony ds. Bezpieczeństwa Międzynarodowego

Stephen Herbits – Konsultant Sekretarza Obrony

Ken Kramer – asystent sekretarza armii

Charles Kupperman – analityk obrony

Ronald S. Lauder – Zastępca Asystenta Sekretarza Obrony ds. Europy i NATO

Dr John Lehman – doradca ds. polityki i obrony

Richard Perle – Przewodniczący Rady Polityki Obronnej

Richard Perle – 1. asystent sekretarza obrony

Michael Schiffer – Zastępca Asystenta Sekretarza Obrony

James R. Schlesinger – Sekretarz Obrony

Generał Norton A. Schwartz – Szef Sztabu Sił Powietrznych USA

Alexander Vershbow – Asystent Sekretarza Obrony

Alexander Vershbow – Zastępca Sekretarza Generalnego NATO

Caspar Weinberger – Sekretarz Obrony

Aharon Wildavsky – doradca ds. polityki i obrony

Paul Wolfowitz – Zastępca Sekretarza Obrony

Paul Wolfowitz – Podsekretarz Obrony ds. Polityki

Dov Zakheim – Podsekretarz Obrony

Dov Zakheim – Konsultant Biura Sekretarza Obrony

Dov Zakheim – Kontroler Departamentu Obrony

 

Część 11 – Kontrola świata

Departament Stanu USA

 

Po pierwsze, oficjalna wersja:

 

“Departament Stanu Stanów Zjednoczonych jest departamentem wykonawczym rządu federalnego odpowiedzialnym za politykę zagraniczną i stosunki kraju. Odpowiednik ministerstwa spraw zagranicznych innych narodów, jego głównymi obowiązkami jest doradzanie prezydentowi USA w stosunkach międzynarodowych, administrowanie misjami dyplomatycznymi, negocjowanie międzynarodowych traktatów i porozumień oraz reprezentowanie USA w Organizacji Narodów Zjednoczonych. [87]

 

Departament Stanu faktycznie robi wszystkie te rzeczy, ale oficjalne oświadczenie zawiera jedno wielkie kłamstwo – część o tych działaniach jako jego “podstawowych obowiązkach”. Nie ma sensu kwestionować twierdzenia, że podstawowymi działaniami Departamentu Stanu są: obalenie rządów (Ukrainy, Wenezueli i in.); użycie “dyplomacji” do doprowadzenia narodów do punktu rewolucji lub wojny; współpraca z Gene’em Sharpem z Instytutu Einsteina na Harvardzie w celu wspierania kolorowych rewolucji; zastraszanie narodów, aby zaakceptowały hegemonię USA, amerykańskie bazy wojskowe i amerykańskie laboratoria broni biologicznej; grożenie i zastraszanie narodów, by nienawidziły Rosji, Chin i Iranu; zastraszanie międzynarodowych korporacji, aby odmawiały prowadzenia interesów z krajami o niekorzystnej sytuacji; organizowanie sankcji finansowych i innych kar dla nieposłusznych krajów; wspieranie interesów finansowych amerykańskich i żydowskich korporacji międzynarodowych w innych krajach; ogólnie rzecz biorąc, wspieranie interesów Izraela i międzynarodowej agendy Żydów mafii chazarskiej w londyńskim City.

 

To znowu nie jest fantazja. Pomyślcie o obaleniu legalnego rządu Ukrainy w 2014 r., który miał zostać zastąpiony przez Żyda, który podsyciłby wojnę z Rosją. To była Żydówka, Victoria Nuland z Departamentu Stanu USA, prowadząca cały ten program. Pomyślmy o martwej próbie “jaśminowej rewolucji” w Chinach, gdzie wezwania “tajemniczo” zalały media społecznościowe w USA i Chinach, wzywając wszystkich Chińczyków do zebrania się w określonych punktach we wszystkich większych miastach, aby zaprotestować przeciwko ich “dyktatorskiemu rządowi”. To był Żyd, Jared Cohen, z Departamentu Stanu USA, który przewodził tym wysiłkom. Pomysł nie należał do niego, ale wykonanie było. Mógłbym wymienić 25 innych takich wysiłków. Pamiętajmy również, że to inna Żydówka, Madeleine Albright jako sekretarz stanu USA, stworzyła 78-dniowe bombardowanie Serbii – najdłuższą kampanię bombową w historii świata. Pamiętajmy też, że to Madeleine Albright zaprojektowała zniszczenie infrastruktury wodnej Iraku. Za to Albright zyskała sławę jako najbardziej płodna zabójczyni dzieci na świecie, ten obłąkany psychopata bezpośrednio odpowiedzialny za śmierć ponad 500 000 niemowląt w Iraku, który następnie powiedział: “Tak, było warto”; – za co Obama odznaczył ją Prezydenckim Medalem Wolności, najwyższym cywilnym odznaczeniem Stanów Zjednoczonych.

 

To Żydzi tacy jak Madeleine Albright z Jugosławią i Irakiem, Henry Kissinger z Wietnamem i Paul Wolfowitz z Irakiem, wykorzystali siłę i wpływy swoich stanowisk, aby prowadzić amerykańską politykę zagraniczną tam, gdzie oni i ich mocodawcy chcieli, aby to poszło. Kissinger pomógł stworzyć i nadzorował wszystkie okrucieństwa USA w Wietnamie i wiele w Ameryce Środkowej i Południowej. Wolfowitz był ekstremalnym jastrzębiem w Iraku i najwyraźniej naciskał na inwazję kilka dni po 9-11, używając tego jako wymówki. Nie pasują one dokładnie do “administrowania misjami dyplomatycznymi” i “negocjowania umów międzynarodowych”.

 

Istnieje interesująca wymiana wiadomości od Henry’ego Kissingera, kiedy był sekretarzem stanu USA. David Popper był żydowskim ambasadorem w Chile za rządów Pinocheta po tym, jak Departament Stanu USA dokonał egzekucji obalenia demokratycznie wybranego prezydenta Salvadora Allende, a Pinochet rozpoczął salwę okrucieństw przeciwko własnemu narodowi. Popper był na tyle ludzki, że przekazał swoje obawy dotyczące okrucieństw Departamentowi Stanu. Kissinger odpowiedział pośrednią wiadomością do ambasady, która brzmiała: “Powiedz Popperowi, żeby wyciął wykłady z nauk politycznych”. [88] To również nie pasuje do tworzenia dobrych stosunków i pracy na rzecz pokoju.

 

Departament Stanu USA jest również stale zaangażowany w prześladowanie małej Kuby, w odwecie za wypędzenie przez Castro wszystkich Żydów po rewolucji. Jeden z artykułów z Głosu Ameryki został zatytułowany “Blokowanie reżimu kubańskiego przed wykorzystywaniem narodu kubańskiego”. [89] Było to interesujące, ponieważ sankcje, które USA nieustannie stosowały wobec Kuby przez ostatnie 70 lat, skazały ten mały kraj na skrajną biedę, brak leków i technologii oraz ogólną nędzę, nie wspominając o 638 nieudanych próbach zabicia Castro. [90] [91] Nie wydaje się, przynajmniej na pierwszy rzut oka, wspierać tezę, że Departament Stanu USA jest bardzo zaniepokojony “wykorzystywaniem narodu kubańskiego”.

 

W podobnym duchu możesz być świadomy, że Departament Stanu USA i wojsko zainstalowały i wspierały Anastasio Somozę i jego rodzinę jako brutalnych dyktatorów Nikaragui. Interesujące jest to, że kiedy wyszukuję “dyktatorów Nikaragui”, Google i Bing nagłówek wyników z artykułami o Danielu Ortegi – człowieku, który obalił wspieranych przez USA Somozów i przeprowadził wolne wybory. Wygląda na to, że bojownik o wolność jednego człowieka jest terrorystą (lub dyktatorem) innego człowieka. W odpowiedzi Departament Stanu USA nałożył najbardziej brutalne możliwe sankcje na ten mały kraj, tak brutalny, że standard życia podobno spadł o około 90%. Departament Stanu powiedział Ortedze, że jego kraj wróci do normy w jednej chwili, jeśli tylko zrezygnuje i przeprowadzi wybory z dwiema wybranymi przez USA osobami jako jedynymi kandydatami. Ortega nie miał wyboru. Artykuł Wikipedii na temat tego wydarzenia mówi nam, że “Nikaragua przeprowadziła pierwsze demokratyczne wybory, obalając dyktaturę [Ortegi]”[92], najwyraźniej myląc Ortegę z Somozą. Nie chcę jednak tracić głównego punktu, który polega na tym, że kiedy spojrzymy poza propagandę i psycho-bełkot, jest to typowa codzienna aktywność Departamentu Stanu USA w prawdziwym życiu.

 

Wydaje się, że nie ma powodu, by wątpić, że Departament Stanu USA otrzymuje rozkazy marszu od londyńskiego City, ponieważ większość jego działań przynosi niewielkie lub żadne korzyści USA, ale przynosi ogromne korzyści Izraelowi i żydowskiej agendzie. Pamiętaj, że Departament Stanu kontroluje wszystkie sprawy zagraniczne, prawie wszystko, co nie jest krajowe, przynajmniej dopóki nie będą mogli przekazać swoich projektów armii amerykańskiej w celu ostatecznego zakończenia. Z poniższej listy widać, że ten krytyczny departament jest w przeważającej mierze żydowski, a zatem odpowiedzialny za praktycznie wszystkie poważne problemy polityczne świata. I to nie pierwszy raz. Być może zechcesz przeczytać “The Cause of World Unrest”[93] Howella Arthura Gwynne’a, redaktora londyńskiego Morning Post, napisanego w 1920 roku. Od tego czasu nic się nie zmieniło.

 

Nie wydaje się już tajemnicą, że chazarscy (tak zwani) Żydzi w londyńskim City chcą rozpocząć III wojnę światową, aby dokończyć swoje plany. [94] Celem jest ostateczne zniszczenie Rosji, Chin [95] i Iranu, usunięcie ostatnich przeszkód dla ich fantazji o żydowskim jednym rządzie światowym, i robi się to dokładnie w ten sam sposób, w jaki zaprojektowali pierwsze dwie wojny światowe. [96] [97] [98] Wszystko, co dzieje się dzisiaj z Rosją, Chinami i Iranem, jest całkowicie żydowską polityką emanującą z tego źródła. Wszystkie prowokacje dokonywane dzisiaj przez Departament Stanu USA i wojsko są kierowane przez Żydów, którzy całkowicie kontrolują Departament Stanu USA.

 

Jest jeszcze coś, co robi Departament Stanu USA, co mogliście podejrzewać, ale nie mieli żadnych konkretnych informacji: korzystając z przywilejów dyplomatycznych i wykorzystując personel swoich ambasad i konsulatów, szpieguje kraje przyjmujące. Możesz przeczytać to: “Jeśli to zrobisz, to szpiegowanie. Jeśli to robię, to są to badania”. [99] Znaczna część tej działalności polega na identyfikowaniu Amerykanów pracujących w Chinach i różnych niezadowolonych chińskich chrząknięć, którzy mogą chcieć “zebrać badania” dla rządu USA. To kosztuje, które należy zapłacić gotówką i zapłacić “pod stołem”. Jak to sfinansować?

 

W roku próbnym (2014) amerykańskie konsulaty w Chinach otrzymały około 1,8 miliona wniosków wizowych od obywateli chińskich [100], głównie na studia lub turystykę. Ambasada USA i konsulaty pobierały bezzwrotną opłatę w wysokości 1 RMB (około 000 USD) za każdy wniosek, z zastrzeżeniem, że opłata zostanie uiszczona tylko gotówką. Aby zaoszczędzić ci matematyki, jest to około 150 milionów dolarów, które całkowicie omija system bankowy i jest dostępne dla czarnych operacji.

 

Ambasada USA w Pekinie, cierpiąc z powodu powtarzających się ataków za tę politykę, próbowała kontrolować szkody, umieszczając nową stronę na swojej stronie internetowej, zapewniającą Chińczyków, że tak naprawdę nie potrzebują gotówki na swoje czarne operacje, o czym świadczy fakt, że nagle zaakceptują również karty kredytowe – VISA, MasterCard, AMEX i Diners Club. To było urocze. Liczba Chińczyków posiadających karty AMEX lub Diners Club byłaby mniej więcej taka sama jak liczba Amerykanów posiadających karty kredytowe z Banku Chin – innymi słowy, około zera. Dlaczego ambasada USA w Pekinie nie akceptuje chińskich kart kredytowych? Ponieważ naprawdę potrzebowali gotówki na swoje czarne operacje.

 

Naprawdę musisz przeczytać ten artykuł o Pfizer: “Epidemia Pfizera w idealnym czasie”. [100a] Są to ci sami ludzie, którzy wyprodukowali większość “szczepionek” COVID-19. Nie będę tutaj podawać wielu szczegółów, ale zasadniczo Pfizer stworzył nowy lek na zapalenie opon mózgowych, którego FDA odmówiła zatwierdzenia ze względu na poważne zagrożenia, więc Pfizer zabrał go do Nigerii, gdzie doszło do nagłego wybuchu zapalenia opon mózgowych (bardzo możliwe, że spowodowanego przez WHO). Pfizer najwyraźniej sfałszował listy upoważniające i datował je wstecznie na datę przed ich “procesem”. Kłamali również na temat uzyskiwania zgody rodziców na podawanie eksperymentalnego leku małym dzieciom, którego stosowanie nie tylko spowodowało śmierć wielu dzieci, ale także innych z uszkodzeniem mózgu, paraliżem lub niewyraźną mową. Nigeria złożyła wiele pozwów, a Pfizer ostatecznie zgodził się zapłacić 75 milionów dolarów odszkodowania i stworzyć fundusz w wysokości 35 milionów dolarów na odszkodowania dla ofiar.

 

Ale Pfizer uciekał się do wymuszeń i szantażu nigeryjskich urzędników państwowych, próbując uniknąć jakichkolwiek płatności na rzecz rodzin maleńkich ofiar nielegalnego procesu narkotykowego. Brytyjski Guardian poinformował, że wyciekły depesze dyplomatyczne rządu USA ujawniły, że “Pfizer wynajął śledczych, aby szukali dowodów korupcji przeciwko nigeryjskiemu prokuratorowi generalnemu, starając się przekonać go do wycofania działań prawnych”, z widoczną pełną wiedzą i pomocą Departamentu Stanu USA. Nie tylko to, ale kiedy Nigeria próbowała złożyć pozwy w USA, amerykańskie sądy dziwnie twierdziły, że “nie mają jurysdykcji” do rozpatrywania takich roszczeń. To nie pierwszy raz, kiedy rząd USA, Departament Stanu i amerykańskie sądy okrążają wagony, by chronić żydowską korporację. I, jak to prawie zawsze bywa, Żydzi opublikowali artykuły, aby powiedzieć nam, że “motywy nigeryjskiego rządu (potępiającego Pfizera) zostały zakwestionowane”. [100b] Więc teraz nie chodzi o żydowską firmę celowo ryzykującą życie i zabijającą małe (nieżydowskie) dzieci, ale o rząd z wątpliwymi motywami. I w ten sposób tym Żydom udaje się przekręcić historię i obwiniać ofiarę. Ale znowu, aby nie stracić głównego punktu, którym jest to, że ochrona żydowskich korporacji międzynarodowych na całym świecie jest jedną z głównych funkcji Departamentu Stanu USA.

 

Z poniższych list można zobaczyć przytłaczającą żydowską kontrolę Departamentu Stanu USA:

 

Elliott Abrams – Specjalny Przedstawiciel ds. Wenezueli i Iranu

Elliott Abrams – Asystent Sekretarza Stanu ds. Międzyamerykańskich

Elliott Abrams – Zastępca Sekretarza Stanu ds. Praw Człowieka

Elliott Abrams – Zastępca Sekretarza Stanu ds. Organizacji Międzynarodowej

Madeline Albright – sekretarz stanu

Bernard W. Aronson – Asystent Sekretarza Stanu

Bernard W. Aronson – Specjalny Wysłannik ds. Kolumbijskiego Procesu Pokojowego

Daniel Benjamin – Koordynator Departamentu Stanu ds. Zwalczania Terroryzmu

Antony Blinken – sekretarz stanu

Michael Blumenthal – Zastępca Asystenta Sekretarza Stanu

Nancy Brinker – Szefowa protokołu Departamentu Stanu

Debra Cagan – Dyrektor ds. Polityki i Spraw Regionalnych w Departamencie Stanu

Debra Cagan – Dyrektor Departamentu Stanu ds. Europy i Eurazji

Michael H. Cardozo – Prawnik Departamentu Stanu

David S. Cohen – Podsekretarz ds. Terroryzmu i Wywiadu Finansowego

Eliot Cohen – doradca Departamentu Stanu

Jonathan R. Cohen – Zastępca Asystenta Sekretarza Stanu

Jared Cohen – Sekretarz Stanu ds. Planowania Polityki

Jeffrey Davidow – Zastępca Sekretarza Stanu, Główny Decydent

Stuart Eizenstat – Asystent Sekretarza Stanu

Stuart Eizenstat – podsekretarz stanu

Harvey Feldman – Departament Stanu ds. planowania polityki

Jeffrey D. Feltman – zastępca sekretarza stanu

Daniel Fried – Koordynator Departamentu Stanu ds. Polityki Sankcji

Daniel Fried – Asystent Sekretarza Stanu

Daniel Fried – Biuro Ekonomiczne Departamentu Stanu

Bonnie Glick – oficer służby zagranicznej, Departament Stanu

Philip S. Goldberg – Asystent Sekretarza Stanu ds. Wywiadu

Jason Greenblatt – Specjalny Przedstawiciel ds. Konfliktu Izraelsko-Palestyńskiego

Marc Grossman – Zastępca Sekretarza Stanu ds. Europy i Kanady

Marc Grossman – Podsekretarz Stanu ds. Politycznych

Marc Grossman – Specjalny Przedstawiciel w Afganistanie i Pakistanie

Marc Grossman – Dyrektor Generalny Służby Zagranicznej Stanów Zjednoczonych

Richard N. Haass – Specjalny Wysłannik ds. Irlandii Północnej

Richard N. Haass – Dyrektor Departamentu Stanu ds. Planowania Polityki

Avril Haines – Biuro Radcy Prawnego, Departament Stanu

Morton Halperin – Dyrektor Departamentu Stanu ds. Planowania Polityki

Rita Hauser – Przedstawiciel przy Komisji ONZ

Richard Holbrooke – Specjalny Przedstawiciel w Afganistanie i Pakistanie

Richard Holbrooke – Asystent Sekretarza Stanu

Robert D. Hormats – Podsekretarz Stanu ds. Wzrostu Gospodarczego i Energii

Roberta S. Jacobson – Asystent Sekretarza Stanu

John Kerry – Sekretarz Stanu

Henry Kissinger – Sekretarz Stanu

Melvyn Levitsky – Zastępca Sekretarza Stanu ds. Międzynarodowych Narkotyków

Melvyn Levitsky – Sekretarz Wykonawczy Departamentu Stanu

Melvyn Levitsky – Zastępca Asystenta Sekretarza Stanu

Jack Lew – Zastępca Sekretarza Stanu

Jack Lew – Szef Biura Budżetowego Departamentu Stanu

Samuel W. Lewis – Dyrektor Departamentu Stanu ds. Planowania Polityki

Samuel W. Lewis – Asystent Sekretarza Stanu

Samuel W. Lewis – Szef Departamentu Stanu ds. Włoch

Samuel W. Lewis – Specjalny Asystent Podsekretarza Stanu

Samuel W. Lewis – Specjalny Asystent ds. Planowania Polityki Międzyamerykańskiej

Aryeh Lightstone – starszy doradca ambasadora USA w Izraelu

Deborah Lipstadt – specjalny wysłannik Departamentu Stanu ds. monitorowania i zwalczania antysemityzmu

Princeton Lyman – asystent sekretarza stanu

Eric Lynn – doradca ds. polityki bliskowschodniej

Michael Mandelbaum – Departament Bezpieczeństwa Państwowego

Aaron Miller – Zastępca Koordynatora ds. Bliskiego Wschodu

Aaron Miller – historyk Departament Stanu

Aaron Miller – Biuro Analityków Departamentu Stanu ds. Wywiadu i Badań

Aaron Miller – Sekretarz Stanu ds. Planowania Polityki

John Miller – Biuro Departamentu Stanu ds. Handlu Ludźmi

Ronald E. Neumann – oficer służby zagranicznej

Thomas Nides – Zastępca Sekretarza Stanu

Matt Nosanchuk – Starszy Doradca ds. Religii i Spraw Globalnych

Suzanne Nossel – Zastępca Asystenta Sekretarza Stanu USA

Victoria Nuland – sekretarz stanu ds. politycznych

Victoria Nuland – Asystent Sekretarza Stanu

Morgan Ortagus – Rzecznik Prasowy, Departament Stanu

David H. Popper – Zastępca Sekretarza Stanu ds. Organizacji Międzynarodowej

Ned Price – rzecznik Departamentu Stanu

Arnold Lewis Raphel – Specjalny Asystent Sekretarza Stanu

Mira Resnick – zastępca asystenta sekretarza Departamentu Stanu

Dennis Ross – Dyrektor, Departament Stanu ds. Planowania Polityki

Walter Rostow – Radca Departamentu Stanu

Walter Rostow – Dyrektor Departamentu Stanu ds. Planowania Polityki

James Rubin – Specjalny Wysłannik Departamentu Stanu

James Rubin – Asystent Sekretarza Stanu ds. Publicznych

James Rubin – doradca dyplomatyczny Sekretarza Generalnego OECD

Daniel Rubinstein – Główny Zastępca Asystenta Sekretarza Biura Wywiadu

Richard Schifter – Zastępca Sekretarza Stanu ds. Praw Człowieka

Richard Schifter – Zastępca Przedstawiciela w Radzie Bezpieczeństwa ONZ

Dan Senor – rzecznik “Rządu Tymczasowego” Paula Bremera w Iraku

Dan Shapiro – doradca ds. Iranu

Dan Shapiro – Specjalny łącznik z Izraelem w sprawie Iranu

Wendy Sherman – Zastępca Sekretarza Stanu

Wendy Sherman – Asystent sekretarza ds. legislacyjnych Sekretarz Stanu

Wendy Sherman – Podsekretarz Stanu ds. Politycznych

Richard H. Solomon – Asystent Sekretarza Stanu

Richard H. Solomon – Dyrektor Departamentu Stanu ds. Planowania Polityki

Donald Steinberg – Dyrektor Wspólnej Rady Politycznej Departamentu Stanu

James B. Steinberg – Dyrektor Departamentu Stanu ds. Planowania Polityki

James B. Steinberg – Główny Zastępca Sekretarza Stanu

James B. Steinberg – Zastępca Sekretarza Stanu

Robert S. Strauss – Specjalny Wysłannik ds. Bliskiego Wschodu

Peter Tarnoff – Podsekretarz Stanu ds. Politycznych

Peter Tarnoff – Sekretarz Wykonawczy Departamentu Stanu

Chanan Weissman – rzecznik Departamentu Stanu

Tamara Cofman Wittes – Zastępca Asystenta Sekretarza Stanu w Departamencie Stanu

Paul Wolfowitz – Dyrektor Departamentu Stanu ds. Planowania Polityki

Paul Wolfowitz – Asystent Sekretarza Departamentu Stanu Azja Wschodnia i Pacyfik

Howard Wolpe – specjalny wysłannik prezydenta do Afryki

Howard Wolpe – Asystent Sekretarza Stanu

David Wurmser – doradca ds. Bliskiego Wschodu, specjalny asystent Departamentu Stanu

 

Żydowscy ambasadorowie Ameryki

 

Oczywiście, żydowski Departament Stanu nie może funkcjonować w międzynarodowej próżni i, podobnie jak w przypadku wojska, w wielu krajach wymaga “butów na ziemi”.

 

Po pierwsze, oficjalna wersja: “Podstawową rolą ambasadora jest nawiązywanie i utrzymywanie stosunków dyplomatycznych między dwoma krajami, ułatwianie handlu i handlu oraz promowanie programów wymiany kulturalnej i edukacyjnej”.

 

Według Wikipedii “Jednym z kamieni węgielnych zagranicznych misji dyplomatycznych (ambasad) jest praca na rzecz pokoju”. Roześmiałem się głośno, kiedy to zobaczyłem. Rzeczywistość jest nieco inna. Ambasady USA są znane na całym świecie, nie z pokoju lub dobrych stosunków, ale przede wszystkim z “chciwego zastraszania” wszystkich innych narodów, zarówno przyjaciół, jak i wrogów. Ważną rzeczywistością jest to, że stanowiska ambasadorów rzadko są przyznawane dyplomatom zawodowym lub zawodowym; większość z nich jest wynikiem przekupstwa, zwykle poprzez datki na kampanię, ale czasami bezpośrednio, i dla Żydów w bardzo dużej liczbie. [101]

 

Oprócz całej przemocy zaprojektowanej przez Departament Stanu i silnie wspieranej przez ambasady USA, amerykańskie ambasady i konsulaty angażują się w wiele innych działań, nie do końca “dyplomatycznych”, które mogą nie przyjść wam do głowy. Wszystko to jest częścią żydowskiej agendy i spełnianiem żydowskich interesów.

 

Na przykład Madeleine Kunin, żydowska ambasador USA w Szwajcarii, nie spędzała czasu na nawiązywaniu dobrych stosunków ani na zawieraniu pokoju, ale zamiast tego “uparcie ścigała Szwajcarów w kwestii złota dla ocalałych z holokaustu”. [102] Wydaje się, że nie pasowałoby to do właściwych działań lub programu amerykańskiego dyplomaty.

 

W podobnym przykładzie Paul Packer był przewodniczącym Komisji ds. Ochrony Dziedzictwa Ameryki za Granicą. Brzmi to dobrze, z wyjątkiem tego, że Packer ściśle współpracował z różnymi żydowskimi ambasadorami USA w sprawach innych niż pokój, przyjaźń i amerykańskie dziedzictwo. Według Jerusalem Post, Packer spędził trzy lata naciskając na różne kraje, aby “zachowały żydowskie miejsca dziedzictwa w swoich granicach”, takie jak wskrzeszanie i renowacja starożytnych cmentarzy żydowskich. Spędził także te lata naciskając na kraje Europy Wschodniej, aby przyjęły “programy nauczania o Holokauście” w swoich szkołach. A szczególnie naciskał na nich, by przyjęli żydowską definicję “antysemityzmu”, która mówi, że wszystko, co jest antyizraelskie, antysyjonistyczne lub antyludzkie okrucieństwo, stanowi “zawoalowany antysemityzm”. [103] Nie wydają się one również reprezentatywne dla normalnych funkcji ambasad amerykańskich, ani nie jest od razu oczywiste, w jaki sposób te działania leżą w interesie USA.

 

Istnieją inne podobne działania, które najwyraźniej nie pasują do funkcji ambasady USA. Jednym z nich jest najwyraźniej nieustanna grabież dzieł sztuki w Niemczech na podstawie tego, że te dzieła sztuki “musiały” należeć do Żydów w pewnym momencie w przeszłości i dlatego muszą zostać zwrócone. Niemiec miał kolekcję około 1.500 dzieł sztuki, które Żydzi odkryli niedawno. [104] Ich podejście, silnie wspierane przez Departament Stanu USA[105][106], polegało zasadniczo na tym, że jeśli człowiek ten nie może niezbicie udowodnić, że wszystkie te dzieła sztuki nigdy nie należały do Żyda, wszystkie zostaną skonfiskowane i przekazane niemieckim Żydom lub, jeśli nie uda się znaleźć odpowiednich odbiorców, zostaną umieszczone w muzeum żydowskim. To również nie wydaje się pasować do właściwej działalności ambasady USA.

 

Jest o wiele więcej. Brazylia jest największym krajem w Ameryce Południowej z potężną gospodarką, a Żydzi mają tam duże inwestycje. Główną funkcją ambasady USA w Brazylii jest ochrona tych inwestycji. Departament Stanu powie nam, że “chronią amerykańskie interesy”, ale to jawne kłamstwo. Podobnie Boliwia i różne państwa afrykańskie są obdarzone zasobami naturalnymi niezbędnymi dla wielu gałęzi przemysłu, takich jak produkcja broni, które są głównie własnością Żydów. Ambasady USA i ich żydowscy ambasadorowie w tym przypadku działają w celu negocjowania i uzyskiwania porozumień.

 

Misje zagraniczne USA w Afryce Południowej, Belgii i Holandii są blisko powiązane, ponieważ Żydzi kontrolują całe wydobycie złota i diamentów w Afryce Południowej, a także kontrolują rządzącą partię rządową, a Belgia i Holandia są diamentowymi stolicami świata, podobnie jak Izrael. Ambasady USA ściśle ze sobą współpracują, aby zapewnić kontynuację tego szczęścia. Wydaje się, że udało im się to tylko częściowo. Otrzymałem taką wiadomość od czytelnika z Południowej Afryki:

 

Witam, panie Romanoff.

Nazywam się ——–. Mam 71 lat i urodziłem się w Południowej Afryce w “erze apartheidu” Byłem naukowcem, ale z intensywnym zainteresowaniem polityką międzynarodową. No to zaczynamy.

W Republice Południowej Afryki inny program został wykorzystany przez londyńskie City, oczerniając pierwszy na świecie kraj kontrolowany przez białych za pomocą oszustwa “apartheidu”. Dzisiaj mój kraj jest opanowany przez kontrolowanych tak zwanych czarnych przywódców i wszystkie instytucje są systematycznie niszczone, z wyjątkiem kopalni krytycznych i żydowskich przedsiębiorstw, takich jak De Beers i Anglo America (które są w posiadaniu De Beers). System kolejowy został zdziesiątkowany, z wyjątkiem systemu kolei dużych prędkości biegnących od krytycznych kopalni rudy do portów. Całe prawo i porządek zostały zniszczone, a system sądowniczy to żart. Dostawy energii elektrycznej są na kolanach ze wszystkimi efektami domina, takimi jak uzdatnianie wody i opieka zdrowotna. Całe miejsce rozpada się z wyjątkiem kopalni takich jak platyna, diamenty, chrom itp. z kupionymi politykami jako młodszymi dyrektorami, aby usprawnić proces. Różni się to od waszego “Szerzenia demokracji, po amerykańsku”[107], ale działało równie dobrze. To był potężny hub w londyńskim City na osiągnięcie tych samych wyników.

Twój

Dr ——–, BSc, MSc, MCB, PhD

 

Ambasadorowie USA są również aktywni w dystrybucji amerykańskiej “pomocy” do innych krajów, na przykład Egiptu. Na ulicy mówi się, że amerykańska pomoc jest wykorzystywana do zakupu zwolnienia z wrogości wobec Izraela w ramach amerykańskiej dyplomacji. Są one również wykorzystywane do zastraszania narodów do akceptowania amerykańskich baz wojskowych, amerykańskich laboratoriów broni biologicznej oraz do zapewnienia całkowitej odporności Amerykanom we wszystkich innych narodach poprzez zwolnienie Amerykanów ze wszystkich krajowych praw innych narodów.

 

Podobnie jak w przypadku listy żydowskich nazwisk w Departamencie Stanu USA, widać, że lista Żydów w ambasadach USA jest również niezwykła dla rasy ludzi tworzących nieco ponad 1% populacji USA.

 

Mianowanie żydowskich ambasadorów nie jest prostą sprawą rasowego nepotyzmu. Nigdy nie odbywa się to bez powodu. Są wybierani do promowania żydowskiej agendy albo dla kraju “ofiary”, albo dla wybranej grupy Żydów. Na tym stanowisku wykorzystują władzę Departamentu Stanu USA, aby zmusić wszystkie narody do budowy “muzeów holokaustu”, do prowadzenia kampanii i wywierania presji na złagodzenie prawa aborcyjnego, legalizację sodomii, kampanię na rzecz zwiększenia ustawodawstwa LGBTQ +, zwiększenie imigracji, aby zanieczyścić populacje narodowe. Używają go do wywierania nacisku na szczepionki sterylności WHO. Są one wykorzystywane politycznie do wywierania nacisku na zagraniczne rządy, aby przyjęły żydowską agendę w wielu politykach społecznych.

 

Co najważniejsze, wykorzystują również władzę Departamentu Stanu USA, aby naciskać na wszystkie kraje, aby zdelegalizowały “antysemityzm” – jako przestępstwo. Oznacza to, że każdy wyraz krytyki czegokolwiek związanego z Żydami lub Izraelem będzie stanowił przestępstwo karane latami więzienia. To nie jest fantazja; Żydzi w Niemczech niedawno przedstawili propozycję ustawodawstwa, w którym każda krytyka Izraela lub Żydów byłaby karana “denaturalizacją”: oznacza to, że każdy winny krytykowania Żydów zostałby pozbawiony obywatelstwa, stając się bezpaństwowcem, którego majątek zostanie skonfiskowany, a następnie deportowany. To jest nie do uwierzenia, ale żydowskie media nawet nie szemrały na temat tego objawienia. I jest coś więcej: żydowskie media od lat prowadzą kampanie nienawiści przeciwko Rosji, Chinom i Iranowi, media wypełniają się codziennie wściekłymi oszczerstwami. Świat powinien zapytać, dlaczego jest w porządku, aby Żydzi swobodnie prowokowali nienawiść przeciwko innym ludom i narodom, ale gdzie nawet łagodna krytyka Żydów wyśle człowieka do więzienia. Kto jest tu ofiarą?

 

Istnieje również wiele interesów komercyjnych, takich jak zmniejszenie wydatków na opiekę zdrowotną i otwarcie rynku dla prywatnych szpitali żydowskich i utorowanie drogi do wygórowanych zysków (prawie całkowicie) żydowskich firm farmaceutycznych. Ambasady i konsulaty zostaną wykorzystane do zwiększenia zasięgu międzynarodowych korporacji będących własnością Żydów. Żydowski ambasador przyjazny Nestle będzie wywierał presję na rząd, aby złagodził przepisy zdrowotne dotyczące sztucznego mleka dla niemowląt.

 

Oto (dość niekompletna) lista żydowskich ambasadorów USA:

 

Morton I. Abramowitz – Ambasador w Turcji

Morton I. Abramowitz – Ambasador w Tajlandii

David Isaac Adelman – Ambasador w Singapurze

Michael Adler – Ambasador w Belgii

Madeleine Albright (Marie Jana Körbelová) – ambasador przy ONZ

Jeffrey A. Bader – Ambasador w Namibii

Stuart Bernstein – Ambasador w Danii

Alan Blinken – Ambasador w Belgii

Donald Mayer Blinken – Ambasador na Węgrzech

Steven C. Bondy – Ambasador w Bahrajnie

Nancy Brinker – Ambasador na Węgrzech

Arthur F. Burns – Ambasador w Niemczech

David L. Cohen – Ambasador w Kanadzie

Jonathan R. Cohen – Ambasador w Egipcie

Jonathan R. Cohen – Ambasador przy ONZ

David B. Cornstein – Ambasador na Węgrzech

Ivo Daalder – Ambasador przy NATO

Jeffrey Davidow – Ambasador w Meksyku

Jeffrey Davidow – Ambasador w Zambii

Jeffrey Davidow – Ambasador w Wenezueli

John Gunther Dean – Ambasador w Indiach

John Gunther Dean – Ambasador w Tajlandii

John Gunther Dean – Ambasador w Libanie

John Gunther Dean – Ambasador w Danii

John Gunther Dean – Ambasador w Republice Khmerskiej

Eric S. Edelman – Ambasador w Turcji

Eric S. Edelman – Ambasador w Finlandii

Norm Eisen – Ambasador w Czechach

Lewis Eisenberg – Ambasador we Włoszech

Stuart Eizenstat – Ambasador przy Unii Europejskiej

Edward E. Elson – Ambasador w Danii

Rahm Israel Emanuel – Ambasador w Japonii

Lee A. Feinstein – Ambasador w Polsce

Harvey Feldman – ambasador w Papui-Nowej Gwinei i na Wyspach Salomona

Harvey Feldman – przedstawiciel USA przy ONZ

Jeffrey D. Feltman – ambasador w Libanie

Jeffrey D. Feltman – Konsul Generalny USA w Jerozolimie

Jeffrey D. Feltman – Specjalny Wysłannik do Rogu Afryki

Daniel Fried – Ambasador w Polsce

David Melech Friedman – Ambasador w Izraelu

Eric Garcetti – Ambasador w Indiach

Mark D. Gilbert – Ambasador w Nowej Zelandii

Mark D. Gilbert – Ambasador na Samoa

Joseph Gildenhorn – Ambasador w Szwajcarii

Marc Ginsberg – Ambasador w Maroku

Mark Gitenstein – Ambasador przy Unii Europejskiej

Arthur Goldberg – Ambasador przy ONZ

Philip S. Goldberg – Ambasador w Kolumbii

Philip S. Goldberg – Ambasador na Kubie

Philip S. Goldberg – Ambasador na Filipinach

Philip S. Goldberg – Ambasador w Korei Południowej

Marc Grossman – Ambasador w Turcji

Amy Gutmann – Ambasador w Niemczech

Howard Gutman – Ambasador w Belgii

Rita Hauser – Ambasador przy ONZ

Mayer Jacob Hecht – Ambasador na Bahamach

David Hermelin – Ambasador w Norwegii

Al Hoffman Jr. – Ambasador w Portugalii

Richard Holbrooke – Ambasador w Niemczech

Richard Holbrooke – Ambasador przy ONZ

Herbert E. Horowitz – Ambasador w Gambii

Martin Indyk – Ambasador w Izraelu

David C. Jacobson – Ambasador w Kanadzie

Roberta S. Jacobson – Ambasador w Meksyku

Geri M. Joseph – Ambasador w Holandii

Jonathan Kaplan – Ambasador w Singapurze

Samuel L. Kaplan – Ambasador w Maroku

Allan J. Katz – Ambasador w Portugalii

Philip Klutznick – przedstawiciel USA (ambasador) przy Radzie Gospodarczej ONZ

Madeleine Kunin – Ambasador w Szwajcarii i Liechtensteinie

Daniel Kurtzer – Ambasador w Izraelu

Daniel Kurtzer – Ambasador w Egipcie

Ronald S. Lauder – ambasador w Austrii

Frank Lavin – Ambasador w Singapurze

1.    

1.   Larry Lawrence – Ambasador w Szwajcarii i Liechtensteinie

Alan Leventhal – Ambasador w Danii

Randi Levine – Ambasador w Portugalii

Melvyn Levitsky – Ambasador w Brazylii

Melvyn Levitsky – Ambasador w Bułgarii

Samuel W. Lewis – Ambasador w Izraelu

Princeton Lyman – Ambasador w Republice Południowej Afryki

Princeton Lyman – Ambasador w Nigerii

Earle I. Mack – Ambasador w Finlandii

Robert Malley – Specjalny wysłannik do Iranu

Noah Mamet – Ambasador w Argentynie

Jack Markell – Ambasador przy OECD

Edward Mezvinsky – Ambasador przy ONZ

Newton N. Minow – Konsul Honorowy w Singapurze

Alfred Moses – Ambasador w Rumunii

Marc B. Nathanson – Ambasador w Norwegii

Ronald E. Neumann – Ambasador w Afganistanie

Ronald E. Neumann – Ambasador w Bahrajnie

Ronald E. Neumann – Ambasador w Algierii

Thomas Nides – Ambasador w Izraelu

Suzanne Nossel – Zastępca Ambasadora USA przy ONZ

Victoria Nuland – Ambasador przy NATO

James D. Pettit – Ambasador w Mołdawii

James D. Pettit – Konsul Generalny, Ambasada USA w Moskwie

Nancy B. Pettit – Ambasador na Łotwie

David H. Popper – Ambasador na Cyprze

David H. Popper – Ambasador w Chile

David Pressman – Ambasador na Węgrzech

David Pressman – Ambasador przy ONZ

John Price – Ambasador na Mauritiusie

John Price – ambasador na Seszelach

Maxwell M. Rabb – Ambasador we Włoszech

Arnold Lewis Raphel – Ambasador w Pakistanie

Felix Rohatyn – Ambasador we Francji

Alina Romanowski – Ambasador w Iraku

Alina Romanowski – Ambasador w Kuwejcie

Daniel N. Rosenblum – Ambasador w Kazachstanie

Daniel N. Rosenblum – Ambasador w Uzbekistanie

Daniel Rubenstein – Ambasador w Syrii

Daniel Rubenstein – Ambasador w Tunezji

Daniel Rubenstein – Konsul Generalny w Jerozolimie

Daniel Rubinstein – Dyrektor Biura ds. Izraela i Palestyny

Daniel Rubinstein – Specjalny Wysłannik ds. Syrii

Andrew H. Schapiro – Ambasador w Czechach

Arthur Louis Schechter – Ambasador na Bahamach

Mel Sembler – Ambasador we Włoszech

Mel Sembler – Ambasador w Australii

Dan Shapiro – Ambasador w Izraelu

Ned Siegel – Ambasador na Bahamach

Ned Siegel – przedstawiciel USA przy ONZ

Laurence Silberman – Ambasador w Jugosławii

Martin Silverstein – Ambasador w Urugwaju

Cliff Sobel – Ambasador w Holandii

Cliff Sobel – Ambasador w Brazylii

Richard H. Solomon – Ambasador na Filipinach

Alan Solomont – Ambasador w Hiszpanii

Alan Solomont – Ambasador w Andorze

Gordon Sondland – Ambasador przy UE

Marc Stanley – Ambasador w Argentynie

Donald Steinberg – Ambasador w Angoli

Richard Stone – Ambasador w Danii

Richard Stone – Ambasador w Ameryce Środkowej

Robert S. Strauss – Ambasador w Rosji

Robert S. Strauss – Ambasador w Związku Radzieckim

Peter Tarnoff – Zastępca Szefa Misji Ambasady USA w Luksemburgu

Peter Tarnoff – Specjalny Asystent Ambasadorów USA w Niemczech, Wietnamie, Nigerii

Michèle Taylor – Ambasador przy Radzie Praw Człowieka ONZ

Nicholas F. Taubman – Ambasador w Rumunii

Alexander Vershbow – Ambasador w Rosji

Alexander Vershbow – Ambasador w Korei Południowej

Alexander Vershbow – Ambasador przy NATO

Ron Weiser – Ambasador na Słowacji

Seymour Weiss – Ambasador na Bahamach

Paul Wolfowitz – Ambasador w Indonezji

Kenneth S. Yalowitz – Ambasador USA na Białorusi

Kenneth S. Yalowitz – Ambasador USA w Gruzji

Kenneth S. Yalowitz – Ambasador USA w Hadze

Kenneth S. Yalowitz – Ambasador USA przy NATO

 

Część 12 – Kontrola prawie wszystkiego innego

 

I wreszcie, torba z menedżerami, którzy specjalizują się we wszystkim, od zalewania narodu genetycznie modyfikowaną żywnością po negocjowanie wysokich zysków i immunitetu karnego dla przemysłu farmaceutycznego, patroszenie ubezpieczeń społecznych, zabijanie bonów żywnościowych i, co być może najważniejsze, zapewnienie kryminalizacji sprzeciwu i znalezienie pieniędzy dla DHS na zakup 3 miliardów kul i obsadzenie 800 obozów internowania. Jest oczywiście również odpowiedzialny za wypatroszenie systemu edukacji, zabicie opieki medycznej, zastraszanie innych członków ONZ i decydowanie, które działania polityczne lub antykapitalistyczne powinny być kryminalizowane i ścigane. Ta grupa przecina bardzo duży obszar przez całe amerykańskie społeczeństwo. Niewiele pozostaje nietknięte.

 

Roberta Achtenberg – Asystent sekretarza w Biurze Fair Housing

Jonathan Adelstein – komisarz, Federalna Komisja Łączności

Jonathan Adelstein – administrator, Departament Rolnictwa

Karen Adler – Administrator Regionalny, Administracja Usług Ogólnych

Manson Benedict – Przewodniczący Doradczy Komisji Energii Atomowej USA.

Jared Bernstein – główny ekonomista Departamentu Pracy

Alan Bersin – Komisarz ds. Ceł i Ochrony Granic USA

Samuel Bodman – Sekretarz ds. Energii

Danielle Borrin – Zastępca Dyrektora ds. Zaangażowania Publicznego

Danielle Borrin – Dyrektor ds. Międzyrządowych

Peter A. Bradford – Komisja Regulacji Jądrowych

Lynn Cutler – wiceprzewodnicząca Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej

Lanny Davis – Rada Nadzoru nad Prywatnością i Wolnościami Obywatelskimi

Steven Dettelbach – Dyrektor Biura ds. Alkoholu, Tytoniu, Broni Palnej i Materiałów Wybuchowych

Robert J. Einhorn – Specjalny Doradca ds. Nieproliferacji i Kontroli Zbrojeń

Rahm Israel Emanuel – Rada Dyrektorów Freddie Mac

Rahm Israel Emanuel – House Ways and Means Committee

Kenneth Feinberg – Dyrektor ds. Wynagrodzeń Wykonawczych TARP

Daniel Fried – Specjalny Wysłannik ds. Zamknięcia Zatoki Guantanamo

Dan Glickman – Sekretarz Rolnictwa

Arthur Goldberg – Sekretarz Pracy

Daniel Goldin – Szef Amerykańskiej Agencji Kosmicznej NASA

Neil Goldschmidt – Sekretarz Transportu

Isabel Guzman – Small Business Administration

Avril Haines – Zastępca Głównego Radcy Prawnego, Senacka Komisja Spraw Zagranicznych

Morton Halperin – Dyrektor Millennium Challenge Corporation

Cheryl Halpern – Rada Gubernatorów Radiofonii i Telewizji

Seth Harris – Sekretarz Pracy

Fred Hochberg – Prezes i Prezes Export-Import Bank

Fred Hochberg – Zastępca administratora Small Business Administration

Amos Hochstein – Specjalny Wysłannik Biura ds. Zasobów Energetycznych

John Kerry – specjalny wysłannik prezydenta ds. klimatu

Alan Krueger – Główny Ekonomista Departamentu Pracy

Jared Kushner – Dyrektor Biura Amerykańskich Innowacji

Eric Lander – Dyrektor Biura Polityki Naukowej i Technologicznej

Eric Lander – doradca ds. polityki naukowej i technologicznej

Jay Lefkowitz – Dyrektor Rady Polityki Wewnętrznej

John G. Levi – Prezes US Legal Services Corporation

Mark Levin – Zastępca Prokuratora Prawnego Departamentu Spraw Wewnętrznych

Catherine E. Lhamon – Przewodnicząca Komisji Praw Obywatelskich USA

Alejandro Mayorkas – Dyrektor ds. Obywatelstwa i Służb Imigracyjnych

Jessica Meir – astronautka NASA

Shelley H. Metzenbaum – Zastępca administratora EPA

Newton N. Minow – Przewodniczący Federalnej Komisji Łączności

Emil Mosbacher – Szef Protokołu Stanów Zjednoczonych

Marc B. Nathanson – Przewodniczący Rady Gubernatorów Radiofonii i Telewizji

Paul Packer – Przewodniczący Komisji ds. Ochrony Dziedzictwa Ameryki za Granicą

Nancy B. Pettit – Dyrektor Biura Planowania Polityki Międzynarodowych Narkotyków

Stephanie Pollack – Zastępca Administratora Federalnej Administracji Autostrad

Alvin Radkowsky – główny naukowiec programu napędu jądrowego US Navy

Robert Reich – Sekretarz Pracy

Admirał Hyman G. Rickover (Chaim Gdala Rykower) – admirał programu energetyki jądrowej Marynarki Wojennej

Jeffrey Rosen – Zastępca Sekretarza Transportu

Amy Rosenbaum – Dyrektor ds. Legislacyjnych

Jessica Rosenworcel – Przewodnicząca Federalnej Komisji Łączności

Richard Schifter – Wysłannik Komitetu UNESCO ds. Konwencji

James R. Schlesinger – Przewodniczący Komisji Energii Atomowej

James R. Schlesinger – Sekretarz Energii Stanów Zjednoczonych

Alan Schriesheim – Dyrektor Generalny Argonne National Laboratory

Eli Segal – Dyrektor Generalny Biura Służby Narodowej (AmeriCorps)

Eli Segal – dyrektor generalny Welfare to Work Partnership

Natan Sharansky – Przewodniczący Agencji Żydowskiej dla Izraela

David Shulkin – Sekretarz ds. Weteranów

Halie Soifer – Starszy doradca polityczny ambasador Samanthy Power

Susan Solomon – Narodowa Administracja Oceaniczna i Atmosferyczna

Keith Sonderling – Wiceprzewodniczący Komisji ds. Równych Szans Zatrudnienia

Keith Sonderling – Zastępca Administratora, Departament Pracy

Joyce Starr – współprzewodnicząca US Global Strategy Council

Todd Stern – Specjalny Wysłannik ds. Zmian Klimatu

Lewis Lichtenstein Strauss – Przewodniczący Komisji Energii Atomowej

Polly Trottenberg – Zastępca Sekretarza Transportu

Mark D. Weinberg – Zastępca Sekretarza ds. Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast

Sheila Rabb Weidenfeld – Komitet Doradczy Instytut Służby Zagranicznej

 

Część 13 – Żydowscy członkowie Kongresu USA[108][109][110][111][112][113]

Senat

 

Michael Bennet, Richard Blumenthal, Rudy Boschwitz, Barbara Boxer, Ben Cardin, William Cohen, Norm Coleman, Russ Feingold, Dianne Feinstein, Al Franken, Ernest Gruening, Michael Hahn, Chic Hecht, Jacob K. Javits, Herb Kohl, Frank Lautenberg, Carl Levin, Joe Lieberman, Howard Metzenbaum, Jon Ossoff, Abraham A. Ribicoff, Jacky Rosen, Warren Rudman, Bernie Sanders, Brian Schatz, Chuck Schumer, Arlen Specter, Richard Stone, Paul Wellstone, Ron Wyden, Edward Zorinsky

 

Izba Reprezentantów

Bella Abzug, Gary Ackerman, John Adler, Jake Auchincloss, Becca Balint, Anthony Beilenson, Shelley Berkley, Howard Berman, Suzanne Bonamici, Barbara Boxer, Sala Burton, Eric Cantor, Ben Cardin, Jason Chaffetz, David Cicilline, Steve Cohen, William Cohen, Sam Coppersmith, Irwin D. Davidson, Susan Davis, Peter Deutsch, Ted Deutch, Mickey Edwards, Joshua Eilberg, Rahm Emanuel, Eliot Engel, Ben Erdreich, Leonard Farbstein, Bobbi Fiedler, Bob Filner, Sidney A. Fine, Eric Fingerhut, Jon D. Fox, Barney Frank, Lois Frankel, Samuel Friedel, Martin Frost, Sam Gejdenson, Gabby Giffords, Jacob H. Gilbert, Benjamin Gilman, Dan Glickman, Daniel Goldman, Josh Gottheimer, Bill Gradison, Alan Grayson, Bill Green, Seymour Halpern, Daniel Hamburg, Jane Harman, Louis B. Heller, Paul Hodes, Elizabeth Holtzman, Lester Holtzman, Steve Israel, Sara Jacobs, Charles Samuel Joelson, Steve Kagen, Herb Klein, Ron Klein, Ed Koch, Ken Kramer, John Hans Krebs, David Kustoff, Greg Landsman, Tom Lantos, William Lehman, Andy Levin, Mike Levin, Sander Levin, Mel Levine, Elliott H. Levitas, David A. Levy, Allard K. Lowenstein, Alan Lowenthal, Nita Lowey, Elaine Luria, Seth Magaziner, Kathy Manning, Marjorie Margolies, Marc L. Marks, Edward Mezvinsky, Abner J. Mikva, John Miller, Max Miller, Jared Moskowitz, Jerrold Nadler, Richard Ottinger, Dean Phillips, Bertram L. Podell, Jared Polis, Jamie Raskin, Joseph Y. Resnick, Fred Richmond, Max Rose, Jacky Rosen, Benjamin Stanley Rosenthal, Steve Rothman, Bernie Sanders, Jan Schakowsky, Lynn Schenk, James H. Scheuer, Adam Schiff, Steven Schiff, Brad Schneider, Kim Schrier, Debbie Wasserman Schultz, Chuck Schumer, Allyson Schwartz, Bob Shamansky, Brad Sherman, Norman Sisisky, Elissa Slotkin, Stephen Solarz, Lawrence J. Smith, Gladys Spellman, Sam Steiger, Ludwig Teller, Herbert Tenzer, Herman Toll, Henry Waxman, Anthony Weiner, Ted Weiss, Robert Wexler, Susan Wild, Lester L. Wolff, Howard Wolpe, Ron Wyden, John Yarmuth, Lee Zeldin, Herbert Zelenko, Dick Zimmer.

 

Część 14 – Żydzi w samorządach państwowych i miejskich

 

Powyższe dane reprezentują wyłącznie rząd federalny USA. Moglibyśmy sporządzić bardzo długie listy obecnych i byłych gubernatorów stanowych oraz członków senatów stanowych i legislatur, a także członków biurokracji kontrolującej politykę na wszystkich szczeblach samorządu miejskiego, w tym lokalnych burmistrzów i administracji obywatelskiej.

 

Żydzi w rządach państwowych

 

Oto krótka lista niektórych Żydów zajmujących ważne stanowiska kierownicze w rządach stanowych: gubernatorów lub gubernatorów poruczników, prokuratorów generalnych, sekretarzy stanu, skarbników. Jest to bardzo skrócona lista, a te nazwy są tylko wierzchołkiem żydowskiej piramidy. Nie podaję oddzielnych linków dla tych osób, ale Wikipedia i inne żydowskie strony internetowe potwierdziły, że wszyscy ci ludzie są Żydami. [114]

 

Robert Abrams, Jerry Abramson, Richard Blumenthal, Buddy Caldwell, Jay Dardenne, Matthew Denn, Jerome Diamond, George Fingold, George Firestone, Lee Fisher, Brian Frosh, Doug Gansler, Deb Goldberg, Neil Goldschmidt, Josh Green, Eric Greitens, Jena Griswold, Steve Grossman, Ernest Gruening, Tom Horne, Richard Israel, Jacob Javits, Robert Jubelirer, Jason Kander, Oliver Koppell, Madeleine Kunin, Louis Lefkowitz, Frank Licht, Richard Licht, Joe Lieberman, Linda Lingle, Carlos Lopez-Cantera, Seth Magaziner, Josh Mandel, Marvin Mandel, Jack Markell, Deborah Markowitz, Nancy Mayer, Julius Michaelson, Jonathan Miller, Stanley Mosk, Dana Nessel, Sam Olens, Jeffrey Pine, Jared Polis, Deborah Poritz, Jay Pritzker, Stuart Rabner, Richard Ravitch, Ed Rendell, Abe Ribicoff, Ellen Rosenblum, Ken Rothman, Warren Rudman, Stephen Sachs, David Sampson, Brian Schatz, Josh Shapiro, Eric Schneiderman, Samuel Shapiro, Brian Schwalb, Dan Schwartz, Milton Shapp, Robert Shevin, Peter Shumlin, Eliot Spitzer, Josh Stein, Melvin Steinberg, Richard Stone, Bruce Sundlun, Phil Weiser, Harriett Woods, Nancy Wyman, David Zuckerman.

 

Część 15 – Niektórzy żydowscy burmistrzowie amerykańskich miast

 

Tutaj znowu jest to częściowa lista uzyskana wyłącznie ze źródeł żydowskich, potwierdzająca te osoby jako Żydów.[115][116][117][118][119][120]

 

Jerry Abramson, Steve Adler, Walt Bachrach, Abraham Beame, Andy Berke, Richard Berkley, Ethan Berkowitz, Bruce Blakeman, Michael Bloomberg, David Cicilline, Josh Cohen, Larry Cohen, Norm Coleman, Rahm Emanuel, Dianne Feinstein, Bob Filner, Lois Frankel, Sandra Freedman, Jeffrey Friedman, Jacob Frey, Steven Fulop, Eva Galambos, Eric Garcetti, Carolyn Goodman, Susan Golding, Neil Goldschmidt, Stephen Goldsmith, Oscar Goodman, Phil Gordon, Bill Gradison, Robert Harris, Adlene Harrison, Vera Katz, Ed Koch, Rick Kriseman, Joseph Lazarow, Henry Loeb, Sophie Masloff, Sam Massell, Laura Miller, Arthur Naftalin, Ron Nirenberg, Meyera Oberndorf, Ed Rendell, Jonathan Rothschild, Bernie Sanders, Kel Seliger, Libby Schaaf, Florence Shapiro, Paul Soglin, Jerry Springer, Sam Steiger, Darrell Steinberg, Annette Strauss, Miro Weinberger, Susan Weiner, Edward Zorinsky.

 

Epilog

 

Z wykazów widać intensywną koncentrację Żydów w Białym Domu. Z listy żydowskiego personelu łącznikowego wynika również, że mała armia Żydów została wcielona do zbierania opinii i żądań od różnych segmentów amerykańskiej populacji żydowskiej i karmienia ich bezpośrednio strażników w Białym Domu i gabinecie. Ten quasi-departament w rzeczywistości funkcjonuje jako potężna żydowska grupa lobbystyczna w bezpośrednim i często codziennym kontakcie z prezydentem i innymi wysokimi rangą urzędnikami. Żadna inna grupa etniczna nie ma takiego kontaktu ani wpływu. Ta grupa została stworzona na fałszywych i fikcyjnych założeniach, że (1) Żydzi są “ofiarami” i rozpaczliwie potrzebują tego specjalnego rozpieszczania i ochrony, oraz (2) że “antysemityzm szerzy się i Żydzi potrzebują ochrony emanującej bezpośrednio od prezydenta.

 

Żydowska kontrola finansów, pieniędzy, długu, skarbu państwa i gospodarki, jak również samego budżetu narodowego USA, jest również widoczna z listy. Widać rozbudowaną kontrolę nad bezpieczeństwem narodowym i obszarami szpiegowskimi oraz dużą koncentrację we wszystkich sprawach związanych z wykorzystaniem wojska USA.

 

Najbardziej uderzająca ze wszystkich jest alarmująca koncentracja Żydów w Departamencie Stanu, który współpracując z wojskiem i CIA, daje Żydom wirtualny uścisk nad całą polityką zagraniczną Stanów Zjednoczonych. To właśnie pozwala Żydom utrwalać swoje okrucieństwa w Palestynie i marzyć o “Wielkim Izraelu”, który podporządkuje sobie cały Bliski Wschód, jak również eksterminuje pierwotną populację arabską. To właśnie pozwala Żydom używać armii USA do porywania Iraku i Libii i konfiskaty ropy z tych krajów bez zapłaty, na stałe. Jeśli jest to niespodzianka, możesz przeczytać to: “Ludzkość na rozdrożu – łączenie punktów z naszym nowym wspaniałym światem”. [121] Obnaża prawdę o Iraku i Libii w sposób nigdy wcześniej nie robiony.

 

Wszechobecna obca kontrola polityki wewnętrznej USA jest wystarczająco niepokojąca, ale najpoważniejszy problem dotyczy spraw zagranicznych, gdzie żydowscy bankierzy w londyńskim City dosłownie używają amerykańskiego wojska, agencji szpiegowskich i Departamentu Stanu jako prywatnej armii bankierów do grabieży i, w pewnym sensie, zniewalania. świat. I tak niewielu zdaje się mieć jakiekolwiek pojęcie, że to się dzieje. Jest to czynnik leżący u podstaw trzeciej wojny światowej, która jest teraz nieunikniona i może nadejść w każdej chwili. To nie “Amerykanie” chcą III wojny światowej; to żydowscy bankierzy w londyńskim City potrzebują tego ostatecznego holokaustu, aby wypełnić swój światowy program. Sami nic nie mogą zrobić; potrzebują potężnych Stanów Zjednoczonych jako marionetki, której sznurki kontrolują, aby osiągnąć to za nich. I mają moc, aby to zrobić, ponieważ wszystkie znaczące części amerykańskiej machiny są mocno w ich rękach.

 

Ten ostatni punkt poniżej jest włączony, ponieważ ilustruje w szczególnie dramatyczny sposób całkowitą pogardę, jaką ci Żydzi mają dla swojego marionetkowego narodu. To właśnie wyprodukowała “amerykańska demokracja”.

 

Boże Narodzenie w Białym Domu

 

Służy to zilustrowaniu zarówno zakresu żydowskich treści w Białym Domu, jak i pogardy, jaką ci Żydzi żywią dla swoich gojowskich sług – i dla chrześcijańskiej religii gojów.

 

W ciągu ostatnich licznych świąt Bożego Narodzenia donoszono, że Biały Dom miał trudności ze znalezieniem chrześcijan, którzy mogliby wznieść i udekorować tradycyjną choinkę. Jewish Exponent napisał artykuł stwierdzający: “Są niezliczone dziesiątki żydowskich pracowników Białego Domu”, dodając, że Ira Forman, dyrektor organizacji National Jewish Democrat, “opowiada o jednym żydowskim pracowniku, który wzbraniał się przed obsługą dekoracji świątecznych Białego Domu, ale powiedziano mu, że musi to zrobić, ponieważ wszyscy inni tutaj też są Żydami”. Hyman Bookbinder, były waszyngtoński przedstawiciel American Jewish Committee, powiedział: “Przestaliśmy liczyć liczbę Żydów w kluczowych miejscach w [rządzie USA], ponieważ jest ich tak wielu”.

 

Żydowska menora jest teraz częścią “amerykańsko-chrześcijańskich” ozdób świątecznych Białego Domu, podczas gdy choinki, szopki i kolędy są coraz bardziej zabronione w amerykańskich szkołach, ponieważ Żydzi się im sprzeciwiają.

 

Gary Aldrich był agentem FBI przez 26 lat, który spędził drugą część swojej kariery badając poświadczenia bezpieczeństwa dla personelu Białego Domu podczas administracji George’a H. W. Busha i Billa Clintona. [122] W 1996 roku napisał książkę zatytułowaną “Unlimited Access: An FBI Agent Inside the Clinton White House”. [123] [124] Aldrich i inni autorzy, w tym Besser, Gross i Matusow, skomentowali świąteczne dekoracje w “chrześcijańskim” Białym Domu. Pouczające jest (i zajmę się tym obszernie w innym artykule) zrozumienie pogardy, jaką Żydzi żywią dla chrześcijaństwa w ogóle, a Jezusa Chrystusa w szczególności.

 

W swojej książce Aldrich opowiada, jak to było dekorować choinkę Białego Domu Hilary Clinton, ozdobami stworzonymi przez różnych żydowskich artystów, zawierającymi pornografię, “zabawki erotyczne i urządzenia do samookaleczeń”. Aldrich napisał: “Nie mogłem uwierzyć w brak szacunku, jaki te ozdoby reprezentowały. Wielu żydowskich artystów zaproszonych do zrobienia i wysłania czegoś do powieszenia na drzewie musiało mieć tylko obrzydzenie, nienawiść i brak szacunku dla Białego Domu i obywateli tego kraju, obrzydzenie oczywiście zachęcane przez [Hillary Clinton] w imię wolności artystycznej… Oto kolejne pięć złotych pierścieni ozdoby – pięć złotych prezerwatyw. Wyrzuciłem go do kosza. Były też inne ozdoby prezerwatyw, niektóre wciąż w opakowaniu, inne nie.[125] Oczywiście, zaraz po opublikowaniu książki, The Washington Post opublikował artykuł innego Żyda, Howarda Kurtza, który “obalił” “zniesławiające stwierdzenia” Aldricha. [126] Ale nie do końca.

 

Dziwię się, że chrześcijanie nie krzyczą “antychrześcijaństwo”. Zamiast tego potulnie milczą. Najgorsze jest to, że jeśli ujawnisz to religijne okrucieństwo dokonywane przez Żydów, zostaniesz bezlitośnie zaatakowany i oskarżony o antysemityzm. Ale to nie jest “antysemityzm”. Nie ma to nic wspólnego z chrześcijanami nienawidzącymi Żydów, ale ma wiele wspólnego z Żydami nienawidzącymi Jezusa i gardzącymi chrześcijaństwem. Jest tak sprytne ze strony Żydów, aby popełnić kolejne okrucieństwo i przekręcić je w celu zrobienia z siebie “ofiary”. Jak ktoś dobrze zauważył: “Żyd krzyczy z bólu, gdy cię bije”.

 

Zastanawiam się, czy dobrym pomysłem dla chrześcijan w Białym Domu byłoby zlecenie chrześcijańskim artystom zaprojektowania żydowskich ozdób świątecznych, być może menory, w której świece mają kształt fallusów, i dostarczenie ich do Białego Domu jako rodzaj “wymiany kulturalnej”.

 

*

Teksty Romanoffa zostały przetłumaczone na 32 języki, a jego artykuły opublikowane na ponad 150 obcojęzycznych stronach internetowych z wiadomościami i polityką w ponad 30 krajach, a także na ponad 100 platformach anglojęzycznych. Larry Romanoff jest emerytowanym konsultantem ds. zarządzania i biznesmenem. Zajmował wysokie stanowiska kierownicze w międzynarodowych firmach konsultingowych i był właścicielem międzynarodowej firmy importowo-eksportowej. Był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Fudan w Szanghaju, prezentując studia przypadków w sprawach międzynarodowych starszym klasom EMBA. Pan Romanoff mieszka w Szanghaju i obecnie pisze serię dziesięciu książek ogólnie związanych z Chinami i Zachodem. Jest jednym z autorów nowej antologii Cynthii McKinney “When China Sneezes”. (Rozdział 2 – Radzenie sobie z demonami)

Jego pełne archiwum można zobaczyć na stronie

https://www.bluemoonofshanghai.com/  + https://www.moonofshanghai.com/

Można się z nim skontaktować pod adresem:

2186604556@qq.com

*

NOTATKI

[1] Amerykańskie Deep State

https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/10240/embed/#?secret=Obn2FlG0zN#?secret=T4i80xyCQN

[2] Demokracja, najbardziej niebezpieczna religia – część 7 – Żydowskie pochodzenie

[2a] Pełny tekst “Chuck Censored History: Britain Put Jews In Concentration Camp During WWII” (archive.org)

https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/9188/embed/#?secret=3WNaBpKOnn#?secret=R4rSyzIkwz

[3] NAPRZÓD, 29 września 1995

[4] Widok na zabójstwo

https://www.theguardian.com/commentisfree/2006/nov/28/post689

[5] Whiteout: CIA, narkotyki i prasa; Alexander Cockburn, Jeffrey St. Clair

https://archive.org/details/whiteoutciadrugs00cock

[6] Raport CIA na temat spisków Castro

https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1997-nov-18-me-54914-story.html

[7] Seymour Hersh: CIA jest pełna przestępców

Seymour Hersh: CIA jest pełna przestępców

https://www.globalresearch.ca/seymour-hersh-the-cia-is-filled-with-criminals/5643391/embed#?secret=tqBGoHkKgS

[7a] https://www.wrmea.org/old-html/sharon-to-peres-don-t-worry-about-american-pressure-we-control-america.html

[8] “Ach, jak słodko jest być Żydem…”

http://www.ihr.org/jhr/v17/v17n6p11_Faurisson.html

[9] James Zogby, Głosy arabskie, 4-16-01

[9a] Próba żydowskiego zamachu stanu w Ameryce w 1933 roku

https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/9962/embed/#?secret=80dk6MlGf0#?secret=ufAP7Sh1ae

[10] Nona Willis Aronowitz jest mieszkającą w Nowym Jorku żydowską pisarką i redaktorką, której prace koncentrują się na “kobietach, seksie, polityce i gospodarce”. Od grudnia 2022 roku pisała kolumnę porad na temat seksu i miłości dla Teen Vogue, służyła jako redaktor Splintera i pisała “F*cking Through the Apocalypse”

https://en.wikipedia.org/wiki/Nona_Willis_Aronowitz

[11] Erica Jong

https://en.wikipedia.org/wiki/Erica_Jong

Erica Jong to amerykańska powieściopisarka, satyryk i poetka, znana szczególnie z powieści Fear of Flying z 1973 roku. Książka stała się znana z kontrowersji ze względu na stosunek do kobiecej seksualności i odegrała znaczącą rolę w rozwoju feminizmu drugiej fali.

[12] Leora Tanenbaum

https://en.wikipedia.org/wiki/Leora_Tanenbaum

Tanenbaum zwróciła na siebie uwagę opinii publicznej wraz z publikacją w 1999 roku książki Slut!: Growing Up Female With a Bad Reputation.

[13] Bella Savitzky Abzug

https://en.wikipedia.org/wiki/Bella_Abzug

“Battling Bella” była amerykańską prawniczką, polityk, działaczką społeczną i liderką ruchu kobiecego. W 1971 roku Abzug dołączyła do innych czołowych feministek, takich jak Gloria Steinem, Shirley Chisholm i Betty Friedan, aby założyć National Women’s Political Caucus. Była wiodącą postacią tego, co stało się znane jako eko-feminizm.

[14] Filmy pornograficzne – Steven Hirsch

https://en.wikipedia.org/wiki/Steven_Hirsch

Steven Hirsch jest założycielem i współprezesem firmy rozrywkowej dla dorosłych Vivid Entertainment, którą założył w 1984 roku. Szacuje się, że jest to największa na świecie firma pornograficzna. Pornhub, także żydowski, może być na drugim miejscu.

[15] Lillian Faderman

https://en.wikipedia.org/wiki/Lillian_Faderman

Lillian Faderman (ur. 18 lipca 1940) – amerykańska historyk, której książki na temat historii lesbijek i historii LGBT zdobyły uznanie krytyków i nagrody. New York Times umieścił trzy jej książki na liście “Godne uwagi książki roku”. Ponadto The Guardian nazwał jej książkę, Odd Girls and Twilight Lovers, jedną z 10 najlepszych książek radykalnej historii.

[16] Connie Kurtz

https://jweekly.com/2018/12/26/some-of-the-inspiring-jews-we-lost-in-2018/embed/#?secret=dbg7mQfSs1#?secret=8J2Feh4JiZ

Aktywistka LGBTQ była najbardziej znana ze swojego pozwu przeciwko nowojorskiej Radzie Edukacji, która ustanowiła krajowe świadczenia partnerskie dla wszystkich pracowników miasta w 1994 roku.

[17] Zamawianie ochrony LGBTQ Emily Newburger

https://hls.harvard.edu/today/ordering-lgbtq-protections/

[18] Zbliża się termin ostateczny dla Iranu

https://jewishstandard.timesofisrael.com/iran-deadline-approaches/

[19] Najbardziej wpływowy w świecie żydowskim

https://www.jpost.com/diaspora/most-influential-jews-in-jewish-world-403761

[20] BRYTYJSKI ARTYKUŁ O HOLLYWOODZKICH ŻYDACH WYWOŁUJE AWANTURĘ

https://www.chicagotribune.com/news/ct-xpm-1994-12-01-9412010086-story.html

[21] Hollywood i antysemityzm

https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1994-11-20-op-64929-story.html

[22] Artykuł Williama Casha o żydowskich wpływach w Hollywood wywołał wiele obrazy i oburzenia.

http://archive.spectator.co.uk/article/19th-november-1994/43/sir-william-cashs-article-about-jewish-influence-i

[23] Biały Dom ostro krytykuje “fałszywe” ataki na żydowskich, palestyńskich pracowników

https://www.timesofisrael.com/white-house-slams-spurious-attacks-on-jewish-palestinian-staff-picks/

[24] Maher Bitar

https://en.wikipedia.org/wiki/Maher_Bitar

[25] Propaganda i media – Część 6 – Cenzura, czyli palenie książek historycznych

https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/2877/embed/#?secret=eEay8kyTir#?secret=Et5vXp7ppd

[26] Żydowski zespół doradców Joe Bidena

https://www.jpost.com/opinion/joe-bidens-a-team-of-jewish-advisers-cabinet-members-and-staff-658350

[27] Żydzi gromadzą się teraz w służbie zagranicznej w USA.

https://jweekly.com/1997/12/05/jews-now-flocking-to-foreign-service-careers-in-u-s/embed/#?secret=CA8QyfqlOf#?secret=KlIc2hoHH0

[28] Badania, poszukiwania, źródła i piśmiennictwo

[29] Jeffrey Epstein

https://en.wikipedia.org/wiki/Jeffrey_Epstein

[30] Ojciec Ghlislane, Ian Robert Maxwell (Ján Ludvík Hyman Binyamin Hoch) był urodzonym w Czechosłowacji Żydem.

https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Maxwell

[31] Asymilacja Żydów Kevina Macdonalda

https://www.unz.com/article/jewish-assimilation/

[32] Dlaczego żydowskość jest matrylinearna?

https://www.chabad.org/library/article_cdo/aid/601092/jewish/Why-Is-Jewishness-Matrilineal.htm

[33] Frank Damrosch Jr.

https://en.wikipedia.org/wiki/Frank_Damrosch_Jr.

[34] Amerykanie pochodzenia niemiecko-żydowskiego

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:American_people_of_German-Jewish_descent

[35] Arthur M. Schlesinger Jr.

https://en.wikipedia.org/wiki/Arthur_M._Schlesinger_Jr.

[36] Amerykanie pochodzenia niemiecko-żydowskiego

https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Category:American_people_of_German-Jewish_descent

[37] John Kerry

https://en.wikipedia.org/wiki/John_Kerry

[38] Czy żydowska astronautka Jessica Meir będzie pierwszą kobietą NASA na Księżycu?

https://www.jpost.com/50-most-influential-jews/article-717744

[39] 9 żydowskich astronautów, którzy odważnie polecieli w kosmos

9 Jewish Astronauts Who Have Boldly Gone to Space

[40] Niektórzy twierdzą, że Elon Musk nie jest Żydem. Elon (אֵילוֹן) lub Alon (אַלוֹן) to hebrajskie imię męskie, które nie pojawiłoby się na liście imion gojowskich. Musk uczęszczał do żydowskich szkół w Południowej Afryce. Jego matka, Maye Haldeman, jest Żydówką, ale wymieniona jako “Kanadyjka”, która nie jest grupą etniczną. Istnieją żydowskie rodziny i inne relacje (brat Elona ożenił się z Jen Lewin) i wiele innych. Związki Muska z Izraelem i potężnymi Żydami mają długą historię. Relacje Tesli z izraelską technologią trwają wiele lat, a jej technologia samojezdna jest w 100% żydowska, wywodząca się z izraelskiej firmy Mobileye. Musk ma bliskie kontakty na wysokim szczeblu w Izraelu, spotykając się z Netanjahu w jego prywatnej rezydencji więcej niż jeden raz.

[41] Prawda o Chazarach (Fakty są faktami) Benjamin H. Freedman

[45] Żydzi w administracji Bidena

https://www.jewishvirtuallibrary.org/jews-in-the-biden-administration

[46] Zespół A Joe Bidena złożony z żydowskich doradców, członków gabinetu i personelu

https://www.jpost.com/opinion/joe-bidens-a-team-of-jewish-advisers-cabinet-members-and-staff-658350

[42] SYJONIZM – UKRYTA TYRANIA Benjamina H. Freedmana

[43] Benjamin H. Freedman – Przemówienie z 1961 r.

https://www.bluemoonofshanghai.com/wp-content/uploads/2022/08/Benjamin-H.-Freedman-%E2%80%93-1961-Speech.pdf

[44] ARTHUR KOESTLER TRZYNAŚCIE PLEMION

https://www.bluemoonofshanghai.com/wp-content/uploads/2022/05/ARTHUR-KOESTLER-THE-THIRTEEN-TRIBE.pdf

[47] Zespół A Joe Bidena złożony z żydowskich doradców, członków gabinetu i personelu

https://www.jpost.com/opinion/joe-bidens-a-team-of-jewish-advisers-cabinet-members-and-staff-658350

[48] Żydzi w administracji Obamy:

https://www.jewishvirtuallibrary.org/jews-in-the-barack-obama-administration

[49] Administracja Baracka Obamy: Żydzi w administracji

https://www.jewishvirtuallibrary.org/jews-in-the-barack-obama-administration

[50] Barack Obama: Pierwszy żydowski prezydent Ameryki!

https://www.huffpost.com/entry/barack-obama-americas-fir_b_143985

[51] Poznaj żydowski bastion administracji Obamy

https://www.haaretz.com/jewish/2015-12-08/ty-article/meet-the-jewish-bulwark-of-obamas-administration/0000017f-ef21-d4cd-af7f-ef79992c0000

[52] Nominacje Clintona zostały zaczerpnięte z wielu różnych źródeł, zbyt wielu, aby je tutaj wymienić, więc odniesienia do nich są zawarte na liście poszczególnych nazwisk.

[53] Bill Clinton, “Pierwszy żydowski prezydent Ameryki”

https://www.washingtonpost.com/blogs/she-the-people/post/bill-clinton-americas-first-jewish-president/2012/02/05/gIQAJ5lusQ_blog.html

[54] Hillary Clinton i jej trwałe związki z Żydami

https://forward.com/news/breaking-news/310756/hillary-clinton-and-her-enduring-ties-to-jews/

[55] Żyd tygodnia: Jack Lew

https://www.jewoftheweek.net/tag/clinton-administration/

[56] Demokracja, najniebezpieczniejsza religia

https://www.bluemoonofshanghai.com/wp-content/uploads/2022/12/Democracy-The-Most-Dangerous-Religion.pdf

[57] Dobrzy szefowie personelu Białego Domu ustanowili prezydencje

https://www.insidehook.com/article/history/much-governing-power-white-house-chiefs-staff-throughout-history

[58] Jak szefowie personelu Białego Domu pomagają rządzić

https://www.smithsonianmag.com/history/head-behind-chief-executive-how-white-house-chiefs-staff-help-govern-180963099/

[59] 50 NAJBARDZIEJ WPŁYWOWYCH ŻYDÓW W 2021 ROKU WEDŁUG JERUSALEM POST

https://www.jpost.com/50-most-influential-jews-2021

[60] Kto jest politycznym alter ego Joe Bidena?

https://www.jpost.com/50-most-influential-jews/ronald-klain-678122

[61] Wspomnienie Richarda Darmana

https://www.newsweek.com/remembering-richard-darman-86919

[62] Człowiekiem odpowiedzialnym w Białym Domu nie jest Joe Biden

https://nypost.com/2022/01/23/the-człowiek-odpowiedzialny-w-białym-domu-nie jest-Joe-Biden/

[63] Mike Pompeo przyznaje, że COVID-19 jest “ćwiczeniem na żywo”

Mike Pompeo Admits COVID-19 Is a “Live Exercise,” Trump Retorts “I Wish You Would Have Told Us”

[64] 20 MARCA 2020 R. | KLIP Z PREZYDENTEM TRUMPEM Z BRIEFINGIEM GRUPY ZADANIOWEJ DS. KORONAWIRUSA

https://www.c-span.org/video/?c5000601/user-clip-we-live-exercise-here-mike-pompeo

[65] Jak szefowie personelu Białego Domu pomagają rządzić

https://www.smithsonianmag.com/history/head-behind-chief-executive-how-white-house-chiefs-staff-help-govern-180963099/

[66] Miejmy kryzys finansowy: po pierwsze, potrzebujemy banku centralnego

[67] Neal Sher

https://en.wikipedia.org/wiki/Neal_Sher

[68] Biuro Dochodzeń Specjalnych (Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych)

https://en.wikipedia.org/wiki/Office_of_Special_Investigations_(United_States_Department_of_Justice)

[69] W sprawie Kurta Waldheima

https://www.justice.gov/sites/default/files/criminal-hrsp/legacy/2011/02/04/04-09-87waldheim-rpt.pdf

[70] Lider restytucji wykluczony przez sąd po dochodzeniu w sprawie niewłaściwego postępowania w miejscu pracy

https://forward.com/news/8043/restitution-leader-disbarred-by-court-after-invest/

[71] Eli Rosenbaum

https://en.wikipedia.org/wiki/Eli_Rosenbaum

[72] Harvard Law Bulletin, lato 2002 – “Never Forget: Eli Rosenbaum ’80 is driven to bring Nazis to justice before it’s too late”.

https://hls.harvard.edu/today/never-forget/

[73] Cała amerykańska “lista zakazu lotów” wyciekła do sieci po pozostawieniu jej na niezabezpieczonym serwerze

https://www.techradar.com/news/entire-us-no-fly-list-leaked-online-after-being-left-on-an-unsecured-server

[74] Rada Bezpieczeństwa Narodowego USA

https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_National_Security_Council

[75] Ujawnione dokumenty FBI ujawniają plany zamordowania przywódców Occupy Wall Street za pomocą snajperów

https://beforeitsnews.com/power-elite/2013/06/released-fbi-documents-reveal-plans-to-assassinate-occupy-wall-street-leaders-with-snipers-2442536.html

[76] Ujawniono: jak FBI koordynowało rozprawę z Occupy

https://www.theguardian.com/commentisfree/2012/dec/29/fbi-coordinated-crackdown-occupy

[77] Spiski mające na celu zabicie przywódców Occupy za pomocą karabinów snajperskich

[78] Plac Tiananmen: Porażka zainicjowanej przez Amerykanów kolorowej rewolucji z 1989 roku

[79] Pomoc zagraniczna związana ze sterylizacją w Indiach

https://www.ncregister.com/news/foreign-aid-tied-to-sterilization-in-india

[80] Finansowanie przez USAID obozów sterylizacji w Indiach

[81] USAID organizuje kampanię sterylizacji w Indiach: część druga

https://www.lifesitenews.com/opinion/usaid-is-orchestrating-sterilization-campaign-in-india-part-two/

[82] USAID był siłą napędową brutalnych obozów sterylizacji w Indiach

https://www.lifesitenews.com/opinion/usaid-has-been-the-driving-force-behind-indias-brutal-sterilization-camps/

[83] Przyjemności wyludniania się Ziemi

[84] City of London

[85] CIA nie jest twoim przyjacielem

https://edwardsnowden.substack.com/p/americas-open-wound

[86] America’s Open Wound: CIA nie jest twoim przyjacielem

http://www.informationclearinghouse.info/57259.htm

[87] Departament Stanu Stanów Zjednoczonych

https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Department_of_State

[88] David H. Popper –

https://en.wikipedia.org/wiki/David_H._Popper

[89] Blokowanie kubańskiego reżimu przed wykorzystywaniem narodu kubańskiego

https://editorials.voa.gov/a/blocking-cuba-s-regime-from-exploiting-cuban-people/5709296.html

[90] 638 sposobów na zabicie Castro

https://www.theguardian.com/world/2006/aug/03/cuba.duncancampbell2

[91] Fidel Castro: Unikanie wybuchających muszli, zatrutych piór i byłych kochanków

https://www.bbc.com/news/world-latin-america-38121583

[92] W Nikaragui odbyły się pierwsze demokratyczne wybory, obalając dyktaturę sandinistów

https://en.wikipedia.org/wiki/Bernard_W._Aronson

[93] PRZYCZYNA NIEPOKOJÓW NA ŚWIECIE

https://www.bluemoonofshanghai.com/wp-content/uploads/2022/09/The-Cause-of-World-Unrest.pdf

[94] Jaką rolę odegra Pański kraj w III wojnie światowej?

[95] Kampania gniewu Żydów przeciwko Chinom

[96] Bernays i propaganda – Marketing wojny

[97] Żydowska zdrada Niemiec i przyczyna II wojny światowej

[98] Żydowska odpowiedzialność za obie wojny światowe: Benjamin Freedman

[99] Jeśli to robisz, to szpiegowanie. Jeśli to robię, to są to badania

[100] PROSTE FAKTY DOTYCZĄCE WIZ AMERYKAŃSKICH W CHINACH

https://travel.state.gov/content/dam/visas/Straight%20Facts%20on%20US%20Visas%20in%20China.pdf

[100a] Epidemia Pfizera w idealnym momencie

https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/6597/embed/#?secret=EQwpYXEOi7#?secret=cJFWoi8cYM

[100b] UK Telegraph – Pfizer Nigeryjskie procesy Trovana – “motywy nigeryjskiego rządu również zostały zakwestionowane”

https://www.telegraph.co.uk/finance/2851541/Personal-widok-Anty-przypadek-testowy-to-trudne-do przełknięcia.html

[101] Bogaci darczyńcy często otrzymują stanowiska ambasadorów zarówno w administracji demokratycznej, jak i republikańskiej.

https://www.cnbc.com/2021/12/08/biden-nominates-meg-whitman-to-be-ambassador-to-kenya.html

[102] Ambasador Madeleine M. Kunin “uparcie ściga Szwajcarów w kwestii złota dla ocalałych z holokaustu”.

New York Times 4 października 1997, Madeleine Kunin

[103] Żydowscy ludzie torują drogę za kulisami w sztabie Trumpa

https://www.jpost.com/50-most-influential-jews/trumps-men-642169

[104] Restytucja Holokaustu: odzyskiwanie skradzionych dzieł sztuki

https://www.jewishvirtuallibrary.org/recovering-stolen-art-from-the-holocaust

[105] Czy zrabowane przez nazistów dzieła sztuki powinny zostać zwrócone? Widok z Departamentu Stanu

https://2009-2017.state.gov/p/eur/rls/rm/2013/mar/206719.htm

[106] USA naciskają na Niemcy w sprawie restytucji dzieł sztuki żydowskiej zrabowanych przez nazistów

https://www.jpost.com/Jewish-World/Jewish-News/US-presses-Germany-on-restitution-of-Jewish-owned-art-looted-by-Nazis-335726

[107] Szerzenie demokracji, po amerykańsku

[108] LISTA ŻYDOWSKICH CZŁONKÓW KONGRESU STANÓW ZJEDNOCZONYCH

https://www.jstor.org/stable/23600531

[109] Lista żydowskich członków Kongresu Stanów Zjednoczonych

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jewish_members_of_the_United_States_Congress

[110] Żydowscy członkowie 118 Kongresu

https://www.jewishvirtuallibrary.org/jewish-members-of-the-118th-congress

[111] Żydowscy członkowie 117 Kongresu

https://www.jewishvirtuallibrary.org/jewish-members-of-the-117th-congress

[112] Żydowscy członkowie 116 Kongresu

https://www.jewishvirtuallibrary.org/jewish-members-of-the-116th-congress

[113] Lista amerykańskich polityków żydowskiego pochodzenia

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jewish_American_politicians

[114] Lista amerykańskich polityków żydowskiego pochodzenia

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jewish_American_politicians

[115] Lista amerykańskich polityków żydowskiego pochodzenia

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jewish_American_politicians

[116] Kategoria:Żydowscy burmistrzowie miejscowości w Stanach Zjednoczonych

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:Jewish_mayors_of_places_in_the_United_States

[117] Żydowscy burmistrzowie

https://wikijew.neocities.org/occupation/mayor

[118] Lista burmistrzów 50 największych miast w Stanach Zjednoczonych

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_mayors_of_the_50_largest_cities_in_the_United_States

[119] Do lipca trzy największe miasta USA będą miały żydowskich burmistrzów

https://www.tabletmag.com/sections/news/articles/los-angeles-elects-its-first-jewish-mayor

[120] Żydzi, którzy rządzą Ameryką

The Jews who run America

[121] Ludzkość na rozdrożu – łączenie kropek z naszym nowym wspaniałym światem

[122] Gary Aldrich

https://en.wikipedia.org/wiki/Gary_Aldrich

[123] Nieograniczony dostęp: agent FBI w Białym Domu Clintona

https://archive.org/details/unlimitedaccessf0000aldr

[124] FBI zażenowane książką byłego agenta

http://edition.cnn.com/US/9607/03/investigating.fbi/

[125] Nieograniczony dostęp: agent FBI w Białym Domu Clintona; str. 105-106

https://archive.org/details/unlimitedaccessf0000aldr

[126] ZDEMASKOWANE ŁÓŻKA GARY’EGO ALDRICHA;

https://www.washingtonpost.com/archive/lifestyle/1996/07/08/gary-aldrichs-debunked-beds/7f119171-2d69-4f80-8dfe-78babe3b5c69/

Dodatkowe przydatne referencje:

Lista żydowskich szefów państw i rządów

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jewish_heads_of_state_and_government

Lista żydowskich członków Kongresu Stanów Zjednoczonych

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jewish_members_of_the_United_States_Congress

Lista amerykańskich polityków żydowskiego pochodzenia

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jewish_American_politicians

Amerykańscy urzędnicy państwowi pochodzenia żydowskiego

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:Jewish_American_government_officials

Oto 37 żydowskich członków Kongresu

Here are the 37 Jewish members of Congress

Zespół A żydowskich doradców, członków gabinetu i personelu Joe Bidena

https://www.jpost.com/opinion/joe-bidens-a-team-of-jewish-advisers-cabinet-members-and-staff-658350

Żydzi w administracji Bidena

https://www.jewishvirtuallibrary.org/jews-in-the-biden-administration

Prezydent Biden ogłasza kluczowych kandydatów

https://www.whitehouse.gov/briefing-room/statements-releases/2022/06/22/president-biden-announces-key-nominees-22/

Żydzi w administracji Baracka Obamy

https://www.jewishvirtuallibrary.org/jews-in-the-barack-obama-administration

Reagan wymienia 11 Żydów wśród swoich 68 doradców ds. polityki zagranicznej i obrony

Reagan Names 11 Jews Among His 68 Foreign Policy and Defense Advisors

Żydowski łącznik Białego Domu

https://en.wikipedia.org/wiki/White_House_Jewish_Liaison

Żydowscy doradcy Białego Domu, o których możesz nie wiedzieć

Jewish White House Advisers You May Not Know About

Lista amerykańskich Żydów

https://en.wikipedia.org/wiki/Lists_of_American_Jews

Lista żydowskich amerykańskich biznesmenów w finansach

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jewish_American_businesspeople_in_finance

Lista żydowskich amerykańskich biznesmenów w mediach

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jewish_American_businesspeople_in_media

Lista amerykańskich dziennikarzy żydowskiego pochodzenia

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jewish_American_journalists

Lista gazet żydowskich

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jewish_newspapers

Żydowscy doradcy Białego Domu

Jewish White House Advisers You May Not Know About

50 NAJBARDZIEJ WPŁYWOWYCH ŻYDÓW 2020 ROKU WEDŁUG JERUSALEM POST

https://www.jpost.com/50-most-influential-jews

50 NAJBARDZIEJ WPŁYWOWYCH ŻYDÓW 2021 ROKU WEDŁUG JERUSALEM POST

https://www.jpost.com/50-most-influential-jews-2021

50 NAJBARDZIEJ WPŁYWOWYCH ŻYDÓW 2022 ROKU WEDŁUG JERUSALEM POST

https://www.jpost.com/50-most-influential-jews-2022

50 najbardziej wpływowych Żydów Jerusalem Post

https://www.jpost.com/Israel-News/50-most-influential-Jews-403742

Najbardziej wpływowy w świecie żydowskim

https://www.jpost.com/diaspora/most-influential-jews-in-jewish-world-403761

Najbardziej wpływowi żydowscy innowatorzy, przedsiębiorcy

https://www.jpost.com/business-and-innovation/tech/most-influential-jewish-innovators-entrepreneurs-403767

Żydowskie nazwiska

https://www.familyeducation.com/baby-names/surname/origin/jewish

Amerykanie pochodzenia ukraińsko-żydowskiego

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:American_people_of_Ukrainian-Jewish_descent

Amerykanie pochodzenia rosyjsko-żydowskiego

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:American_people_of_Russian-Jewish_descent

Amerykanie pochodzenia niemiecko-żydowskiego

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:American_people_of_German-Jewish_descent

Amerykanie pochodzenia szwajcarsko-żydowskiego

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:American_people_of_Swiss-Jewish_descent

20-wieczni amerykańscy Żydzi

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:20th-century_American_Jews

21-wieczni amerykańscy Żydzi

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:21st-century_American_Jews

Amerykańscy Żydzi aszkenazyjscy

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:American_Ashkenazi_Jews

Lista amerykańskich adwokatów żydowskiego pochodzenia

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:Jewish_American_attorneys

Lista amerykańskich prawników pochodzenia żydowskiego

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jewish_American_jurists

Amerykański personel wojskowy pochodzenia żydowskiego

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:Jewish_American_military_personnel

Sekretarz Skarbu Stanów Zjednoczonych

https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Secretary_of_the_Treasury

Sekretarz prasowy Białego Domu

https://en.wikipedia.org/wiki/White_House_Press_Secretary

Doradca Białego Domu

https://en.wikipedia.org/wiki/White_House_Counsel

Rada Doradców Ekonomicznych

https://en.wikipedia.org/wiki/Council_of_Economic_Advisers

Ambasadorowie Stanów Zjednoczonych

https://en.wikipedia.org/wiki/Ambassadors_of_the_United_States

Lista ambasadorów Stanów Zjednoczonych w Niemczech

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_ambassadors_of_the_United_States_to_Germany

Dyrektor Centralnej Agencji Wywiadowczej

https://en.wikipedia.org/wiki/Director_of_the_Central_Intelligence_Agency

Lista dyrektorów Centralnej Agencji Wywiadowczej

https://www.britannica.com/topic/list-of-Central-Intelligence-Agency-directors-1787118

Żydowscy emigranci z nazistowskich Niemiec do Stanów Zjednoczonych

https://en.wikipedia.org/wiki/Category:Jewish_emigrants_from_Nazi_Germany_to_the_United_States

Opublikowano za: https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/11277/

 

Prawa autorskie © Larry Romanoff, Niebieski Księżyc w Szanghaju, Księżyc Szanghaju, 2023